ความงดงามที่สัมผัสได้ ^ ^
...สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปช่วยงานบุญเพื่อนสนิทที่จันทบุรี งานนี้ไม่ไปไม่ได้และแล้วก็ไม่เสียความตั้งใจที่ได้ไปงานบุญนี้ เพื่อนเป็นกตัญญูกับพ่อแม่ เก็บหอม รอบริบและยอมเป็นหนี้ก้อนโตเพื่อสร้างบ้านให้ผู้มีพระคุณ เฝ้าดูแลและติดตามการก่อสร้างจนเป็นบ้านหลังกำลังพอดีของพ่อและแม่ สวนหลังเก่าก็เก็บไว้เป็นอนุสรณ์
งานบุญขึ้นบ้านใหม่เค้าเชื่อกันว่า ต้องถวายอาหารที่หลากหลาย เพื่อจะได้มีกินมีใช้ไม่หมดสิ้น งานบุญมีวันเสาร์แต่การทำกับข้าวเตรียมการตั้งแต่วันพฤหัส... สิ่งทีสัมผัสได้และอิ่มใจจนบัดนี้ คือ ความสามัคคี มีน้ำใจ และช่วยเหลือกันอย่างแข็งขัน ของญาติพี่น้อง ชาวบ้าน ที่สำคัญ งานนี้ไม่มีแอลกอฮอลล์ และไม่มีการร้องขอให้เจ้าภาพจัดให้ เราซะอีกที่ขอให้เพื่อนเปิดไวน์ขวดเล็ก ๆ มาทานแก้ขัดยอก เพราะล้างจานเยอะไปหน่อย ก้อยกับพ่อบ้านไปงานบุญมาหลายงาน งานไหนก็งานนั้นต้องมีการดื่ม ทั้งแขกหรือคนช่วยงาน จนเป็นธรรมเนียมของการจัดงานไปแล้ว
มาดูหน้าตาแม่ครัวในอิริยาบถที่น่ารักกันนะคะ
สองศรีพี่น้องที่ช่วยกันอย่างขมักเขม้น ส่วนคุณยายเสื้อเหลือมุขเยอะมาก ๆ ถ่ายรูปไปหัวเราะไป มุขอะไรเล่าผ่านบล็อคไม่ได้คะ เด่วผู้ใหญ่โสต้องมาตามลบข้อความ
คุณยายท่านนี้อายุเลยเลข 7 ไปแล้ว เป็น "ครู" ของเจ้าภาพ มาช่วยงานตั้งแต่เช้าวันศุกร์จนเสร็จงานวันเสาร์ คนถิ่นนี้ทำอาหารด้วยความพิธีพิถัน สะอาด ล้าง และเตรียมทุกขั้นตอน กระชายที่จะทำน้ำยาขนมจีน ก็ต้องขูดเปลือกนอกออกจนหมด แล้วล้างอีกสองสามน้ำ
คุณพ่อของเพื่อนที่มีหน้าทีนิด ๆ หน่อย คุณป้าใจดีที่ให้ที่พักพิงด้วยกำลังคั่วเครื่องพริกแกง ก่อนส่งต่อให้ทีมตำ ตำเสร็จไปปั่นต่อ ให้รู้ไปว่าพริกแกงบ้านนี้ต้องละเอียดจริง ๆ
อุปสรรคก็มีให้แก้ไข เครื่องปั่นที่แม่เพื่อนใช้ประจำดันรั่ว ทำไปก็ติดขัด เพื่อนบ้านก็ให้ยืมหลายอัน อันที่เข้าท่าและใช้ได้กลายเป็นของที่เก่าที่สุด เครื่องปั่นที่มีแค่ 2 ปุ่ม ฝาก็ไม่มีต้องหาจานมาปิดเอา แต่ประสิทธิภาพเหนือกว่าเครื่องปั่นรุ่นใหม่ ต้องยกมือให้เค้าจริง ๆ
หากเป็นยายอี๊ดก็เรียก วงน้ำชาตอนเช้า อันนี้ขอเรียกว่า วงเตรียมกับข้าวตอนบ่าย ๆ ละกัน
ทำงานแบบทุ่มเทมาก เสื้อแสงแขนหลุดก็ไม่ละมือยกแขนเสื้อขึ้น หากเป็นสาว ๆ คงได้เสียว อิอิ แต่ว่ารุ่นนี้ดูแล้วน่ารักดี
