ยื่นใบลาออก..........

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ได้โอกาสและเวลาอันเหมาะสม....ถึงเวลาที่ได้ยื่นใบลาออกเสียที



อยู่ในหมู่บ้านนาคำน้อย  มา 12 ปี ทำงานเพื่อส่วนรวมมาหลายอย่าง


1.กรรมการกองทุนหมู่บ้าน...ตำแหน่ง เหรัญญิก   ทำงานมา  8 ปี ทำมาตั้งแต่ทำงานเป็น


บัณฑิตกองทุนหมู่บ้าน..


2.กรรมการกลุ่มสัจจะออมทรัพย์ ...ตำแหน่ง เหรัญญิก ทำงานมา 1 ปี


3.กรรมการกลุ่มยางพารา...ตำแหน่งเหรัญญิก   ทำงานมา  1 ปี


อยากได้เวลาส่วนตัวและเวลาให้ครอบครัวมากขึ้น....ถึงเวลาได้ลา


ออกจากงานที่รับผิดชอบในหมู่บ้านหลายๆอย่างเป็นกรรมการมา


เยอะแล้ว....เมื่อวานได้ยื่นใบลาออกจาก  กรรมการกลุ่มยางพารา..


อย่างเป็นทางการและก็จัดเตรียมเอกสารส่งมอบงานให้กรรมการชุด


ใหม่รับผิดชอบแทน...และแล้วภาระบนหลังก็ออกไป 1 อย่าง...


สิ้นปีนี้ถึงเวลาที่จะต้องลาออกอีก  1 อย่างคือ กรรมการกองทุนหมู่


บ้านซึ่งดูๆแล้วคงออกยากมากๆ  แต่ยังไงก็จะต้องออกจากสมาชิก


ถึงจะหมดสิทธิ์ทุกอย่างจึงจะออกได้....ภาระที่รับผิดชอบบางที่ทำมา


มากๆก็เหนื่อย..หน่าย..ที่ต้องทำ  สู้เอาเวลาที่เสียไปมาทำอะไรๆเพื่อ


ครอบครัวเราเองดีกว่า....แล้วอีกอย่างจะมีเวลาทำในสิ่งที่ฝันเสีย


ที...คือเกษตรผสมพสานที่ใผ่ฝันที่จะทำมานานแล้วครับ....


สบายใจจริงๆครับ.....วันนี้..5555...


.......ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง......ที่ทำให้ผมมีวันนี้..


ความเห็น

ตกใจหมดเลย  รีบเข้ามาดูนึกว่าจะไม่ได้เห็นกันแล้วเชียว...เฮ่อ..โล่งอก :pff2:

มีความสุขกับการที่ได้ให้มากกว่าการที่ได้รับ

รางวัลจากพี่หยอยกำลังเดินทางไปสามวันแล้วนะ5555

อะไรหนอพี่...ที่ส่งมา...แต่ก็ขอบคุณในน้ำใจนะครับพี่หยอย

 

รางวัลของพี่เดินทางมาถึงแล้วครับ....แต่ผมจทำอย่างไรดีพี่เพราะว่า...นาก็ทำแปลงหว่านกล้าเสร็จหมอแล้ว...แล้วจะปลูกอย่างไรดีพี่....ฮือๆๆๆ..

 

ลาออก ... หลายอย่างก็ลายาก หลายอย่างพอถึงเวลาจะลาก็ไม่อยากออก ... แต่วันนี้สำหรับศิษฐ์ดูเหมือนว่าลงตัวเลยนะคะ ... เอาใจช่วยกับการตัดสินใจครั้งนี้นะคะ

เวลาเป็นสิ่งมีค่า...ใช้วินาทีที่อยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าของเวลานะ....นี้แหละครับ...บางทีเราทุ่มเทให้กับคนอื่นๆไปมากจนลืมไปว่าเราก็มีครอบครัวมีสิ่งที่ใผ่ฝันที่อยากทำให้สำเร็จแต่เพราะเวลาที่เราเสียไปนั้นกับชุมชนมากไปเลยทำให้...ไม่มีเวลาที่จะทำในสิ่งที่รักและอยากทำสักที  นี่เป็นก้าวแรกที่จะห่างจากงานส่วนรวมบ้าง  ขอเป็นที่ปรึกษษให้ก็พอครับ...

 

บางทีการก้าวถอยออกมาก็เพื่อเดินไปข้างหน้า การกลับมาเริ่มต้นที่ครอบครัวก็เพื่อกลับไปทำชุมชน ... บางครั้งก็เป็นอย่างแรงแกว่งของตุ้มนาฬิกานะ แรงแกว่งโมเมนตัมในวิชาฟิสิกส์ ...


ในมุมมองพี่ พี่มองว่าถอยออกมาหนึ่งก้าว เรียนรู้อีกหนึ่งก้าว แล้วถอยอีกก้าว เรียนรู้การใช้วินาทีที่อยู่ด้วยกันให้คุ้มค่าของเวลาไง เพื่อก้าวไปข้างหน้า ...พี่ชายอันเป็นที่รักของพี่เคยบอกพี่ไว้อย่างนั้น รวมแล้วเมื่อจะถอย ควรถอยให้ได้สามก้าว ... ไม่ใช่ก้าวเดียว ... ถอยเพื่อพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างมีเป้าหมายและทิศทางที่ชัดๆให้กับตัวเราเองนะ ...แรงที่พุ่งน่าจะเหมือนคันธนูดีดลูกธนู ... ถือเป็นแบ่งปันข้อคิดเห็นกันนะคะ ศิษฐ์

ก้าวที่ 2  ออกสิ้นปีครับพี่....การถอยมาเพื่อให้คนอื่นเข้ามาทำงานลองดูบ้างจะได้เห้นข้อเปรียบเทียบว่าระหว่างเรากับคนอื่นๆทำเป้นยังไง   แล้วอีกอย่างอยากมีเวลาที่ทุ่มเทให้กับการทำงานกลุ่มออมทรัพย์หมู่บ้านที่พึ่งจะเริ่มต้น...และชาวบ้านเขามีความมั่นใจในตัวเราให้มากยิ่งขึ้น  และป้องกันการทับซ้อนของตำแหน่งเหรัญญิก  กลุ่มอื่นที่ผมเป็นอยู่ด้วย...นะครับ..

 

ผมเห็นหัวเรื่องก็เข้าใจทันที ดีใจด้วยนะครับ


ที่ทำอยู่ก็สู้ต่อไปเพื่อชาวโลกนะครับ :uhuhuh:

อ่าน

ขอบใจน้อง....แต่พี่ไม่ใช้ซุปเปอร์ฮีโร่..ที่จะทำอะไรๆเพื่อชาวโลกนะพัฒน์..ว่าไปโน้น..:uhuhuh:

 

หน้า