กลายเป็นปัจจัยที่ 5 ไปแล้วมั้งค่ะ สำหรับคนในปัจจุบัน

เห็นเล่ามาถึงตรงที่บอกว่า คนสมัยก่อนผู้หญิงทางเหนือนุ่งซิ่น ข้างบนไม่ไส่อะไร!!!! แน่นะ ว่าไม่ได้ไส่อะไร แล้วหน้าอกผู้หญิงมันจะไม่ยานโทงเทงหรอค่ะ.... ผู้ชายยังพอว่าไส่แต่ข้างล่าง

สมัยก่อน อาจจะอยู่ได้ แต่เดี๋ยวนี้สิ ถ้าไม่มีไฟ นู๋หวึ่งว่าอยู่ กันไม่ได้หรอกค่ะ

ญาติพี่น้องทั้งพ่อและแม่อยู่ทางเหนือค่ะ  กุ้งเกิดมาก็เห็นย่าและยายเขาใส่เสื้อกันนะ  แต่ข้างล่างนุ่งเป็นผ้าซิ่น   ปิดมิดชิดด้วยเพราะเขาจะยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีกันอย่างเคร่งครัด...แต่ถ้าเก่าขนาดรุ่นทวดนี่กุ้งไม่รู้แล้วค่ะ  เขาไม่อยู่ให้ถามแล้ว....รึว่าคนแก่เขาจะใส่เหมือนเสื้อชั้นในแต่ปิดถึงพุงรึเปล่าแล้วมีซิบไว้ใส่ตังส์ข้างหน้า? 

:nonono: ก็ดีไปอีกแบบนะ เพราะเรารู้สึกถึงความสงบเงียบของบรรยากาศในที่นั้นๆ

วันก่อนไฟดับ  สรุปว่าร้อนขึ้น ๆ ไม่หลับ  ตีสองไฟมาแอร์ติดค่อยนอนหลับได้

ไปบ้านที่ปาย  ไม่มีไฟ  ไม่มีพัดลม  กลางคืนอากาศเย็นแบบห่มผ้มนวมบางได้

บ้านอยุ่บนเขามั้ง  กว่าจะมืดก็ทุ่มกว่า  สามทุ่มหิ่งห้อยบินกันเต็มสว่างไปหมด  ใช้เทียนเป็นหลัก  เวลาเดินบางครั้งกับก่อนนอนเท่านั้นที่ใช้ไฟฉาย

มีแบตเปิดโน๊ตบุคได้  แต่ไม่เปิด  อยู่กับบรรยากาศธรรมชาติไป  เพราะถ้าเปิดละก็แมลงมาตอมเต็มแน่

บางทีก็รู้สึกว่าไม่มีไฟบ้าง  พักการใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ บ้างก็ดีเหมือนกัน

--------------

อยู่นั่นทำได้  แต่อยู่กรุงเทพทำใจให้นิ่งไม่ได้  เอา BB มาเปิดดูเนท เปิด FB กะว่าแบตหมดเดี๋ยวก็ชาร์จ

มันเงียบ  เอาไวโอลินมาปัดฝุ่นเล่น  เดี๋ยวเดียวก็เบื่อ  นึก ๆ อยากได้กีตาร์โปร่งดี ๆ สักตัว

เอา ipod มาเปิดเพลงฟัง  ก็ยังไม่มาสักดี

นอนไม่มีแอร์พอนอนได้  แต่ก็ร้อน  นอนไม่หลับ

ผมยังเคยคิดเลย วันหนึ่งหากไฟฟ้าดับซัก 15 วัน เราจะอยู่กันได้ไหม

เมื่อวานไฟดับตอนเกือบ 5 โมงเย็น

บ้านอื่นเดือดร้อนแต่บ้านครูตี๋สบายจุดเตาถ่านหุงข้าวซึ่งทำเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว

ตั้งแต่วันที่ 18 เมษายน ที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ เตาแก๊ส และหม้อหุงข้างไฟฟ้าเกือบไม่ได้ใช้เลยครับ  นาน ๆ จะใช้ซักที กันเสีย

เมื่อวานนอกจากตัวเองไม่เดือดร้อนแล้ว บ้านข้าง ๆ ก็ขอใช้เตาด้วย 555555

แต่ที่จะแย่ตอนนี้คือถ่านที่ขอแม่ยายมากำลังจะหมด และผนตกเผาเองไม่ได้ด้วย :uhuhuh:

เคยอยู่แบบไม่มีไฟฟ้าใช้ น้ำประปาไม่ไหล เกือบครึ่งเดือนค่ะ

ช่วงน้ำท่วมภาคใต้ เมื่อไม่นานมานี้

ฟังแต่วิทยุทรานซิสเตอร์ อยู่กับความเงียบ

ได้ความรู้สึกของคนรุ่นปู่ รุ่นย่าเลยค่ะ

สมัยเด็กๆ ที่บ้านซึ่งไม่ไกลจากกรุงเทพฯ (สมัยนี้เขาเรียกว่าปริมณฑล) ไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีน้ำประปา ไฟแสงสว่างใช้ตะเกียงโป๊ะเติมน้ำมันก๊าด น้ำกินรองน้ำฝนใส่ตุ่มไว้ ถ้าน้ำฝนไม่พอก็ใช้น้ำจากแม่น้ำแกว่งสารส้ม น้ำอาบไม่ต้องพูดถึง โดดลงแม่น้ำได้เลย ถ้าจะให้ไปใช้ชีวิตแบบเดิม ผมว่าผมอยู่ได้นะ แต่ขอให้แหล่งน้ำเป็นน้ำที่สะอาดปราศจากมลพิษเป็นใช้ได้