เมื่อกางเกงตัวโปรดเป้าขาด

หมวดหมู่ของบล็อก: 

   ย้อนอดีตไปสมัยผมเรียน ม.4-5 จะมีวิชาการงานพื้นฐานอาชีพ ที่นักเรียนทุกคนจะต้องเรียนเย็บปักถักร้อย ซึ่งในระดับ ม.ปลายก็จะเรียนอะไรที่มันยากขึ้นนั่นคือ เริ่มจากตัดเย็บชุดนอน และเสื้อเชิ้ต ซึ่งผมทำมาหมดแล้ว ไม่ได้โม้นะทำได้ดีกว่าเพื่อนผู้หญิงในห้องบางคน นึกถึงตอนนั้นผมเย็บรังกระดุมให้เพื่อนผู้หญิง ครูผู้สอนก็แซวว่า "'ถ้าอย่างนั้นครูให้คะแนนโสทรนะ" 

   จากการเรียนวิชานี้แหละครับ ที่ทำให้ผมใช้จักรเย็บผ้าเป็น สอยผ้า เย็บด้นถอยหลังเป็น ก็ไม่รู้ว่าคืนครูผู้สอนไปมากน้อยแค่ไหน แต่วันนี้ได้รื้อฟื้นวิชาอีกครั้งเพราะกางเกงตัวโปรดเป้าขาด ที่บ้านไม่มีจักรเย็บผ้าแล้วเพราะยกให้พี่สาวไป ไม่งั้นผมก็เย็บด้วยจักรเย็บผ้าไปตั้งนานแล้ว งานนี้ต้องฟื้นวิชาเย็บด้นถอยหลัง

กางเกงที่เป้าขาด

ฝีมือการเย็บด้นถอยหลัง ร้างลาวงการมานานเย็บไม่สวยเลย

แต่ก็ทำให้กางเกงตัวโปรดใช้งานได้อีก
ไม่ต้องกลัว "ไอ้โจ้เปลี่ยว"

   ก็ไม่ทราบเหมือนกันนะครับว่า วิชาแบบนี้ยังมีเรียนกันอีกหรือเปล่า เด็กสมัยนี้จบ ม.6 แล้วซ่อมเสื้อผ้าตัวเองได้หรือเปล่า หรือว่าซื้อใหม่อย่างเดียว  

   ผมรู้ครับถ้าพี่เล็กอ่านบล็อกนี้ผมต้องโดนแซวอีก ตามสบายเลยพี่เล็กSmile

ความเห็น

น้องผู้ใหญ่คะ ! นี่ถ้าคุณครูของน้องได้เห็นตรงนี้นะ แกคงยิ้มแก้มปริแน่ๆเลย เพราะการสอนวิชาการงานฯนั้นก็มีวัตถุ


ประสงค์ตรงนี้แหละค่ะ..คือให้เด็กสามารถนำไปใช้กับชีวิตประจำวันได้จริงๆ  ต้องขอตบมือให้ทั้งคุณครู


และคุณลูกศิษย์เลยนะคะ  เก่งจริงๆๆ  :cheer3::cheer3:

นั่งเย็บไป ก็นึถถึงครูที่เคยสอน

พี่ขอยอมยกธงค่ะ


:crying2:

ขนาดเย็บผ้าเองได้ สุดยอดจริงๆ

ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง

ระวังฟาวร์ สวนวิชาเย็บผ้าผมก็ได้ฝึกจากแม่มาเหมือนกัน แม่บอกมีเมียถ้าเขาไม่ทำให้เราก็เย็บเองก็ได้ สวยไม่สวยไม่เป็นไร ขอแต่อย่ให้เห็นข้างในแล้วกัน......

มิตรภาพไร้พรมแดน

มีอะไรที่ทำไม่เป็นมั่ง กับข้าวก็พอทำได้นี่นา :confused: เก็บๆไว้ให้ว่าที่ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านทำมั่งต่ะ  :uhuhuh: 

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

555...ของผมก็ขาดหลายตัวพี่...แต่ก็ใส่มันอย่างนั้นแหละพี่..ทั้งที่แฟนช่างเย็บผ้าเก่านะเนี้ย..5555

 

ระวังลมมันเย็นนะน้องวิศิษฐ์ :uhuhuh:

โห..อายจัง เย็บเป็นด้วย นู๋หวิ่งโตจนแก่ขนาดนี้ ยังเย็บไม่เป็นเลย:shy:

ชีวิตไม่ได้เกิดมา เพื่อยอมแพ้

:uhuhuh:    :uhuhuh:     :uhuhuh:


พี่ไม่หยอกกะได้ เห็นเย็บกางเกงเองได้ แสดงว่าสุดยอด กันพันนี้ไม่พักหาแล้วสา ม สระ เอีย ทำเองเสียให้เหม็ดแหละ เพราะคงหาใครที่ถูกใจไม่ได้แล้ว...........:uhuhuh:


แต่ว่าสักหิดกะดีนะ คือสงสัยว่าไซ่มันต้องขาดตรงนั้น ไม่ขาดตรงเอิน..................:confused:


:embarrassed:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า