จบไม่ลง..ช่วยด้วย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เป็นเพราะกรรม หรือบุญ มาหนุนแต่ง


ถึงจำแลง ให้เธอเป็น ได้เช่นนี้


ตลอดมา ที่พบเห็น ก็เป็นดี


ใยวันนี้ พี่จึ่งเห็น เป็นอีกคน


จากใสซื่อ วาจา ก็น่ารัก


มาเป็นยักษ์ ได้อย่างไร ให้สับสน


น่า...แค่พี่เรอ เผลอหลับ กับอีกคน


ใยหน้ามล มาเห็น จะเป็นตาย


เขาคือน้อง เป็นเพื่อน เฮ้ยพี่..พี่


ไม่มี้ มี อะไร ให้เสียหาย


อย่ากังวล ไปเลย จ๊ะเกยกาย


พี่ใช่ชาย เจ้าชู้ ประตูดิน


เราอยู่มาด้วยกันก็นานนัก


ดวงใจภักดิ์เพียงน้องทุกห้องสิ้น


ตราบชั่วฟ้า สลาย มลายดิน


จะไม่บินไปไหนนอกใจเธอ


เชื่อมั่นคนไทยใจเกินร้อย


ไม่เชื่อถ้อยคำพี่ที่เสนอ


เขายั่วยุปุปั่นฉันกับเธอ


 อย่าไปเผลอคำสร้อยพวกหอยปู


 เธอบอกว่า เธอคนไทยใจเกินร้อย


มิได้คอยเชื่อใครกรอกใส่หู


พี่ยอมมาคุกเข่ากอดเท้าดู


น้ำตาสูหรือจะล้างด่างความจริง


มันไม่จบง่ายๆแล้วขอรับ


ผมโดนปรับ ปรำว่าแอบพาหญิง


ขอยอมตายดีกว่าเอ่ยเผยความจริง


แม้นความสิ่ง จริงนั้นไร้วันตาย...



ขอบคุณแรงบันดาลใจ "เพลง เมียจับติด" ของเอกชัย ศรีวิชัย ที่ได้ยินจากข้างเมื่อเช้า



โปรดยั้งมือและโปะปะเมนท์ที่ละก้อนๆอย่างบางเบา....

ความเห็น

เจ๋งไปเลยลูก

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

:shy: เขิลลลลลลล

ปกติไม่ค่อยมีความรู้เรื่องภาษาไทยหรอกค่ะ

รู้จักพวกคำศัพท์น้อย

ก็เลยคิดว่าเป็นอาไรที่ไม่เหมาะกับตัวเองเลย

แต่พอดีเห็นช่วงนี้เค้าแต่งกันเยอะก็เลยอยากลองดูบ้างขำๆ

ฟังคำเหมือนน้องแย้งมาแกล้งพี่


ไม่รู้ชี้..รู้เรื่องใดไร้เดียงสา


คำก็ตัดคำก็ตอน ค้อนวิญญา


น้องเชื่อคำ เขากล่าวหามาเกินจริง


ไม่มีแม้แก้ตัวอะไรสิ้น


ถึงแดดิ้นตรงหน้าหยียาหญิง


แม้นตัวตายก็อย่าหมายได้ความจริง


เพราะทุกสิ่งรู้แก่ใจไม่แก้ตัว


น้องมาโกรธน้องมาเคียงเรื่องใดนัก


แต่พี่รักนะเนื้อคุณแม่ทูนหัว


ที่เธอเห็นเป็นหญิงนั้นเพราะมันมัว


ที่แท้ตัว เพื่อนคนนั้นมัน...ผู้ชาย


แต่งกลอนได้ดีมากๆเลยนะสาวน้อย...นี่หนาดวางมือไปนานนะ


นิดๆก็คงเป็นสระเสียงสั้น พยัญชนะเสียงยาวที่ลงสัมผัส...คงจะเมตมากขึ้น เยี่ยม

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

เอาเป็นว่าเข้าใจให้ตามนี้</P>
<P>ไม่มี้มีอะไรให้เสียหาย</P>
<P>กงเกย์โอ้ยก็เห็น..พี่เป็นชาย</P>
<P>สาบานได้รักชิวๆนิวคนเดียว...ฮา

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

สื่อศิลปะก็เหมือนกับการนั่งอยู่กึ่งกลางระหว่างหน้าผาเขาที่สูงชัน


สามารถที่จะหอบหิ้วอารมณ์ขึ้นสู่ยอดเบื้องบน


 หรือหล่นร่วงลงมายังพื้นเบื้องล่าง


และสามารถหยิบนำยกมาอิงอ้างว่ามันคือศิลปะ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ฟังแค่หู ไว้แค่หู ดูก็ดี

ไม่รู้ไม่ชี้ ไม่สนบ้าง ไม่เป็นไร

ไม่เจ็บใจ ไม่ต่อความ ไม่วุ่นวาย

ทำใจเย็น จะเห็นบ้าง ก็ช่างเถอะ

ยิ่งรู้เยอะ ยิ่งพูดเยอะ พาลเจ็บหัว

นิ่งๆไว้ เดี๋ยวคนผิด คิดรู้ตัว

เค้าจะกลัว ไปเอง เพราะเกรงใจ

 

จริงๆนะไม่เชื่อลองทำดู...อันนี้ประสปการณ์ตรง... ฮิ้ววว



ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

มือใหม่ค่ะ สมาชิกใหม่ มาทำนองนักปราชญ์ ท่านกล่าวไว้ว่า "สิ่งที่เกิดขึ้นมิได้ทำให้สับสนวุ่นวาย แต่ทัศนคติต่อสิ่งที่เิกิดขึ้นต่างหาก ที่ทำให้ชีวิตวุ่นวาย มีทัศนคติที่ถูกต้องย่อมมีสุข มีทัศนคติที่ไม่ถูกต้องย่อมมีทุกข์"  "ผลแห่กรรม"  

Innocent   ฅนโคราช..บ้านเอ๋ง


หน้า