….............ที่มา ๒๕ บนเส้นด้าย................
๑.
ผ่านพ้นวันที่ฝนพรำไปหลายวัน แสงแดดหอมเกสรจากผ้าห่มเกรียม
ความชื้นที่ฝังตัวในอากาศทำให้แผ่นหนังที่ผมเตรียมไว้ทำซองมีดขึ้นราไปหลายผืน รากไม้ไผ่ที่ใช้ทำด้ามเริ่มร่อยหรอ ถ่านในกระสอบถูกเปลี่ยนเป็นกระสอบที่สามและสี่ที่ต้องออกไปซื้อข้างนอก ขณะที่เดิมทีผมเป็นคนเผาถ่าน
ความเปลี่ยนแปลงเป็นกฎที่ไม่ต้องติดตั้งเพิ่มเติมให้กับชีวิตใดในโลกใบนี้ มันมีอยู่ในในทุกอณูเวลา
ชีวิตเหมือนเส้นด้ายอันโดดเดี่ยวที่แวะไปเกี่ยวข้องกับเส้นด้ายเส้นอื่นๆ ในหลายจังหวะของชีวิตเส้นด้ายเส้นไหนที่เกี่ยวพันร้อยรัดกันเป็นปมแน่นหนาในชีวิตคน พ่อแม่ พี่น้องผองญาติ คนรัก เพื่อนฝูง กระทั่งสังคมกว้าง
แต่ท้ายที่สุดเส้นด้ายอันเป็นตัวเราก็คงความโดดเดี่ยวเช่นเดิม ทั้งตอนที่เกิดและจากลา
ฟังดูเหมือนปลดปลงต่อทุกความเปลี่ยนแปลง กลายเป็นความซึมเศร้าเกาะกินกัดกร่อน แต่ขณะที่นั่งนิ่งๆ มองดูตัวเองจดจ่ออยู่กับงานตรงหน้าแล้วพบว่าเหมือนคนบ้าหมกมุ่นต่อสิ่งที่ไม่มีและไม่เป็นในอีกหลายปีข้างหน้า
นี่กระมังที่ทำให้ผมต้องตั้งคำถามอยู่แทบตลอดเวลาของการมีและใช้ชีวิต กระนั้นคำตอบที่ได้กลับเป็นกิ่งก้านของคำถามต่อไปอย่างไม่สิ้นสุด
เคยรู้สึกแบบนี้บ้างไหมท่านที่รัก?
๒.
บอกตามตรงอย่างที่เคยบอกใครต่อใครมาหลายครั้งหลายหนว่า การทำมีดแกะสลักผลไม้อันแสนบางและเล็กกระจิ๋วหลิวหลายอันที่ผ่านมา เป็นความยากแสนยากและปวดหัวมากที่สุดงานงานหนึ่ง แต่ผมยังทำงานแต่ละชิ้นออกมาเป็นรูปเป็นร่าง แก้แล้วแก้อีก ทั้งด้ามทั้งใบ พอสำเร็จออกมาในท้ายที่สุด
ผมพบว่าผมมีความสุข
มากบ้างน้อยบ้างตามแต่เรื่องราวที่ประกอบด้วยกัน
ยิ่งทำยิ่งพบว่าที่ทำมาแล้ว ยังมีข้อบกพร่องที่ต้องแก้ไขในงานชิ้นต่อไปอีกเรื่อยๆ เหมือนคำถามที่ไม่มีวันจบสิ้นด้วยคำตอบในขณะนั้น
เช่นเดียวกับงานกลุ่มนี้ เป็นมีดที่ป้าตู้สั่งไว้เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนหน้านี้ ผมเริ่มทำตั้งแต่วันแรกที่ป้าตู้สั่ง แต่เสร็จสิ้นสมบูรณ์แบบเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
ถึงวันที่จะต้องส่งไปหาเจ้าของ ผมกลังยังคิดไม่ออกว่าจะต้องบันทึกอะไรประกอบเรื่องราวของมีดกลุ่มนี้ ทั้งๆ เรื่องราวระหว่างการประกอบเป็นมีดกลุ่มนี้มากมายจนจดจำแทบไม่หวาดไหว
๓.
จะว่าไป การมาสนทนากับตัวอักษรหรือพูดกับตัวเองของผม จะสื่อตรงไปยังผู้รับสารคนอื่นหรือไม่อย่างไรไม่อาจรู้ได้ แต่นี่เป็นหนทางหนึ่งของการจบงานแต่ลำชิ้นที่ได้เริ่มต้นมาตั้งแต่แรกอย่างสมบูรณ์แบบ
ความโปร่งโล่งเปิดประตูเข้ามาทักทายแล้วในทุกใบไม้ที่ระบัดในทุกยามเช้า
แม้ผ่านพ้นวันที่ฝนพรำไปหลายวัน แสงแดดหอมเกสรจากสายลมแห้ง เงยแหงนไปบนท้องฟ้า เหยี่ยวอพยพยังบินวนรอกลุ่มของเพื่อนที่ร่อนลมตามมา
ความชื้นที่ฝังตัวในอากาศทำให้แผ่นหนังที่ผมเตรียมไว้ทำซองมีดขึ้นราไปหลายผืน รากไม้ไผ่ที่ใช้ทำด้ามเริ่มร่อยหรอ ถ่านในกระสอบถูกเปลี่ยนเป็นกระสอบที่สาม,สี่และห้า
แดดระริก....ผมควบขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปหาทิวทัศน์ข้างนอกอีกครั้ง
……………………………………………………………………………………
หมายเหตุ..เหล็กคาร์บอนปานกลางและคาร์บอนสูง ไม่ทนต่อการกัดกร่อนของกรดผลไม้(เพราะน้องหนิมจะถามหาเร็วมาก) ล้างและเช็ดให้แห้ง อาบน้ำมันบางๆ หลังการใช้งานทุกครั้ง
...............................................................................................
