มาชมบ้านสวน Moonlight กันค่ะ

เป็นทาวน์เฮาส์หลังเล็กๆ  มีพื้นที่ที่เป็นดินอยู่  ประมาณ 2 ตรม.  ตอนแรกทางบ้านต้องการเทซีเมนต์เต็มพื้นที่   แต่ถูกคัดค้าน ทำให้เรารักษาพื้นดินในส่วนนี้ไว้ได้  

มีต้นอะไรบ้างค่ะ  ลองมาชมกัน

ต้นมะเหมี่ยวใต้แสงจันทร์

ชมพู่มะเหมี่ยว   มีใครก็ไม่ทราบที่ทำงาน กินชมพู่มะเหมี่ยว  แล้วโยนเมล็ดทิ้งไว้  งอกเป็นต้น  เลยขุดมาปลูกค่ะ เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก  ตอนนี้ต้นสูงประมาณ 4 เมตรแล้ว  เคยเปรยว่า อยากจะตัดทิ้ง เพราะไม่เคยออกดอกออกผลเลย  ปรากฏว่า หลังจากนั้นไม่นาน ก็ออกดอกพรึ่บพรั่บ  แต่ก็ยังไม่ได้กินผล เพราะดอกร่วงหมด   แต่เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ก็ติดดอกอีกค่ะ  คราวนี้ ติดผลด้วย  แต่ส่วนใหญ่โดนแมลงเจาะไช หลังจากนั้น  ก็ยังติดดอกและติดผลอยู่เรื่อยๆ   ตอนนี้ พยายามฉีดน้ำหมักสมุนไพรไล่แมลงอยู่ค่ะ

แล้วก็มี มะยมหวาน ค่ะ  ก็กำลังออกลูกอยู่ค่ะ  รสจืดๆ  ไม่เปรี้ยวเลย  ต้นพลับพลึง  ปลูกเพราะต้องการนำใบมาลนไฟ เพื่อพันแขนคุณแม่

เพราะคุณแม่แขนเจ็บ   หลังจากหาย  ก็เลยปล่อยไว้เรื่อยมา ลองกอง ปลูกไว้ดูเล่น

อะโวคาโด้ เพาะเมล็ด โตวันโตคืนดีค่ะ  แล้วก็ รวมมิตร 3ข 1ก ขิง ข่า ขมิ้นและกระชายค่ะ   เป็นของที่เหลือๆ จากที่ซื้อมาทำอาหาร  เอามาใส่รวมกันไว้ในวงล้อยาง เพราะอยากรู้ว่า ใบมันต่างกันอย่างไร         

หน้าวัวชมพู                                                       โรสแมรี่ค่ะ  ชอบแสงรำไร ลองเอามือรูดลำต้น แล้วดมดู หอมมากค่ะ  

จะเห็นว่า ในสวนนี้  มีม้านั่งหนึ่งตัว  ข้างๆ มีกล่องพลาสติกหนึ่งใบ เปิดออกดู เป็นวิทยุทรานซิสเตอร์ ค่ะ  เอาไว้กันน้ำ   คุณแม่จะมานั่งในตอนเช้าทุกวัน เพื่อรับออกซิเจนจากคุณมะเหมี่ยว และฟังธรรมะ   ระยะหลังดูคุณแม่สดใสและมีสุขภาพดีขึ้นมากเลย  นี่อาจจะเป็นเหตุผลว่าทำไมคุณมะเหมี่ยว จึงขยันออกดอกออกผล   เพราะเธอคงหายเครียดนั่นเอง

ด้านข้างบ้านมีพื้นที่เหลืออีกเล็กน้อย  เลยก่ออิฐติดกำแพง  แล้วเอาดินมาใส่   ปลูกต้นไม้ได้ 3 ต้น

ต้นแรกคือตะลิงปิง  (เพาะเมล็ด)  ออกลูกเรื่อยๆค่ะ  นำมาใส่แกงส้มอร่อยมากๆ  เลย   พูดแล้วน้ำลายไหล  ถัดมา คือ แคค่ะ  ต้นสูงถึงชั้นสอง มองจากห้องนอนดูสิค่ะ มีนกน้อยมาเกาะทักทายด้วย

ต้นที่สาม มะเฟือง ก็เพาะเมล็ดอีกเช่นกัน  โตเร็วมาก สูงเกือบถึงชั้นสองแล้ว  คิดดูซิคะ ถ้าออกลูก เอื้อมมือไปเด็ดมากินได้จากระเบียงชั้น 2  จะมีความสุขเพียงใด  ดูดีๆ จะเห็นนวัตกรรมชาวบ้าน  เชือกสีเขียว มีไว้ลำเลียงสิ่งของขื้นชั้นสองค่ะ

