จงสอนลูกหลาน..ให้รู้จักการกินทิ้งกินขว้าง..
ตั้งแต่จำความได้เวลาไปสวนไปนากับพ่อแม่..ก่อนการกินข้าวทุกครั้งพ่อหรือแม่จะเอาคำข้าวหนึ่งคำ..วางไว้ที่ไดที่หนึ่งแล้วกล่าวเชิญเทวดา..เจ้าที่เจ้าทางมากินข้าว..แล้วจึงลงมือกินข้าวได้..ผมสงสัยมาตลอดถามพ่อก็ตอบได้แค่ว่า.."ปู่ย่าพาเฮ็ดมา"..โตขึ้นจึงรู้ว่าพ่อสอนให้รู้จักเสียสละแบ่งปันให้คนอื่นๆ..อย่างน้อยที่สุดข้าวก็เป็นอาหารให้มด.หรือนก.เอาไปเลี้ยงลูก..เป็นการแบ่งปันอาหารในส่วนน้อยแต่เยอะสำหรับเพือนร่วมโลกตัวเล็กๆ..
ให้นก..มด..ไปหนึ่งคำผมยังมีเหลือเป็นกระติ๊บ..กินได้อิ่มจนล้นไปถึง.คอ.ตับ.ปอด.หัวใจ.กะเพาะอาหาร..แหะๆ..กินจนเหนื่อยก็ไม่หมดครับกระติ๊บขนาดนี้..อิอิอิ..
ต้นไม้ใบพืชทุกชนิด..พ่อสอนให้เอาไปทิ้งในที่เดียวกัน..ผมเป็นเด็กดีเชื่อฟังพ่อแม่ก็ทำตามพ่อสอนกองๆรวมกัน..รวมทั้งเม็ด.เปลือกเงาะ.ลำไย.เศษเปลือกสัปรด..ทุกอย่างที่ย่อยสลายได้ทิ้งๆใว้ด้วยกัน..เคยถามพ่อ."บ่เอาถงพลาสติกนำบ่"..พ่อส่ายหัวมองด้วยสายตาที่อยากเอ็นดูสักป้าป..ก่อนจะตอบ"..คือปึกแท้พลาสติกมันบ่เปื่อยสิเอาไปเฮ็ดหยังได่"...เอ่อ..นั่นดิปึกจริงๆเลยผม..
ผลพลอยได้ของการทิ้งๆขว้างๆ..ได้หน่อสัปรด..เบี้ยเงาะ..ปุ๋ยหมัก..กำจัดเศษขยะ..ต้นเงาะปลูกยากปลูกเย็นนัก..พอทิ้งเอาไว้กลัวตายเลยรีบงอกเชียว..หึหึ..ให้มันรู้ซะม้่ง..ที่สำคัญไม่ต้องซื้อปลูก 10 รอด 1 ก็ไม่เป็นไร..ฮ่าาาาาาาาาา..ฮิ้วววววววว..เพาะพันธุ์แบบสไตล์ลำใย..
ผลพลอยได้จากการทิ้งๆขว้างๆ..เบี้ยเงาะที่ผ่านการคัดสรรจากกองปุ๋ยหมัก..ให้ออกมาสู่โลกภายนอกแต่จะรอดหรือไม่..นั่นก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง..อิอิอิ..
หนึ่งในผลงานการกินแบบทิ้งๆขว้างๆ..มีเม็ดแตงกวาที่แก่จัด..เม็ดฝร้่ง..เม็ดมะม่วง..ทั้งหมดนี้แม่ค้าในตลาดทิ้งแล้ว..แต่ผมไปคุ้ยๆมา..เอ้ย..ไปขอมา..แหะๆๆ..ได้มาฟรี..ไม่เสียค่าซองแสตมป์.ไม่ต้องลุ้นอะไรทั้งสิ้นขอมาดื้อๆเลยครับพี่น้อง..ฮ่าาาาาา..ฮิ้ววววววว..
