..........ที่มา(๑)...........

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ด้วยความเกรงใจ(สมาชิก)เว็บบ้านสวนพอเพียง กระทู้ที่ผมตั้งเพื่อขายของจึงตั้งที่ กระทู้ ไม่ได้เขียนบล็อกเพื่อให้สมาชิกเห็นได้โดยง่ายที่หน้าแรก หากต้องการดูจริงๆ จึงจะเข้ามาอ่านและเห็นงานที่ผมลงเอาไว้ในหน้ากระทู้ แต่ด้วยผู้ใหญ่บ้านบอกว่าให้เขียนบล็อก และงานที่โพสถือเป็นงานศิลป จึงให้ผมได้เขียนเป็นบล็อกได้

วันนี้สบเหมาะเจียดเวลาจากลับมีดของลุงพูนมาเขียนและวางภาพบางภาพซึ่งผมทำไว้นานแล้วมาให้ดูสู่กัน


บอกตามตรง ผมเป็นเพียงมือใหม่เพิ่งเข้าวงการเหล็กร้อน หากจะนับเป็นชั้นเรียนอาจยังไม่ถึง ป.ขี้ไก่ เดินดุ่มเสาะประสบการณ์อย่างเดียวดาย จะด้วยความอายหรือเย่อหยิ่งแล้วแต่จะตีความ


ใครบางคนเคยพูดผ่านหน้าเว็บที่นำเสนอเกี่ยวกับศาสตราภรณ์บางเว็บว่า หากจะพัฒนาฝีมือ อย่าอายที่จะถามหรือคำติ คำวิจารณ์ อย่ากลัวที่จะเข้าหาความรู้จากคนทุกประเภท ผมเห็นด้วยครับ, แต่ยังทำใจไม่ได้ ดังนั้นงานทุกชิ้นที่ผมทำออกมา เหมือนการลักลั่นทางความคิด ดู อ่าน สังเคราะห์ แล้วลงทำ ทดลง ผิดถูกปล่อยให้เวลาและผู้ใช้งานเป็นครูของผมเอง  ซึ่งเปล่าเปลืองทั้งเวลา พลังงาน และเรี่ยวแรงในการทุ่มโถม แต่สิ่งที่ได้เป็นการสั่งสมไปในตัว ทั้งเวลา(ประสบการณ์) พลังงาน(หาทดแทนเอาจากการแลกเปลี่ยน) และเรี่ยวแรง(กลายเป็นกล้ามเนื้อซึ่งจดจำวงสวิงของพะเนินกระทบเหล็กสีแดงส้ม)


สภาพของเหล็กที่ผ่านการขึ้นรูป ดูคล้ายเหล็กคีบถ่านในช่วงแรก กระทั่งกลายเป็นบางสิ่งบางอย่างซึ่งคล้ายมีดในเวลาต่อมา พัฒนา ฟัง อ่าน ฯลฯ กระทั่งพอเป็นรูปร่างที่หลายคนพอใจจับจองเก็บและจิ๊กใส่กระเป๋ากลับบ้าน ทิ้งไว้เพียงเหรียญบาทเดียวให้เจ้าของงานภาคภูมิ


สะสารเปลี่ยนสภาพจากสิ่งหนึ่งไปยังอีกสิ่งหนึ่งผ่านความชมชอบของตัวเอง เรื่องราวที่เก็บงำแต่หนหลังผุดพรายออกมาในรูปแบบของที่(ที่คล้าย)งานศิลปะที่ทำด้วยมือ แม้จะลอกเลียน ได้แรงดลใจ หรือสร้างทำตามความต้องการของผู้สั่ง ทำให้คิดย้อนกลับไปในช่วงเวลาวัยเด็ก


ความคิดชอบในการเล่นมีดครัวของแม่ ตะไบตัดปลายจนคมแหลม ยืนทิ้งระยะแล้วขว้างปักที่ต้นกล้วยข้างบ้านจนพรุนและล้มพับในเวลาต่อมา  ซุกซนให้คนแก่หวดก้นด้วยไม้เรียวก้านมะยม


เจ็บจำแต่ไม่เลิก..!!


วัยหนุ่มที่ทุ่มเทให้กับการอ่านและเขียนบันทึก กระทั่งเขียนสารคดีส่งนิตยสารหารายได้ซื้อฟิล์มสไดล์เพื่อการถ่ายภาพประกอบงานเขียน  สั่งสมตัวเลขหลักกิโลเมตรของการเดินทางท่องเที่ยว ทั้งหมดนั่นคือการขลุกขลุยอยู่กับชีวิตกลางแจ้งปนเปไปกับชีวิตเมือง ทั้งแปลกแยก โดดเดี่ยวและรายล้อมไปด้วยเพื่อนฝูงในเวลาต่อมา


แต่กระนั้น...หากเปรียบเทียบกับคนรุ่นครู ชีวิตของผมยังไม่ถึงขี้ผงในกลีบเกือก!!


