แม่โกหกผม 8 ครั้ง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เดือนแห่งวันแม่มีเรื่องเล่ามาฝาก เป็นของต่างประเทศนะค่ะแต่แปลมาอีกที

แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต


 1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน


ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ


เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก 


พร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม ่ไม่ค่อยหิว"


นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม

 2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบ โตของผม  แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกิน  

ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมไ ด้กินเนื้อปลาไปแล้ว


ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่


แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า "ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม


3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น


แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็ก ๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน


บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน


"แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก"


แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ" 


ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม

 4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย


แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจใ ห้ผม


มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม.


เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่


เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว..


แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม


ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน 


แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ"


นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม

 5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต

คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจ ุนเจือครอบครัว


แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเ พียงไร


คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดี พยายามช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้า นที่ผุพัง..ฯลฯ 


เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงาน ใหม่


แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า


"แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก"


แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว


6. ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ


ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง


แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า


ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่


(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล)


แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก 


แม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ"


แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6

7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..

ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง 


เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา 


เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต


แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน"


ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม


8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ..


ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โ รงพยาบาล


ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันที


แม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง


น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโ ทรมลงอย่างมาก


แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบาก


ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน


จากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว

 ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร  

หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด


แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ


"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ ว"


นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก


และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผม


แม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........

วันนี้เราดูแลแม่ของเราหรือยัง............. 

ความเห็น

อ่านแล้วประทับใจค่ะ :hell-yes: ...รักแม่ อย่าทำให้แม่เสียใจ

 

 

รักแม่ครับ


:crying2: :crying2: :crying2:

EAKAPONG_36@hotmail.com Tel 087 959 9004

นี่คือ .....ความรักของผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเราอย่างแท้จริง และรักเราที่สุด บ้างครั้งอาจจะมากกว่าชีวิตของตนเอง ทุ่มเทแรงกาย แรงใจ เลี้ยงดู อุ้มชูลูกน้อยมา อบรมสั่งสอน ส่งเสียให้เล่าเรียน สะสมทรัพย์สมบัติเอาไว้ให้......

 

 

*****วันนี้.....เราได้ตอบแทนบุญคุณของท่าน บ้างแล้วหรือยัง ??*****

 

 

ได้อ่านแล้วย้อนอดีตตนเอง 6-7-8  มันช่างกินใจเหลือเกิน ช่วงที่ทั้งพ่อและแม่ป่่วย เราไปเฝ้าดูแลท่านไม่ได้เต็มที่เพราะทำงานอยู่ต่างจังหวัดยกความดีให้พี่สาวทุกคน ทำให้เราเกิดความรู้สึกว่าเราให้พ่อ-แม่น้อยไปในช่วงที่ท่านมีชีวิตอยู่ ดังนั้นบทเรียนนี้ไม่แน่อาจเกิดกับตัวเราในอนาคตได้ กงกรรม-กงเกวียนมันอาจหมุนเวียนมากระทบกับตัวเรา เพราะเรามีลูกและหลาน สว.อย่างเราต้องทำใจและให้อภัยสำหรับคนที่เรารักเสมอ

ไม่ลองไม่รู้ ไม่ดูไม่เห็น เอาบทเรียนในสิ่งที่ทำผิดพลาดในอดีตมาแก้ไข เพื่อสู้ต่อในอนาคต แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง

:confused::cheer3:

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

กินใจมากครับ เมื่อก่อนอาจจะมองภาพไม่ชัดเจน ตอนนี้มีลูกแล้วทำให้รู้ว่าพ่อแม่ต้องเสียหลายอย่างเพื่อลูกสักคน