หนีสามี

หมวดหมู่ของบล็อก: 

“หนีสามี”


โอ๊ะ! เห็นชื่อเรื่อง อย่าเพิ่งตกใจนะคะ ไม่มีใคร “หนีสามี” หรอกค่ะ


แต่เป็นชื่อผักพื้นบ้าน ทว่าแปลกใหม่เพิ่งได้รู้จักมาเกือบสองอาทิตย์ที่ผ่านมา แม่ค้าผักเจ้าที่เดินทางมาจากอีสานทุกวันอาทิตย์นำมาเสนอให้รู้จัก เธอเรียกชื่อเต็มๆของเจ้าผักชนิดนี้ว่าผัก “ภรรยาหนีสามี”(เรียกตามภาษาบ้านๆว่า ผัก“เมียหนีผัว” เรียกให้สั้นก็ชื่อ ผัก“หนีผัว”) เช้านี้เธอนำมาตั้งขายอีก มีดอกจำนวนมาก สดสวยเชียว ราคากำละห้าบาท กลับมาถึงบ้าน รีบเอาลงกระถางได้หนึ่งกระถางใหญ่ สองกระถางเล็ก



ตั้งใจประคบประหงมไว้เพื่อให้มีจำนวนที่มากขึ้น ถ้าไม่ได้กินก็ไว้ชื่นชมดอก


ที่ประทับใจอย่างแรกเห็นจะเป็นความต้องใจที่เป็นผักพื้นบ้าน ว่าไปแล้ว ธรรมชาติจัดสรรมาให้ ว่าอยู่ในพื้นที่ถิ่นประเทศใด แล้วได้กินผักพื้นบ้านในถิ่นประเทศนั้นย่อมจะส่งเสริมให้มีสุขภาพที่แข็งแรง


รายละเอียดหน้าตาเป็นอย่างนี้ค่ะ



ความที่เป็นดอกสีออกม่วงคราม ดอกเล็กสีสวย ประปราย


อดนึกถึงสมัยเป็นนักเรียนประถม ที่บาทหลวงผู้ก่อตั้งโรงเรียนท่านนำต้นไม้ประดับที่มีดอกสีม่วงสวย มาจากต่างประเทศหรือยังไงนี่จำไม่ได้ ไม่มั่นใจนัก ชื่อ ต้น “forget me not” หรือ “อย่าลืมฉัน” ดอกสีใกล้เคียงกันแต่ดอกใหญ่ก้านต้นแข็ง  จำไม่ได้ว่ามีกลิ่นหอมหรือไม่ รู้แต่ว่าสมัยนั้นยังอยู่ใน “วัยหวาน” (โรงเรียนสตรีล้วน) นักเรียนฮือฮามากกับไม้ประดับชื่อนี้ ...ฮือฮากับดอกไม้ซึ่งมีความหมายในวัยหวานๆ ที่ปลูกอยู่ในรั้วโรงเรียน


 


อีกอย่างที่อดทึ่งไม่ได้เห็นจะเป็นชื่อของเจ้าผักชนิดนี้ ซึ่งได้นำเสนอไปบ้างแล้วในบล็อก “สุขสันต์วันเกิด” เว็บไซต์http://www.bansuanporpeang.com/node/7100


ว่าผักพื้นบ้านชนิดนี้ได้ชื่อนี้มา สืบเนื่องจากลักษณะเฉพาะที่จะเกิดแต่ในหน้าฝนต่อหน้าหนาว แล้วก็จะหายไปเมื่อคราวสิ้นหน้าหนาวไปแล้ว รอกลับมาใหม่อีกครั้งปีต่อไป จึงได้ชื่อว่า ผัก“หนีผัว” ฟังเรื่องราวแล้วราวกับเป็นตำนาน   


ส่วนวิธีการกินเป็นอาหาร ก็กินสดได้ หรือลวก หรือแกงได้สารพัด แต่เวลานี้นำมาปลูกก่อน  ขอชื่นชมอย่างเดียวกับการเป็นไม้ประดับก็แล้วกัน อ้อ แอบชิมไปบ้างน่ะค่ะ รสชาติหรือคะ ...อึ้ม! ยอดเยี่ยมเลยค่ะ พอเคี้ยวสดๆ รับรู้ได้ถึงความกรอบ ชื่นใจ ไม่ขม ออกหวานด้วยซ้ำ ไม่เหม็นเขียว ไม่เผ็ด ชุ่มคอด้วย ...ดีจัง...