ด้วยความโชคดีที่แม้ผมจะเป็นคน กราดเกรี้ยวและอ่อนไหวในเวลาเดียวกัน แต่ผมก็ยังมีปิยมิตรซึ่งคบหาคอยค้ำจุนดูแล ไม่ว่าจะสูงสุดหรือตกต่ำ งดงามหรือทรุดโทรม อ่อนแอหรือแข็งแรง เพียงเอ่ยปากบอกว่าเดือดร้อนเพียงนิด ปิยมิตรก็รายล้อมค้ำจุน ทั้งหมดแลกด้วยความจริงใจและเวลา ซึ่งไม่มีคำว่าคุ้มค่าหรือขาดทุน

ช่วงที่ผมใช้ชีวิตในอีกรูปแบบ เพื่อนจึงยังแวะเวียนมาให้กำลังใจ


วันหนึ่งผมบอกเพื่อนว่า
“กูจะทำมีด มึงต้องช่วยกู” เพื่อนมองหน้าเฉยเมยไม่แปลกใจแต่ปากสวนกลับ

“จะเอาอะไร บอก..เดี๋ยวกูจัดให้”


“.....๑..๒..๓.........”
ผมบอกรายการให้เพื่อนไป ไม่นานทั้งหมดที่ต้องการมาถึงบ้าน ให้ผมได้ลงมือ

ในช่วงชีวิตของคนๆ หนึ่งจะประสบความสำเร็จหรือไม่ อาจไม่สำคัญเท่ามีปิยมิตร คุณว่าไหม?


ครับ...ทั้งหมดต้องแลกด้วยสิ่งเดียวกัน คือเราต้องเป็นปิยมิตรของเพื่อนด้วย

คุณว่าไหม?

 

เพิ่งหัดทำ(ตามสั่ง)ครั้งแรกในมีดชนิดนี้ 
 ...........................................................

 

ติดตามต่อบล็อกต่อไป ที่มา(๒) ตอนนี้ได้เวลาของงานร้อนๆ ในสวนแล้วครับ

ความเห็น

ครับ..ชีวิตที่แม้อยากจะปลีกวิเวก ใฝ่หาสันโดษเพียงใด ก็ใช่จะไร้ซึ่งการคบหา เพียงแต่เป็นเรื่องของการใฝ่หาคุณภาพมากกว่าปริมาณ และสำคัญเหนืออื่นใด การรับและการให้จะสร้างดุลยภาพแห่งความเป็นเพื่อนที่ยั่งยืน

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ด้ามนี้สวยมาก ไม้หยีเดี๋ยวนี้หายาก หากินลูกก็ยาก

จะประสบความสำเร็จหรือไม่ อาจไม่สำคัญเท่ามีปิยมิตร  โดนใจครับ

นี่แหละครับลีลาการเขียนบล็อกของเขา ไม่ใช่จะตีมีดเก่งอย่างเดียว
สมาชิกบ้านสวนพอเพียง ท่านไหนที่ยังไม่รู้จักสายลมลอยก็ทำความรู้จักเสียนะครับ Smile

คมเหมือนมีด เลย สั่งไปสองเล่มแล้ว

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

เคยตามเข้าไปอ่านที่ oknation  ชอบสไตล์การเขียนของสายลมลอยมากค่ะ

ได้อะไรดีๆ ค่ะ

there is a will , there is a way .

เคยเขียนสารคดีส่งนิตยสารเล่มไหนครับ อยากหามาอ่านดูบ้าง จะได้รูจักตัวตนสายลมลอมมากขึ้น ที่เขียนเป็นแนวไหนครับ ดูสำนวนลีลาที่เขียนบล็อก น่าจะทำบล็อกออกมาเป็นบุ๊ค นะครับ

จะปลูกต้นไม้ในใจเธอ


ดวงชอบอ่านค่ะ

http://www.oknation.net/blog/suankikran

ไม่ค่อยมีความรู้เรื่องมีดค่ะ แต่ชอบการเขียน

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

  อ่านแล้วโถกรัดดวง แล้วก็ชอบมีดอยู่แล้วเป็นทุน อุดหนุน เพื่อนมามาก อยากจะอุดหนุน สายลมลอยบ้างหลังจากได้อ่านบล๊อก แด่แม่ ;แม่จะ...  จะมีวิธีไหนดีหนอ  ผญ. ช่วยคิดที ผมอยากอุกหนุนซักสองเล่ม  เล่มหนึ่ง เหมือนของผญ. อีกเล่ม เหมือนในบลอ๊กนี  พี่เขาไม่ตั้งชื่อระหัสมีดซะด้วยซี  ประมาณ ปีใหม่ไปเอา แล้วจะอุดหนุน โดยจ่ายค่าตอบแทนเป็นเงินได้อย่างไร 

  เอ่หรือว่าส่งพัสดุ ก็ได้ ฝากข่าวนี้ไปถึงพี่สายลมลอย ด้วยคัรบ

       mail address ครับ rnnrng@yahoo.co.th

ตามรอยพ่อคิด ด้วยวิถีชีวิต ที่เพียงพอ

หน้า