ขนมอัตคัด ... !

เขียนโดย paloo เมื่อ 5 กุมภาพันธ์, 2012 - 11:22

หมวดหมู่ของบล็อก:

บ่อยครั้ง ... หลังกาแฟมื้อเช้า .... ที่ ข้าพเจ้า .. จะเปิดตู้เย็น สำรวจว่ามีอะไร เป็นของค้าง ที่ควรนำขึ้นโต๊ะ ... ก่อนจะเสีย ทิ้งเปล่า ... บ้าง

ไม่งั้น ... หากปล่อยไว้เกิน 5 วัน ... ตู้เย็นคงอ๊วก ! ... จากสารพัดของเหลือ ที่ใส่เข้าไป พร้อมคำปลอบโยน ว่า ...

“ฝากไว้ก่อนนะ ... เดี๋ยวค่อยเอาออกไปกิน” .....

กอปร กับ ป้า ... ขยันปรุงเมนูใหม่ ได้ทุกวัน ... บางวัน ปรุง สามเวลา ด้วยซ้ำ .... ที่บอกไว้ว่า “ฝากไว้ก่อนนะ ... เดี๋ยวค่อยเอาออกไปกิน” ... ก็กลายเป็นหมัน

เช้าวันนี้ ... ก็เป็นวันตรวจ ครรภ์ ! ... เอ้ย ..ตู้เย็นอีกวัน ...

ขณะ ... ค้นนู้น รื้อนี่ ... เกิดผัสสะ ทางตา กับกล่องถนอมอาหารกล่องหนึ่ง ... เกิดสงกา ว่า ใส่ อะหยัง ไว้ภายใน ... มือไว พอกับความอยากรู้ ... หยิบออกมา ... เปิดฝาดู ... แฮะ ๆ ๆ ...

พอเจอหน้ากันเท่านั้นแหละ ... เจ้าสิ่งที่นอนอยู่ในกล่อง ... ก็ค้อนเข้าใส่ หลายขวับ ...

ไส้ “ขนมเขี่ยน” ครับ .. เหลือจากที่ทำไหว้ เมื่อวันตรุษจีน ... เลยต้องเอาใจ โดยถือติดมือมาพักไว้บนเคาน์เตอร์ เตรียมอาหาร ... กำหนดเมนู ในใจคร่าว ๆ ...

เดินไปเปิดกรุ เก็บอุปกรณ์ และวัสดุ ทำขนม ... ก้มลงรื้อ ... หยิบสิ่งที่ต้องใช้ไป มาวางรวมกันกับไส้ ที่รออยู่ .... หันกลับไปเปิดตู้เย็นอีกรอบ ... ค้นลิ้นชักเก็บผัก ... ได้ขิงมาตามต้องการ ... เริ่มลงมือ ...

ละลาย น้ำตาล กะ เกลือเล็กน้อย ... เทลงนวดกับแป้งข้าวเหนียว

นวดจนเหนียว ... ปั้นก้อนได้ ดั่งนี้ ... พักไว้

เพื่อเพิ่มคุณค่าทางโภชนาการ และ จะได้ดูออก Trend ... เลยคั่วงาดำ จนหอม ... นำมาผสมกับไส้ ... นวดเข้ากัน ... แต่ด้วยความชี้เกียจ ... เจ้า “งา” เลยไม่ต้องเจ็บตัวจากการถูกบด

แล้ว ปั้นเป็นก้อน ขนาดตามชอบ ... ฉะนี้ ...

ระหว่าง ปั้นไส้ ... ก็ต้มขิงกะน้ำตาล .. เหยาะเกลือลงไปนิดหน่อย นัยว่า เป็นการล่อความหวานแหลมให้ปรากฏตัว ... ได้น้ำขิง ดั่งใจปอง .. ยกลงพักไว้ ... ยกน้ำสะอาดขึ้นตั้งแทน