ลุยดงมะเม่า

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวานปิดร้านไปเที่ยวตรัง  กว่าจะกลับถึงบ้านเกือบ 4 ทุ่ม กลับมาตั้งใจจะแอบหลับสักตื่นแล้วมารายงานตัว ปรากฏว่าหลับซะสนิทเลยเพิ่งตื่นเช้านี้เอง ไม่ว่ากันนะคะ..มาดูสิคะว่า มีใครบ้าง

และจะไปไหนกันบ้าง

ชวนป้าเกี้ยวแวะสวนสาวน้อยที่รพ.เอาต้นรางจืดและไพล ไปฝากก่อน

แวะอีกหน่อย ชวนป้าเกี้ยวตรวจการบ้าน สมช.อีกคน...รับการบ้านมาทำเยอะอยู่ ทำแล้วสวยด้วย ไม่ไม่ค่อยส่งผลงาน...แบบนี้คุณครูจะตีไหมคะ.... รีบไปตรังก่อน ค่อยกลับมาตรวจละเอียดอีกทีค่ะ

ทางเข้าบ้าน ครูต๊อก..เจ้าของวิชาถั่วครก...ไปตอนเช้าทางแบบนี้ พอกลับมาอีกที่ โดนรถไถ ไถข้างทางซะโล่งหมดแล้ว..

หลังจากทักทายกันเรียบร้อย..สาวๆทีมเราเป็นฝ่ายคุยเสียมากกว่า..เจ้าบ้านคงเขิล...

 ในที่สุด ก็ได้ถ่ายรูปกับดงมะเม่า ที่แอบมอง แอบปลื้มมาหลายครั้งแล้ว

555+...ไม่ใช่ยุงกัดขา...แต่เป็นมด..ที่กำลังไต่เข้าไปในขา...

เดินชมสวนต่อ...ต้นหัวกล้วย ขอแก้ตามผู้รู้ข้างล่างค่ะ

ไผ่กิมซุง...ใช่มั้ยคะเจ้าของบ้าน...ปลูกไว้หลายต้นเลย

 ต้นนี้น่าจะเป็นกล้วยเถื่อน ไม่แน่ใจเจ้าของปลูก หรือขึ้นเอง แต่ถ่ายมาแระ.. เค้าเดินกันไปก่อนแล้วเราตามไม่ทัน

มาดูกันเร้ว.....มาถึงนี่...ต้องชม เจ้าต้นนี้ให้ได้นะคะ

สวัสดีค่ะ...อิฉันเป็นลูกนางค่ะ... (แสดงว่าแม่จดทะเบียนสมรสเรียบร้อย..)..เป็นญาติกับลูกเนียงค่ะ (แก้ไขค่ะ สาวน้อยบอกผิด ครูต๊อกบอกว่าลูกแนง) โหย  นางเนียง แนง..มึนเลย

ฟักข้าว กำลังจะได้ทานเล้วนะคะ... แต่ที่เหลือเหมือนจะเป็นตัวผู้ใช่มั้ยคะเจ้าของ..

มาเร็วไปหน่อยเงาะยังไม่สุก...ใครจะไปรอบต่อไปเช็คก่อนนะคะ...

ชอบเจ้านี้ตัวนี้จัง...แต่ไม่ชอบเลี้ยงหมา..ไม่งั้นขอมาเลี้ยงซะแล้ว

  แวะกลับมา...ส่งการบ้านถั่วครกและของฝาก จากเปรี้ยวส้ม ต้นเหรง

เจ้าของบ้านยังพาชมสวนต่อ...แต่เราแอบเข้าทางคุณแม่..ขายยาดมยาลมยาหม่องตามประสา

และแล้วก็ถึงเวลาเดินทางต่อ....  ชวนน้องต๊อกกับแม่ไปบุกบ้านผู้ใหญ่ต่อค่ะ

ชมธรรมชาติข้างทางไปดด้วยกันนะคะ..

ขอบคุณน้องต๊อก  น้องชายที่เจอกันในโลกออนไลร์  และด้วยแนวคิดเดียวกันทำให้ได้เดินทางไปเรียนรู้ประสบการณ์ อีกมุมของชีวิต ที่มีความสุขกับวิถีพอเพียง และมั่นใจในสิ่งที่ทำอยู่...

อย่าลืมเตรียมพื้นที่สร้างสวนไพลให้พี่ด้วยนะ

 

 ที่สำคัญการไปวันนี้..พี่สาวมีความสุขมากค่ะ.

(แม่เปรี้ยวส้ม.พี่สาวเหมือนเป็นแม่เลยค่ะ...ดูแลน้องๆแทนแม่ที่จากไปมาตลอด)

ความเห็น

จริงแล้วแล้วอยากเห็นหน้าเจ้าของบ้าน น้องต๊อกจัง

ไม่เป็นไร ตามชมสวนไปก่อนก็ได้  สักวันหวังว่าจะได้เจอตัวเป็นๆ เหมือนสาวน้อยไปเจอมั่ง :uhuhuh:

 

there is a will , there is a way .

 นี่เป็นอีก 1 สาเหตุ ที่ลุยถึงบ้านนอกจาก จะอยากเห็นสวนมะเม่า แล้ว ก็อยากเจอคุณครูช่างภาพคนเก่งแต่ไปถึง คุยเรื่องต้นไม้ใบหญ้า...แทบจะไม่ได้คุยเรื่องกล้องเลยค่ะ...

ชีวืตที่เพียงพอ..

ดีจัง  ได้เที่ยวด้วย   ได้ตรวจการบ้านด้วย  ได้มิตรภาพทีดีต่อกัน ..... หาได้ที่ไหน

 วันก่อนแสดงว่าการบ้านผ่านหมดเลยสิคะ...มิตรภาพแบบนี้หายากมากในดลกออนไลร์ค่ะ...อบอุ่น..สนุกสนาน...อิอิ คราวนี้ แถมอิ่มด้วยค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

งานนี้เหมาะกับน้อยมากจ้า.....ตามไปเที่ยวติด ๆ นี่แหละ แต่ความอิจฉามันมีทุกที่ที่เค้าเที่ยวกัน.....


:admire2:

ทีมสตุลคิดไว้แล้ว...ว่าจะไปบุกควนพี่แจ้วแบครบทีมมั่ง.... อย่าหนีก่อนนะคะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

สาวน้อยที่บ้านผมเรียกอีกชื่อว่าต้นกล้วย(หัวกล้วย)1ปีได้กินครั้งช่วงต้นมั้นทิ้งใบลงหัวหน้าแล้งรสชาดหวานกรอบจ๊าช่วงอื่นกินไม่หรอยเนื้อมั้นพรุ่ยๆไม่กรอบ(ว่าจะไปขอพันธุ์จากงานสวนร.พ.ศูนย์ตรังมาปลูกสักหิดหล่าว)

ที่บ้านเรียกสาคูวิลาศ(ไม่รู้เรียกผิดหม้าย)มีกะลุยแหม็ด มาเอาต่ะ...แถมหมากหมกสัก 10 ต้น ส้มเม่าสักต้นเติบ ๆ

ขอเผื่อซักหิดนะ..555555....สาคูวิลาส...ที่บ้านทับแก..เรียกพันนี้

คิดให้แตกต่าง...แต่อย่าแตกแยก

วันไหนไปreferคนไข้(ส่งตัวรักษาต่อ)ที่กรุงเทพจะเอาไปฝากแล้วแวะเยี่ยมด้วยจ๊า

หน้า