เสร็จสิ้นการปรุงนับแล้วกับข้าวเยอะมาก ๆ จนสำรับไม่พอใส่....ภาพนี้แค่ของคาว ยังมีของหวานอีก
หน้าตาของหวานที่เตรียมถวาย มีขนมทอง ๆ ทั้งหลาย ลอดช่องน้ำกะทิ กล้วยทอดเจ้าดังของจันทบุรี และขนมเปี้ยะขึ้นชื่อจากนครปฐม... ^ ^
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 7669 ครั้ง
ความเห็น
เจ้โส
13 มกราคม, 2011 - 18:26
Permalink
น้องก้อย
งานนี้มีแต่สาวน้อยนะ เห็นกับข้าวแล้วหิวจัง
garden_art1139@hotmail.com
satjang
13 มกราคม, 2011 - 18:27
Permalink
เพิ่งค้นพบ
เจ้โส น้องเพิ่นค้นพบว่าชอบถ่ายรูปคนแก่ เอาเป็นว่า meeting คราวหน้าใครโดนก้อยถ่ายรูป ก็อนุมานว่า "...." เลย
ปล. อยากให้เจ้โสมาทำบุญวันที่ 6 กพ. ด้วยกันอะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
แจ้ว
13 มกราคม, 2011 - 18:30
Permalink
สาวน้อย ๆ
เป็นภาพที่สวยงามมากเลยน้องก้อย.... อยากอยู่ในบรรยากาศแบบนั้นบ้างจัง รุ่นเราไม่รู้จะถึงรึเปล่า
sam k.
13 มกราคม, 2011 - 18:40
Permalink
น้องก้อย
เห็นยายๆ ย่าๆแล้วคิดถึงแม่จัง..แม่เสียไปปี37โรคชรา คิดถึงตอนแม่ทำกับข้าว ลูกๆเป็นลูกมือ (เป็นเเพนตี้ ผู้เตีรยมเครื่องปรุงวัถุดิบ).
สาว - โส
13 มกราคม, 2011 - 19:23
Permalink
อยากชิม
พี่สาวอยากชิม อาหารเมืองจันทร์ จังเลย เห็นขนมหวาน มีของโปรดพี่สาวด้วย ขนมเม็ดขนุน
lekonshore
14 มกราคม, 2011 - 07:34
Permalink
แม่ครัว
:love: เซ็กซี่จังเลย.....ฝีมือ ไม่ต้องพูดถึง......:crying2:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
rawikan
13 มกราคม, 2011 - 19:28
Permalink
ดูจากกุ๊ก
ดูจากกุ๊ก ก็รู้ว่าประสบการณ์ในการทำอาหารต้องเยอะมาก อาหารที่ทำต้องอร่อยมากแน่ๆเลยค่ะ อยากกินทุกอย่างเลย :embarrassed:
ดวงหทัย
13 มกราคม, 2011 - 19:57
Permalink
ประสบการณ์สูง
แม่ครัวประสบการณ์สูง อาหารออกมาน่ากินมากๆ
ann
13 มกราคม, 2011 - 20:06
Permalink
สัมผัสได้....
คนแก่ใจดี.... :embarrassed:
...
.. หาก กินก่อน คงโดนตีมือ..
(รูปแรก เหมือนภาพวาดเลย ยายสวย ) :)
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
Sopha B'
13 มกราคม, 2011 - 20:44
Permalink
อบอุ่น
เห็นคุณยาย คุณยาย แล้วดูอบอุ่น ดีจังเลย
หน้า