พาพี่เลี้ยงลูกสาวไปกินเนื้อย่างเกาหลี

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เมื่อวานตอน6โมงกว่าๆ  ลูกศิษย์ที่เคยเลี้ยงลูกสาวขับรถเก๋งมาหา  ไม่เจอกัน4ปี

รัตน์กับลูกสาว

เขาเคยเป็นพี่เลี้ยง  ตั้งแต่นก  ป.2 ตอนนั้นรัตน์อยู่ปวช.2  ป้าเล็กโชคดี   นกจะได้นิสัยพี่เลี้ยงคนนี้มามากพอสมควร  เขานิ่งๆ  ยิ้ม  ไม่โวยวาย  พูดเรียบๆ  ก็อยู่กันมายาวจนเขาจบ ปวส.ก็ไปทำงาน   ป้าเล็กก็ถามลูกว่า  ยังต้องการพี่เลี้ยงอีกมั้ย  นกบอกว่าอยู่ได้แล้วตอนนั้น  ป.6แล้ว   ก็ไม่ได้หาพี่เลี้ยงอีกเลยค่ะ  ปีนี้ลูกสาวกำลังจะจบ ม.6  ต้องไปอยู่มหาลัยแล้ว  แต่นิสัยเหมือนเด็กๆอยู่  ตื่นเช้ามาก็ยังเรียกหาแม่จ๋าๆ   ก็ถามว่า  จะไปอยู่หอได้หรือ  เขาว่า  อยู่ได้

มาเริ่มกินกัน  วันนี้กินหอยแครงลวก  หมดไป3จาน ก็เด็กตั้งเตามาช้า   น้ำจิ้มทะเลก็รสชาติดีนะวันนี้   นานๆเจอสงสัยได้แม่ครัวมาใหม่   ร้านนี้  บุ๊ฟเฟ่ 149.-

อาหารทะเลที่อุบล

กุ้งแบบนี้นกไม่กิน แต่ป้าเล็กกิน2ตัว

สลัด  ของป้าเล็กเหมือนกัน   ลูกสาวกับพี่เลี้ยง  กิน  หมู3ชั้นกับตับ

ขนมหวาน  ก็ป้าเล็กอีกล่ะ  นกเล่าให้พี่รัตน์ฟังว่า  เดี๋ยวนี้เวลาจะกินอะไร  ก็ต้องรอแม่ถ่ายรูปก่อน   บางทีหิวมากก็ยังต้องรอ  ก็ขำๆกัน  บอกว่า  เหมือนที่โน๊ตอุดมพูดเลย นกฟ้องพี่เลี้ยงไปหลายเรื่อง  เรื่องบ้านสวนก็เหมือนกัน  เรียกแม่  จะคุยด้วย  แม่ก็เงียบ  คุยอยู่แต่กับคนในบ้านสวน  ลูกอยากจะกินไร  ต้องบอกหลายๆวันถึงจะทำให้กิน(พักหลังไม่ค่อยได้ทำค่ะ  มัวแต่ขายเมล็ดผัก)

 

มีเรื่องเด็ดค่ะ  กินเสร็จก็คิดตังค์  627 บาท  น้ำแข็งป๋องละ30บาท หมด3ป๋อง โค้กขวด60  แต่ที่สำคัญ  หยิบเป๋าตังค์ผิด  มีเงินอยุ่400กว่าๆ  หยิบตังค์ดูก็พูดกับน้องคนเก็บตังค์ว่า   อยู่ล้างจานได้มั้ย  ก็ยิ้มๆกัน  รัตน์บอกว่า  หนูช่วยจ่าย ก็บอกไปว่า ไม่ต้อง  ครูจ่ายเอง  ตอนนั้นยังคิดว่า  ตังค์ต้องอยู่ในกระเป๋าถือนี่แหละ  หาไป  หามา  เอ้.......ไม่เจอ   อ้าว...ไม่พอจ่ายจริงๆด้วย  ลูกบอกว่า  น้องมี200 เออ..  แม่ยืมก่อน  หยิบมา  มี100เดียวแม่  ก็เลยยืมพี่เลี้ยง 100.-  กลับมาถึงบ้านก็บอกว่าคอยก่อน  ใช้หนี้ก่อน ดันไม่มีแบ็งค์ย่อยอีก  ก็ได้ใช้หนี้ไป40  อีก60  เขาว่า  แล้วหนูจะมาหาใหม่  (น่าจะอีก  4ปีข้างหน้าค่ะ)  

มีความสุขในชีวิตประจำวันนะคะ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