งานนี้เห็นทีต้องขอความช่วยเหลือจาก สมช.ที่อยู่ทางแถบอีสาน ในฐานะท่านผู้อยู่ในท้องถิ่น  ช่วยแถลงให้แจ้งแก่ใจจะได้หายสงสัย   เอ...แล้ว สมช.ท่านใดจะพอช่วยได้บ้างนะ


...นึกได้แล้วอย่างน้อยหนึ่งท่าน....ใช่เลย...สมช. คุณ ป้าหน่อย ...คุณ ป้าหน่อย อยู่ไหนคะ ช่วยสักนิดนะคะให้ สมช.ที่เพิ่งรู้จัก “ผักหนีสามี”(ผักหนีผัว) ได้หายสงสัยและได้รู้ว่าจริงๆว่าแล้วผักนี้เป็นผักอะไรกันแน่....ขอบคุณมากมายล่วงหน้าเลยค่ะ


 



 


 

ความเห็น

ผักลืมผัว  ผักหนีัผัว  เป็นผักพื้นบ้านคงจะอร่อยจริง ๆ

ปกติส่วนตัวจะเป็นคนกินผักพื้นบ้านได้ไม่ค่อยหลายอย่างนัก ไม่คุ้นรสชาติ แต่ชนิดนี้ ต้องขอบอกเลยว่าประทับใจค่ะ ที่บ้านมีบ้างไหมคะ

ยังไม่มีคะเจ๊ ผักลืมผัว  มีแต่ผักชีล้อม  รุ้จักมั้ยจ๊ะ   อาหารการกินถ้าเราไม่คุ้นมันจะไม่ค่อยอยากกิน  แต่ได้ลองแล้วจะติดใจ  เจ้เมื่อก่อนกินฟักแม้วไม่เป็น  ใครเอามาให้ก้แจกต่อไปหมด  ตอนหลังมีคนเอามาให้เรื่อย ๆ ไม่ลองไม่ได้แล้ว  ..... ก็กินเป้นและชอบในที่สุด  5555

รีบเข้ามาดู อ๋อ ผักลืมผัวนี่เอง ตกใจนึกว่าใครหนีใคร Tongue out

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ขอบคุณ ไม่ได้หนีกันน่ะค่ะ เพิ่งรู้ว่ามีชื่อต่างจากที่แม่ค้าบอก ที่บ้านคุณเล็กทางใต้เขตชุ่มชื้น มีบ้างไหมคะ

รสชาดเป็นยังไงครับ ใช้แกงหรือจิ้มกิน ใช้อะไรขยายพันธุ์ไม่เคยรู้จักเพิ่งเห็นวันนี้

ยอดเยี่ยมเลยค่ะ พอเคี้ยวสดๆ รับรู้ได้ถึงความกรอบ ชื่นใจ ไม่ขม ออกหวานด้วยซ้ำ ไม่เหม็นเขียว ไม่เผ็ด ชุ่มคอด้วย


ส่วนวิธีการปลูกที่ทำคือต้นมีรากติดมาด้วย ก็ปักลงในกระถางดินแฉะๆ แต่ปรากฏว่า ใกล้เที่ยงเหี่ยวค่ะ คราวนี้เลยเอาแช่น้ำเอาถุงครอบ ข้ามคืน สดกลับมาอีกรอบ

ข้อมูลคุณแก้ว kk เป๊ะๆ ขณาดนี้ 

ป้าหน่อยก็คงไม่ต้องค้น

เห็นเยอะแยะ ในนาข้าว 

ยังไม่เคยลองกินเลยค่ะ

ยังงี้ต้องลองๆ

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

โอ ...คุณป้าหน่อย มาแล้ว ดีใจจัง ขอบคุณนะคะ ลองดู เมื่อตอนเขียนบล็อก ได้ลองชิมประทับใจรสชาติแลยค่ะ แล้วเล่าให้ฟังกันบ้างนะคะ

คิดว่าใคร หนีสามีสุดเลิฟ อิอิ ที่แท้ก็ผักนี่เอง

พอเพียง และ เพียงพอ บ้านไร่จันทร์เจ้า 

หน้า