- บล็อกของ sailomloy
- อ่าน 8899 ครั้ง
ความเห็น
มาย
25 ตุลาคม, 2010 - 12:16
Permalink
ว้าวๆๆ
สวยมากเลยค่ะ พี่
มายว่าเหมาะกับป้าตู้ มากๆ เลย
there is a will , there is a way .
sailomloy
26 ตุลาคม, 2010 - 15:22
Permalink
ขอบคุณหลายๆ เมื่อครู่นี้..แบต
ขอบคุณหลายๆ
เมื่อครู่นี้..แบต หมดเด้อ
ออกปากรุนท็อกที !!!
Tui
25 ตุลาคม, 2010 - 12:24
Permalink
คุณสายลมลอย มีดชุดนี้
คุณสายลมลอย มีดชุดนี้ สวยงามมากครับ ไม่ได้เกะสลัก พอเห็น มีดและ ยังอยากลองใช้เลยครับ หลังจากอ่านข้อความดีๆ มีโอกาศ ยากรบกวน เรื่องมีด บ้างครับ
sailomloy
26 ตุลาคม, 2010 - 15:21
Permalink
คุณTui ครับ
ยินดีครับ
อยากได้แบบไหนลองคิดดูก่อนก็ได้ครับ แล้วส่งข่าวลบอกทางนี้หรือหลังไมค์ก็ได้ครับ
ขอบคุณครับ
ออกปากรุนท็อกที !!!
สายพิน
25 ตุลาคม, 2010 - 12:26
Permalink
สภาวะ
คุณสายลมลอย เห็นทั้งมีดและตัวอักษร
เหมือนใส่วิญญาณลงไปในทั้งสองส่วนค่ะ
กว่าจะได้มีดออกมาต้องมีสภาวะที่เนียนละเอียดและเฉียบ
กว่าจะได้ตัวอักษรออกมา สภาวะนั้นต้องเกลากลั่นกรองออกมาเป็นภาษาให้คนอื่นได้รับทราบด้วย
ขอขอบคุณสำหรับภาพมีด ชุดแกะสลัก ที่นำมาให้ชม
ขอขอบคุณสภาวะที่สท้อนออกมาให้เห็นเป็นตัวอักษร อยากแสดงความคิดเห็นว่า ความรู้สึกของแต่ละคนนั้น ไม่แตกต่างกันนัก เพียงแต่เปลี่ยนโจทย์ ที่เป็นบุคคล เวลา และสถานที่ ขอขอบคุณมากอีกครั้ง สำหรับตัวอักษรดีๆที่สท้อนสภาวะจิตใจที่ปรากฏบนหน้าเว็บนี้ค่ะ
sailomloy
26 ตุลาคม, 2010 - 15:20
Permalink
ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ
ยินดีและขอบคุณเช่นกันครับ
ออกปากรุนท็อกที !!!
โอ๋ กาฬสินธุ์
25 ตุลาคม, 2010 - 12:34
Permalink
ปราณีต
ใช่ปราณีตแต่ฝีมือทำมีดไม่ แม้เรื่องที่เล่าขานก็ปราณีตไม่ต่างกัน
ติดตามอ่านสวนขี้คร้านมาหลายปีแล้วค่ะ ชอบมากๆ อยากเห็นสายลมลอยตัวเป็นๆค่ะ
sailomloy
26 ตุลาคม, 2010 - 15:19
Permalink
ต้องมาที่สวนขี้คร้านครับโดนตั
ต้องมาที่สวนขี้คร้านครับ
โดนตัวแล้ว...คันทีเดียวเชียว
ขอบคุณมากครับที่ติดตามกัน
ออกปากรุนท็อกที !!!
เจ้โส
25 ตุลาคม, 2010 - 13:21
Permalink
สายลมลอย
น้ำมันที่ใช้อาบมีด น้ำมันมะพร้าวหรือน้ำมันอะไรจ๊ะ แหะ แหะ ถามแบบไม่รู้จริง ๆ
garden_art1139@hotmail.com
sailomloy
26 ตุลาคม, 2010 - 15:18
Permalink
ใช่ครับเจ๊โส
น้ำมันพืชอะไรก็ได้ครับ
ขอให้เป็นน้ำมันใหม่ครับ หากได้น้ำมันมะพร้าวยิ่งดี
ออกปากรุนท็อกที !!!
หน้า