ยื่นใบลาออก..........
ได้โอกาสและเวลาอันเหมาะสม....ถึงเวลาที่ได้ยื่นใบลาออกเสียที
อยู่ในหมู่บ้านนาคำน้อย มา 12 ปี ทำงานเพื่อส่วนรวมมาหลายอย่าง
1.กรรมการกองทุนหมู่บ้าน...ตำแหน่ง เหรัญญิก ทำงานมา 8 ปี ทำมาตั้งแต่ทำงานเป็น
บัณฑิตกองทุนหมู่บ้าน..
2.กรรมการกลุ่มสัจจะออมทรัพย์ ...ตำแหน่ง เหรัญญิก ทำงานมา 1 ปี
3.กรรมการกลุ่มยางพารา...ตำแหน่งเหรัญญิก ทำงานมา 1 ปี
อยากได้เวลาส่วนตัวและเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น....ถึงเวลาได้ลา
ออกจากงานที่รับผิดชอบในหมู่บ้านหลายๆอย่างเป็นกรรมการมา
เยอะแล้ว....เมื่อวานได้ยื่นใบลาออกจาก กรรมการกลุ่มยางพารา..
อย่างเป็นทางการและก็จัดเตรียมเอกสารส่งมอบงานให้กรรมการชุด
ใหม่รับผิดชอบแทน...และแล้วภาระบนหลังก็ออกไป 1 อย่าง...
สิ้นปีนี้ถึงเวลาที่จะต้องลาออกอีก 1 อย่างคือ กรรมการกองทุนหมู่
บ้านซึ่งดูๆแล้วคงออกยากมากๆ แต่ยังไงก็จะต้องออกจากสมาชิก
ถึงจะหมดสิทธิ์ทุกอย่างจึงจะออกได้....ภาระที่รับผิดชอบบางที่ทำมา
มากๆก็เหนื่อย..หน่าย..ที่ต้องทำ สู้เอาเวลาที่เสียไปมาทำอะไรๆเพื่อ
ครอบครัวเราเองดีกว่า....แล้วอีกอย่างจะมีเวลาทำในสิ่งที่ฝันเสีย
ที...คือเกษตรผสมพสานที่ใผ่ฝันที่จะทำมานานแล้วครับ....
สบายใจจริงๆครับ.....วันนี้..5555...
.......ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง......ที่ทำให้ผมมีวันนี้..
- บล็อกของ วิศิษฐ์
- อ่าน 8037 ครั้ง
ความเห็น
กุ้งบางบัวทอง
10 มิถุนายน, 2011 - 18:09
Permalink
คุณวิศิษฐ์
ตกใจหมดเลย รีบเข้ามาดูนึกว่าจะไม่ได้เห็นกันแล้วเชียว...เฮ่อ..โล่งอก :pff2:
มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ
ประไพ ทองเชิญ
10 มิถุนายน, 2011 - 18:59
Permalink
น้องวิศิษฐ เข้มแข็งมากจริงๆ
รางวัลจากพี่หยอยกำลังเดินทางไปสามวันแล้วนะ5555
วิศิษฐ์
11 มิถุนายน, 2011 - 06:52
Permalink
พี่หยอย
อะไรหนอพี่...ที่ส่งมา...แต่ก็ขอบคุณในน้ำใจนะครับพี่หยอย
วิศิษฐ์
11 มิถุนายน, 2011 - 11:47
Permalink
พี่หยอยครับ
รางวัลของพี่เดินทางมาถึงแล้วครับ....แต่ผมจทำอย่างไรดีพี่เพราะว่า...นาก็ทำแปลงหว่านกล้าเสร็จหมอแล้ว...แล้วจะปลูกอย่างไรดีพี่....ฮือๆๆๆ..
