หลวงพระบาง ...
...วันนี้มีภาพบรรยากาศในเมืองหลวงพระบางมาฝากกัน ไปมาเมื่อหลายปีดีดัก ยังมีความทรงจำดี ๆ กับเมืองนี้คะ ผู้คนน่ารักสดใสอยู่กับวิถีเดิม อากาศดี เย็นสบาย....
วัดที่หลวงพระบางมีงานสถาปัตยกรรมที่คล้าย ๆ กับวัดทางเหนือของไทย รูปทรงของอาคาร (วัด) จะไม่สูง ชายคาจะต่ำ ประดับตกแต่งสวยงาม เน้นสีทอง
หลวงพระบางมีวัดมากมายให้เยี่ยมชม เสียแต่ว่าเข้าหนึ่งวันก็ต้องเสียค่าปี้ (ตั๋ว) ทุกวัดไป ไปหลายวัดก็หลายตังค์ ไหน ๆ ก็ไปแล้วก็เก็บตกซะทุกวัดเลย ...
งานนี้นอกจากเป็นนาง (แบก) ขาตั้งกล้องแล้ว ก็ขยับขั้นเป็นนางแบบในบางครั้งเพื่อให้ตากล้องวัดแสง.....
นอกจาวัดก็มีร้านหนังสือ + ร้านกาแฟที่ให้นั่งทาน นั่งดื่มกันด้วย ร้านนี้ชั้นสองเป็นมุมอ่านหนังสือ จะฉายหนังทุก ๆ สามทุ่มของคืนวันเสาร์กติกามีไม่มาก มาก่อนก็ได้ที่นั่งก่อนจะนอนจะนั่งก็ได้ตามสบาย... ทราบว่าคนลาวที่อยู่ต่างประเทศจะมาเปิดร้านแบบนี้ (เค้าบอกมา)
พาหนะที่ขาวลาวใช้เดินทางระหว่างเมือง มองแล้วน่ารักดี บางคันทีสุ่มที่ใส่ไก่อยู่ข้างบน ทำให้นึกถึงบรรยกาศในหนังบางเรื่อง
ส่วนภาพนี้เป็นพาหนะของเราเอง ออกเดินทางจากวังเวียงมุ่งหน้าหลวงพระบาง ผ่านมาหลายโค้งเลยพักให้ผู้โดยสารปล่อยของกันบ้าง...
ร้านกาแฟที่ให้อารมณ์พื้นบ้าน มาก ๆ พาหนะที่ใช้เที่ยวทั่วเมืองหลวงพระบาง บุกเนิน ตรอก ซอกซอย ก็ด้วยคันนี้ละคะ สนุกมากๆ คราวหน้าจะพาไปขึ้นภูสิและเที่ยวตลาดมืดนะคะ
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 7027 ครั้ง
ความเห็น
satjang
8 ธันวาคม, 2010 - 22:05
Permalink
พี่ดงดม
ตอนก้อยไป ไปแวะวังเวียงก่อนพี่ดม เที่ยววังเวียงพอทั่ว ก็ค้างคืนนึง สาย ๆ ก็ไปหลวงพระบาง นั่งรถประมาณ 6 ชั่วโมง สมัยนี้เหมารถตู้ได้ตั้งแต่ด่านหนองคายเลยคะ คันเล็ก ๆ ไปได้เร็วกว่า เหมาะสำหรับคนลุย ๆ นะคะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
KASETMCOT
8 ธันวาคม, 2010 - 22:41
Permalink
น้องก้อย
ตามมาเที่ยวหลวงพระบางด้วยนะน้องก้อย สวยจังเลยดูแล้วยังเป็นธรรมชาติอยู่นะ
rose1000
8 ธันวาคม, 2010 - 21:35
Permalink
เป็นความใฝ่ฝัน
อยากไปหลวงพระบาง ใฝ่ฝันมานานแล้ว ยังไม่ได้ไปซ๊ะที
แก้ว กุ๊ก กิ๊ก
8 ธันวาคม, 2010 - 22:20
Permalink
ลุงโรสจัดเลย
หนูขอไปด้วยคน จักทัวร์เลยคะ สนใจมากๆ
สาวน้อย
8 ธันวาคม, 2010 - 23:02
Permalink
ใช่เลย...ลุงโรส
ที่ทำงาน..หรือที่บ้านไปบ่อยมาก แต่เราอดทุกที...แงๆๆ
ชีวืตที่เพียงพอ..
ลุงพี
8 ธันวาคม, 2010 - 23:15
Permalink
ชอบตอนปล่อยของ
ลุงพีเคยไปแบบนี้ แบกเป้ไปเที่ยวอาทิตย์นึง นั่งรถเมล์แบบชาวบ้าน ไปถึงกลางทางโชเฟอร์จอดรถเดินมาบอกฝรั่งด้านหลัง ทอยเล็ทๆ พวกฝรั่งก็เดินลงไป แล้วเดินกลับขึ้นรถมาถามผมว่า Where is the rest room? ผมก็ชี้ไปที่หนุ่มชาวลาวกำลังปล่อยของกันอยู่ เค้าก็เข้าใจและเดินลงไป ที่สำคัญแหม่มสาวก็เดินไปร่วมวงด้วย ผู้บ่าวลาวเห็นเข้าเก็บอาวุธประจำกายกันแทบไม่ทัน
พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง
satjang
9 ธันวาคม, 2010 - 08:53
Permalink
ลุงพี
ทำเอาซะเห็นภาพ...อดขำไม่ได้อะลุงพีเป็นแบบนั้นจริง ๆ คะ
ปล. แต่คันก้อยไม่ค่อยมีเข้านะคะเพราะเค้าแวะร้านค้าให้ ...แต่ที่พักตรงนี้เผื่อคนที่มีก็อกสองและต้องอ้วกเพราะเพิ่งผ่านพันโค้งกันมา....
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ป้าหน่อย
9 ธันวาคม, 2010 - 07:48
Permalink
ถึงแค่วังเวียง
ดีจังน้องก้อย ได้ตามมาเที่ยวด้วย
ป้าหน่อยไปถึงแค่วังเวียงทุกที
ทริปหลวงพระบางทีไร
จับฉลากโดนเฝ้าออฟฟิศทุกที
เฮ้อ แต่ถ้านั่งรถไป
อย่าลืมพกถุงก๊อบแก๊บเยอะๆนะคะ
ขนาดแค่วังเวียง ป้าหน่อยยังถอดรูส
หมดไส้หมดพุงเลย
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
มานี มานะ วีระ ชูใจ
9 ธันวาคม, 2010 - 10:54
Permalink
ชอบหกกับสิบเอ็ดครับ
:cute2: มันอิ่มเวลาสุนทรีย์
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
satjang
9 ธันวาคม, 2010 - 12:57
Permalink
พี่มานี มานะ
ชอบแสงลิมไลท์เหรอคะ... คราวหน้าจะจัดให้เลย
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
หน้า