ตอนที่สอง: ตามล่าหาความจริงของเชื้อเมลิออยด์ในดินทุ่งนาที่ภาคอีสาน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ความเห็น

ลุงแอ้ดขอบคุณมากครับ ข้อมูลดีมากๆ ผมอยู่ในพื้นที่เสี่ยงพอดี ตอนนี้ก็มีแผลที่มือ เวลาทำสวนพยายามไม้ให้โดนดิน เหมือนกัน เชื้อโรคนี้ อยู่ในน้ำเค็มด้วยเปล่าครับ แหล่งน้ำจืดส่วนใหญ่ที่ไม่ใช่น้ำไหล จะมีป้ายเตือนเรื่องเชื้อแบคทีเลีย หลายตัวอ่านผ่านตาไม่เคยจำเลย ด้วยความที่ไม่ชอบเล่นน้ำบ่อ เลยไม่เคยลงเลยครับ ลงแต่น้ำทะเล ตอนนี้ทำสวนครัวเล็กๆ อากาศชื้นด้วยต้องระวังตัวให้มากขึ้นครับ ได้ทราบข้อมูลแบบนี้ก็เบาใจได้ป้องกัน และระวังได้ ขอบคุณจากใจเลยครับ เพราะผมอยู่ในพื้นที่เสี่ยง สีแดงเลย


ขอเป็นกำลังใจให้ลุงด้วยคนนะครับ สิ่งที่ลุงทำก่อให้เกิดประโยชน์กับคนสวนรวม มากมายจริงๆ


ญาเองคะ อาจารย์ คงจำได้นะคะเพราะเวลาที่ร่วมงานกันก็ผ่านมานานหลายปีแล้ว
ญาพึ่งรู้ว่าอาจารย์มี เรื่องนี้ด้วยจากที่คุณหมอดิเรกได้ส่งอีเมล์มาให้เข้าไปอ่าน
ญาดีใจมากที่ญาเป็นส่วนหนึ่งในเรื่องราว ภูมิใจกับการได้เป็นเจ้าหน้าที่แลป
ตอนนี้คิดถึงแลปที่อุบลมาก เพราะตอนนี้ญาย้ายมาอยู่ที่อังกฤษแล้ว ไม่รู้จะมีโอกาสได้ทำงานแบบเดิมอีกรึป่าวก็ไม่รู้
เรื่องราวที่อาจารย์เขียนมีประโยชน์มากกับคนที่ไม่รู้
.เดี๋ยวจะพยายามส่งลิ้งนี้ให้คนที่รู้จักในเวปที่ญาเป็นสมาชิกคนไทยในต่างแดน
 
ขอบคุณมากมายสำหรับข้อมูลดีๆแบบนี้คะ

ขอบคุณครับคุณ Tui สำหรับกำลังใจ ถ้าอยู่ในพื้นที่เสี่ยง แผลที่มือก็อย่าให้โดนดินนะครับ เคยเจอเชื้อในน้ำกล่อยนะครับ ในทะเลสาบสงขลา น้ำเค็มผมไม่แน่ใจนะครับ และตอนเกิด Tsunami ทางภาคใด้เมื่อหลายปีก่อนก็มีผู้ป่วยที่ติดเชื้อเมลิออยด์หลายคนมาก บางรายเป็นนักท่องเทียวชาวสวีเดน กลับไปป่วยที่ประเทศของเค้านะครับ ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวข้องกับน้ำเค็มหรือเปล่าครับ

เขียนเรื่องของวิทยาศาสตร์ได้สนุกและได้ความรู้มากค่ะ

แถมประวัติศาสตร์นิดหน่อยด้วย

ขอบคุณที่ทุ่มเทเพื่อคนไทยและมนุษย์โลกค่ะ

ขอบคุณนะครับที่สนใจ ผมสนใจประวัติศาสตร์ด้วยครับ กำลังจะเขียนบทความเรื่องประวัติสาสตร์และโรคภัยไข้เจ็บครับ เคยคิดไหมครับว่า อะไรทำให้ชุมชนโบราณต้องย้ายถิ่นฐาน ส่วนใหญ่เกิดโรคระบาดครับ ที่ตัวปราสาทเขาพนมรุ้งมีรูปปั้นเล็กๆประดับตรงยอดปราสาท เป็นรูปคนเจ็บป่วยจำนวนมาก และมีหมอยามาดูแล ผมอยากจะรู้อย่างมากว่าโรคที่เค้าป่วยกันในสมัยนั้นคือโรคอะไร ในรูปปั้นนั้นมีหมอยามาจับอยู่ที่ขาคนป่วย ต้องทำการศึกษาอีกเยอะถึงจะหาคำตอบได้ และก็เล่าเรื่องได้

ลุงแอ้ดมากๆค่ะที่ทุมเททำงานวิจัย เพื่อคนชนบท คนที่ทำเกษตรเพื่อเลี้ยงชีพ เห็นภาพแล้วมีความสุขที่เห้นการทุ่มเททำงานของลุงแอ้ด ยิ่งภาพทุ่งนาเมืองอุบลก็เป็นภาพที่ชินตาเพราะย่าวรรณเป็นคนอุบลค่ะ

 

 

ย่าวรรณครับ เมืองอุบลฯน่าอยู่มากครับ วัดเยอะมากๆด้วยครับ เดี๋ยวจะกลับไปอีกครับ

ที่ทำเพื่อมวลมนุษย์ และขอเป็นกำลังใจให้ประสบผลสำเร็จนะค่ะ จะคอยติดตามอ่านค่ะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

ขอบคุณนะครับคุณเล็กที่เข้ามาอ่าน เรื่องมันยาวไปหน่อยครับ แต่คิดว่าคงมีประโยชน์ครับ

ขอชื่นชมในความทุ่มเทเพื่อมวลมนุษย์ครับ  อโรคยา ปรมา ลาภา ความไม่มีโรค เป็นลาภอันประเสริฐ ไม่ทราบว่า ที่อำเภอเมืองขอนแก่น มีการระบาดของโรคนี้ไหมครับ

สิ่งไหนที่ยังไม่ทำ อย่าเพิ่งสรุปว่าไม่สำเร็จ

หน้า