สายพิน
10 มิถุนายน, 2011 - 21:03
Permalink
ลาออก ... หลายอย่างก็ลายาก
ลาออก ... หลายอย่างก็ลายาก หลายอย่างพอถึงเวลาจะลาก็ไม่อยากออก ... แต่วันนี้สำหรับศิษฐ์ดูเหมือนว่าลงตัวเลยนะคะ ... เอาใจช่วยกับการตัดสินใจครั้งนี้นะคะ
วิศิษฐ์
11 มิถุนายน, 2011 - 06:56
Permalink
พี่สายพินครับ
เวลาเป็นสิ่งมีค่า...ใช้วินาทีที่อยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าของเวลานะ....นี้แหละครับ...บางทีเราทุ่มเทให้กับคนอื่นๆไปมากจนลืมไปว่าเราก็มีครอบครัวมีสิ่งที่ใผ่ฝันที่อยากทำให้สำเร็จแต่เพราะเวลาที่เราเสียไปนั้นกับชุมชนมากไปเลยทำให้...ไม่มีเวลาที่จะทำในสิ่งที่รักและอยากทำสักที นี่เป็นก้าวแรกที่จะห่างจากงานส่วนรวมบ้าง ขอเป็นที่ปรึกษษให้ก็พอครับ...
สายพิน
11 มิถุนายน, 2011 - 07:05
Permalink
บางทีการก้าวถอยออกมาก็เพื่อเด
บางทีการก้าวถอยออกมาก็เพื่อเดินไปข้างหน้า การกลับมาเริ่มต้นที่ครอบครัวก็เพื่อกลับไปทำชุมชน ... บางครั้งก็เป็นอย่างแรงแกว่งของตุ้มนาฬิกานะ แรงแกว่งโมเมนตัมในวิชาฟิสิกส์ ...
ในมุมมองพี่ พี่มองว่าถอยออกมาหนึ่งก้าว เรียนรู้อีกหนึ่งก้าว แล้วถอยอีกก้าว เรียนรู้การใช้วินาทีที่อยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าของเวลาไง เพื่อก้าวไปข้างหน้า ...พี่ชายอันเป็นที่รักของพี่เคยบอกพี่ไว้อย่างนั้น รวมแล้วเมื่อจะถอย ควรถอยให้ได้สามก้าว ... ไม่ใช่ก้าวเดียว ... ถอยเพื่อพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างมีเป้าหมายและทิศทางที่ชัดๆให้กับตัวเราเองนะ ...แรงที่พุ่งน่าจะเหมือนคันธนูดีดลูกธนู ... ถือเป็นแบ่งปันข้อคิดเห็นกันนะคะ ศิษฐ์
วิศิษฐ์
11 มิถุนายน, 2011 - 11:52
Permalink
พี่สายพินครับ
ก้าวที่ 2 ออกสิ้นปีครับพี่....การถอยมาเพื่อให้คนอื่นเข้ามาทำงานลองดูบ้างจะได้เห้นข้อเปรียบเทียบว่าระหว่างเรากับคนอื่นๆทำเป้นยังไง แล้วอีกอย่างอยากมีเวลาที่ทุ่มเทให้กับการทำงานกลุ่มออมทรัพย์หมู่บ้านที่พึ่งจะเริ่มต้น...และชาวบ้านเขามีความมั่นใจในตัวเราให้มากยิ่งขึ้น และป้องกันการทับซ้อนของตำแหน่งเหรัญญิก กลุ่มอื่นที่ผมเป็นอยู่ด้วย...นะครับ..
พัฒน์..ลูกธรรมดา
10 มิถุนายน, 2011 - 21:13
Permalink
พี่ศิษฐ์
ผมเห็นหัวเรื่องก็เข้าใจทันที ดีใจด้วยนะครับ
ที่ทำอยู่ก็สู้ต่อไปเพื่อชาวโลกนะครับ :uhuhuh:
อ่าน
วิศิษฐ์
11 มิถุนายน, 2011 - 11:55
Permalink
น้องพัฒน์
ขอบใจน้อง....แต่พี่ไม่ใช้ซุปเปอร์ฮีโร่..ที่จะทำอะไรๆเพื่อชาวโลกนะพัฒน์..ว่าไปโน้น..
หน้า