ช่วงนี้เห็ดออกมาเยอะ..แต่ไม่เห็นชาวบ้านมาเก็บสงสัยคงยุ่งๆอยู่กับธุรกิจทำนา..เลยไม่ค่อยมีเวลา..ส่วนผมก็ไม่เก็บเพราะ..คิดว่าชาวบ้านที่นอนนา..คงหาอาหารลำบาก..ปล่อยๆให้ชาวบ้านแถวนั้นเก็บดีกว่า..อิอิอิ..
แน่นอนการบอก..หรือสอนโดยไม่ลงมือปฎิบัติ..พักเดียวก็ลืม..แต่ลงมือทำจะติดตัวไปตลอดและประยุกต์ใช้ได้เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง..
ขอบคุณพ่อแม่ที่ให้กำเนิด..บรรพบุรุษที่รักษาแผ่นดินให้อาศัย..กำลังใจจากผู้ปกครอง..สมาชิกบ้านสวน.และผู้ใหญ่โสที่เคารพ..ลำใย
- บล็อกของ นายลำใย ศรีษะแก้ว
- อ่าน 6203 ครั้ง
ความเห็น
guys ka
3 สิงหาคม, 2011 - 09:11
Permalink
คุณลำใย
ทิ้งแล้วงอกก็ โอเคนะคะ :admire2:
.......
..........
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:34
Permalink
ครับผม..
ก็แล้วแต่ครับ..บางอย่างทิ้งแล้วเดี้ยงก็เยอะครับ..
จารึก จันทร์เกตุ
3 สิงหาคม, 2011 - 09:27
Permalink
ท่านลำใย
มาชม..ข้าราชเกิน..(ราชการ)พิมพ์ผิดครับต้องขอโทษด้วยครับข้าราชการซี8...สวนกำลังสวยเลยนะครับ...
"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:36
Permalink
ท่านจารึก..
ก็ทำไปเรื่อยๆนะท่านยังไม่เป็นรูปร่างอะไรเลย..คงอีกสัก 2- 3 ปี..
นกฮูก
3 สิงหาคม, 2011 - 09:36
Permalink
อ้ายลำใย
ประชุมหยัง เป็นวิทยกรรายการหยัง เป็นหยังคือต้องเก๊กหล่อ อิอิ
"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:37
Permalink
ฮูก..
ภาระงานบังคับ..อ้ายบ่ยากหล่อ..แต่มันจำเป็นฮูก..
sweet_pea
3 สิงหาคม, 2011 - 09:54
Permalink
อืมแมนความ
ถิ่มน้ำตำบักหุ่งกะได้เบี้ยพริกกับเบี้ยบักเขือเทศจี้มมาปลูกต่อกะได้กินจนบ่ต้องซื้อเลยแหม
***Sweet pea***
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:39
Permalink
แม่นแล้ว....
แม่นแล้วเอื้อย...หว่านๆไปกะเกิดเอง..เฮาได้กินนำพร้อม..
บุญพา
3 สิงหาคม, 2011 - 10:23
Permalink
มองต่างมุม
ชอบนะ อีกมุมมอง อีกความคิดที่อาจจะไม่ค่อยเหมือนใครๆ
ดูเหมือนขี้เกียจ ไม่มีแผน ทำแล้วมีความสุขไม่หวังผลมากมาย แต่..มันก็ได้จริงๆแค่แยกขยะในบ้านทิ้งๆไว้หลังครัว วันดีคืนดี มีเมล็ดพันธุ์หลากหลายงอกมาให้เรา บางอย่าง นึกไม่ค่อยออกด้วยซ้ำว่าคือต้นอะไร ปลูกแล้ว ได้ผลบ้าง ไม่ได้บ้าง ก็ไม่เครียด..
นายลำใย ศรีษะแก้ว
4 สิงหาคม, 2011 - 23:41
Permalink
ครับพี่..
ผมนำเสนอมุมมอง...เผื่อจะมีประโยชน์นะครับ..
หน้า