ต้นไม้ในสวน  ก็มีอยู่ประมาณนี้ละค่ะ   แต่อ๊ะอ๊ะ  ยังไม่จบ  ยังมีอีกค่ะ   ก่อนนำชม มาพักกันก่อนดีไหม

เชิญดื่มน้ำมะเพืองคั้นค่ะ   เด็ดมาจากต้นที่เราเพาะเมล็ด แล้วนำไปปลูกในที่สาธารณะของหมู่บ้าน  ใครๆ ก็มาเด็ดได้ ผลดกมากออกทั้งปี

มาชมดอกไม้กันค่ะ ตัดมาจัดแจกัน  ดอกไม้ที่ปลูกเอง ทนมากๆ สามวันแล้วค่ะ ยังไม่เหี่ยวเลย  ส่วนดอกลิลลี่ ได้รับมาจากเพื่อน  เลยเอามาจัดให้ชมค่ะ  ชมกันแล้ว ดอกไม้ในหัวใจของเพื่อน สมช บานแล้วหรือยังคะ 

มาชมสวนกันต่อเลยค่ะ   เอ๊  อยู่ตรงไหนน๊า...................  เดินขึ้นมาชั้นสอง   เปิดประตูห้องนอนออกไป จะพบระเบียง นี่ไงค่ะ  แอ่น แอน แอ๊น สวน Moonlight

สวนบนหลังคา นั่นเอง  เวลาชมสวนบนหลังคา  จะลำบากนิดนึง ต้องปีนระเบียง ลงไป  ไม่เหมาะกับ  สว ค่ะ

 มองจากด้านนอก  จะเห็นภาพชัดขึ้นค่ะ ต้นที่ห้อยๆ นั้น คือบวบ ยังไม่ออกดอกเลย  หลายคนอาจสงสัยว่า  ไม่กลัวหลังคาถล่มหรือ    ไม่ต้องห่วงค่ะ ปรึกษาวิศวเกินประจำบ้านแล้ว  รับรองว่าไม่พังเพราะตั้งอยู่บนโครงเหล็กของหลังคา   และดินที่ใส่ลงในแปลง  ด้านล่าง เป็นฟางข้าว  ส่วนข้างบนนำดินผสมแกลบดำมาใส่ลงไป    เพราะฉะนั้น วัสดุปลูกจะไม่หนักมากค่ะ

เอ..... มีต้นอะไรบ้าง มาชมกันค่ะ                                                

มีพริกขี้หนู ออกผลตลอดค่ะ   พริกไทย  ปลูกมาได้เกือบปี  เพิ่งติดผลค่ะ   

 มะเชือเปราะ กระเทาะหน้าแว่น  ออกลูกเรื่อยๆ ค่ะ 

ตอนแรกตั้งใจจะปลูกพริกหวาน  แต่ไหง  ออกมาเป็นแบบนี้ 

 ต้นมะกรูด    มะนาว                มะพร้าว................ไม่มี  

ส้มโอ  (ดอกบานแล้วจ้า)

ฟักแฟง   (มีแต่ฟักทองค่ะ)    แตงโม  (ไม่มีค่ะ มีแต่แตงกวาญี่ปุ่น)

และอื่นๆ  ....................................ไชโยโห่หิ๊ว

 ดิฉันคิดว่า  การทำอะไรก็ตาม ย่อมมีอุปสรรค   พื้นที่น้อย ไม่มีที่ปลูกพียงพอ  พื้นที่มาก ไม่มีแรงงาน  คือข้อจำกัด  แต่ถ้าเรามองข้ามอุปสรรคเหล่านั้น  มีจินตนาการ  ใส่ความคิดสร้างสรรค์  และ มุ่งมั่นพากเพียร   เราย่อมสามารถก้าวข้ามขีดจำกัดเหล่านั้นไปได้       แล้วเพื่อน ๆ สมช คิดเช่นนี้เหมือนกันด้วยหรือเปล่า

สุดท้าย  ต้องขอขอบคุณบ้านพอเพียง  ที่นำพาให้มาเจอะเจอคนที่มีความคิดคล้ายๆกัน   แม้ว่า ในบางเรื่อง บางท่านอาจจะมีมุมมองที่แตกต่างออกไป  เพราะในสังคมประชาธิปไตย  ความหลากหลายถือว่าเป็นสิ่งที่ดี   ข้อชี้แนะต่างๆ  หรือแม้กระทั่งจะเป็นข้อตำหนิ หากเรารับฟัง ด้วยใจนิ่งๆ   และสามารถนำไปปรับปรุงตัวเองได้   ก็ถือว่า เป็นการพัฒนาตนเองได้อีกขั้นหนึ่งค่ะ   และถ้าหลายๆ คนทำได้  เชื่อแน่ว่า สังคมไทยไปรอดแน่นอน

แล้ว ติดตามตอนต่อไปนะค๊า.....................