ความงดงามที่สัมผัสได้ ^ ^
...สุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ไปช่วยงานบุญเพื่อนสนิทที่จันทบุรี งานนี้ไม่ไปไม่ได้และแล้วก็ไม่เสียความตั้งใจที่ได้ไปงานบุญนี้ เพื่อนเป็นกตัญญูกับพ่อแม่ เก็บหอม รอบริบและยอมเป็นหนี้ก้อนโตเพื่อสร้างบ้านให้ผู้มีพระคุณ เฝ้าดูแลและติดตามการก่อสร้างจนเป็นบ้านหลังกำลังพอดีของพ่อและแม่ สวนหลังเก่าก็เก็บไว้เป็นอนุสรณ์
งานบุญขึ้นบ้านใหม่เค้าเชื่อกันว่า ต้องถวายอาหารที่หลากหลาย เพื่อจะได้มีกินมีใช้ไม่หมดสิ้น งานบุญมีวันเสาร์แต่การทำกับข้าวเตรียมการตั้งแต่วันพฤหัส... สิ่งทีสัมผัสได้และอิ่มใจจนบัดนี้ คือ ความสามัคคี มีน้ำใจ และช่วยเหลือกันอย่างแข็งขัน ของญาติพี่น้อง ชาวบ้าน ที่สำคัญ งานนี้ไม่มีแอลกอฮอลล์ และไม่มีการร้องขอให้เจ้าภาพจัดให้ เราซะอีกที่ขอให้เพื่อนเปิดไวน์ขวดเล็ก ๆ มาทานแก้ขัดยอก เพราะล้างจานเยอะไปหน่อย ก้อยกับพ่อบ้านไปงานบุญมาหลายงาน งานไหนก็งานนั้นต้องมีการดื่ม ทั้งแขกหรือคนช่วยงาน จนเป็นธรรมเนียมของการจัดงานไปแล้ว
มาดูหน้าตาแม่ครัวในอิริยาบถที่น่ารักกันนะคะ
สองศรีพี่น้องที่ช่วยกันอย่างขมักเขม้น ส่วนคุณยายเสื้อเหลือมุขเยอะมาก ๆ ถ่ายรูปไปหัวเราะไป มุขอะไรเล่าผ่านบล็อคไม่ได้คะ เด่วผู้ใหญ่โสต้องมาตามลบข้อความ
คุณยายท่านนี้อายุเลยเลข 7 ไปแล้ว เป็น "ครู" ของเจ้าภาพ มาช่วยงานตั้งแต่เช้าวันศุกร์จนเสร็จงานวันเสาร์ คนถิ่นนี้ทำอาหารด้วยความพิธีพิถัน สะอาด ล้าง และเตรียมทุกขั้นตอน กระชายที่จะทำน้ำยาขนมจีน ก็ต้องขูดเปลือกนอกออกจนหมด แล้วล้างอีกสองสามน้ำ
คุณพ่อของเพื่อนที่มีหน้าทีนิด ๆ หน่อย คุณป้าใจดีที่ให้ที่พักพิงด้วยกำลังคั่วเครื่องพริกแกง ก่อนส่งต่อให้ทีมตำ ตำเสร็จไปปั่นต่อ ให้รู้ไปว่าพริกแกงบ้านนี้ต้องละเอียดจริง ๆ
อุปสรรคก็มีให้แก้ไข เครื่องปั่นที่แม่เพื่อนใช้ประจำดันรั่ว ทำไปก็ติดขัด เพื่อนบ้านก็ให้ยืมหลายอัน อันที่เข้าท่าและใช้ได้กลายเป็นของที่เก่าที่สุด เครื่องปั่นที่มีแค่ 2 ปุ่ม ฝาก็ไม่มีต้องหาจานมาปิดเอา แต่ประสิทธิภาพเหนือกว่าเครื่องปั่นรุ่นใหม่ ต้องยกมือให้เค้าจริง ๆ
หากเป็นยายอี๊ดก็เรียก วงน้ำชาตอนเช้า อันนี้ขอเรียกว่า วงเตรียมกับข้าวตอนบ่าย ๆ ละกัน
ทำงานแบบทุ่มเทมาก เสื้อแสงแขนหลุดก็ไม่ละมือยกแขนเสื้อขึ้น หากเป็นสาว ๆ คงได้เสียว อิอิ แต่ว่ารุ่นนี้ดูแล้วน่ารักดี
เสร็จสิ้นการปรุงนับแล้วกับข้าวเยอะมาก ๆ จนสำรับไม่พอใส่....ภาพนี้แค่ของคาว ยังมีของหวานอีก
หน้าตาของหวานที่เตรียมถวาย มีขนมทอง ๆ ทั้งหลาย ลอดช่องน้ำกะทิ กล้วยทอดเจ้าดังของจันทบุรี และขนมเปี้ยะขึ้นชื่อจากนครปฐม... ^ ^
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 7672 ครั้ง
ความเห็น
oddzy
14 มกราคม, 2011 - 12:33
Permalink
เห็นแล้วหิว
เห็นกับข้าวแล้วหิวขึ้นมาทันทีทันใดเลย โดยเฉพาะลอดช่องนั่น อากาศร้อนๆ ซดสักถ้วยท่าจะสดชื่น
กุ้งบางบัวทอง
14 มกราคม, 2011 - 12:38
Permalink
พี่ก้อย
ปัจจุบันภาพแบบนี้หาดูยากแล้วเพราะคนส่วนมากเวลาทำบุญจะจ้างเขาทำกับข้าว...เลยไม่ได้เห็นน้ำใจกันซักเท่าไหร่...กุ้งชอบมากค่ะ
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
อารีย์_กำแพงเพชร
14 มกราคม, 2011 - 14:08
Permalink
พี่ก้อย
ทุกภาพประทับใจทั้งนั้นเลย แม่ครัวแต่ละคนน่ารักมาก ๆ เพราะไม่ค่อยเห็นบรรยากาศแบบนี้แล้วนะ แถวบ้านก็จะเปลี่ยนชุดแม่ครัวเป็นผมดำ ๆ กันหมดแล้ว ชุดอายุประมาณนี้ก็นั่งดูลูก ๆ หลาน ๆ แล้วล่ะ แต่รุ่นนี้น่ะต้นตำหรับความอร่อยเลยนะพี่ รุ่นหลัง ๆ ฝีมือเทียบไม่ค่อยได้นะ ยิ่งเห็นหน้าตากับข้าวและขนมแล้วน่ากินมาก ๆ ค่ะ
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
กระต่ายดำ
14 มกราคม, 2011 - 14:22
Permalink
ภาพประทับใจ
ภาพแบบนี้ บ้านพี่ยังมีอยู่เสมอๆ เมื่อถึงคราวมีงานบุญ โชคดีที่มีป้า น้า เยอะ ไม่ต้องจ้างแม่ครัว ถึงเวลางานมากันเอง จากหัวหิน มากรุงเทพฯ ก็มา แถมเอาของทะเลมาช่วยงานอีก เงินทองก็ไม่ยอมรับ แล้วถ้ารู้ว่ามีงานแล้วจ้างเขาทำกับข้าวละก็ มีเคือง
ภาพประทับใจอย่างนี้ ไม่รู้ว่าจะหมดลงเมื่อใดนะ โลกทุกวันนี้สะกดเป็นแต่คำว่า "สะดวกดี ไม่เหนื่อย" เอะอะก็ใช้เงินบันดาลกันอย่างเดียว วัฒนธรรม วิถีการดำเนินชีวิตที่งดงามแบบไทย ก็เลยตกหล่น หดหายไปเรื่อยๆ
จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ
หน้า