ความเห็น

อ้าว ป้าเล็ก เกือบได้อยุ่ล้างจานจริงๆซะแล้ว 

ป้าแมวคงให้ลูกเรียนสายอาชีพจ้ะ ป้าเล็กเค้าก็อยากเรียนสายอาชีพ

เกือบไปค่ะ  ป้าแมว   แต่ร้านนี้อยู่ใกล้บ้าน  แค่กิโลกว่าๆค่ะ

เรื่องเรียน   ถ้าชอบก็สายอาชชีพเลยค่ะ  มีงานรองรับ100%  เงินเดือนมีฐานกว้างมาก  ปวส. 6000-ถึง15000 แล้วแต่ความสามารถ  แต่พอไปโรงงาน  มีโอที  ตอนนี้  ปวช.ได้เดือนละ15000  ที่ส่งเด็กไป ส่วนมากเงินดี  เจอปัญหาตอน  เศรษกิจโลกตก ปีไรล่ะ 52มั้ง  อิเล็กทรอนิกส์  ถูกเลิกจ้าง  แต่ตอนนี้ฟื้นแล้ว  กลุ่ม  อุตสาหกรรม   แรงงานที่ขาดแคลน  ช่างยนต์ ที่1  ช่างอิเล็กที่2ค่ะ  ผลิตเท่าไร  ก็ไม่พอ

ขอบคุณมากค่ะป้าเล็ก คิดไว้แบบนั้นเหมือนกันค่ะ ยิ่งป้าเล้กให้ข้อมูลเพิ่มแบบนี้ ฟันธงเลยค้ะ:cheer3:

 ลูกป้าเล็กรุ่นเดียวกับลูกชายคนเล็กผมเลย นี่ยังไม่รู้ว่าจะเข้าเรียนที่ไหนได้ ช่วงนี้ขยันจริงๆ เล่นแต่เกมส์ ถามว่าอ่านหนังสือบ้างไหม ก็ตอบว่าอ่านแล้วทุกที เฮ้อ..สงสัยจะเรียนเอกการ์ตูน เอกเกมส์แน่ๆเลย


เรื่องตังค์ไม่พอจ่าย นี่เป็นบ่อยเพราะขี้ลืม ถ้าอยู่ปากช่องก็ง่ายเพราะเจ้าของร้านที่ไปกินส่วนใหญ่จะรู้จักหน้าค่าตาเราดี กินเสร็จติดไว้ก่อนแล้วกลับบ้านไปเอามาจ่ายรอดตัวไป 

อ้าว..เข้าคู่กันได้เลย  เข้าบ้านปุ๊บ  เข้าเฟสเลย นอนเที่ยงคืน ตื่น 7 โมง  ไม่เห็นทำการบ้าน   แต่เคยเคยได้ยิน  โพสการบ้าน  คณิต  ให้เด็กเทคนิคทำให้  แล้วพอโพสกลับมา  ทางนี้ก็ลอกส่งครูเลย

 

เรื่องขี้ลืม   เป็นเรื่องที่คู่กับการใช้ชีวิตเลย  เมื่อวาน  กะว่า  ให้2คนนั้นนั่งกินไปก่อน  แล้วจะกลับมาเอาตังค์ไปจ่าย

 ป้าเล็กครับ ดู ๆ แล้วบัตรประชาชน น่าจะสวยเก่งเหมือนแม่นะครับ

 การทำงานต้องรู้จริงทำจริงจึงประสบกับความสำเร็จ

สวยไม่สวยน่ะ  ไม่รู้  แต่งเก่งเหมือนแม่  เรื่องเดียวค่ะ  เรื่องเงิน   นกรับจ้างทำรายงาน  ประจำ  งกเหมือนแม่ :uhuhuh:

ดูๆแล้วเหมือนป้าเล็กเป็นสาวโสด เพราะเห็นมีเวลาทำโน่นทำนี่ไปโน่นมานี่เยอะแยะไปหมด. เพิ่งเข้าใจว่ามีผู้ช่วยเยอะ.  แต่ลูกสาวก็ยังติดแม่อีก.  แสดงว่าป้าเล็กปฎิบัติหน้าที่ได้เยี่ยมยอด.  มีบุญแท้   ปลื้มใจแทนจริงๆ

Laughingป้าอ้อย

ป้าเล็ก  ใช้ชีวิตแบบนี้มาตลอดเลยค่ะ  อาจเป็นเพราะ  เป็นเด็กช่างมั้งคะ  แต่ชอบอยู่บ้านมากกว่าที่จะออกไปไหนๆ  เ็ป็นคนบ้างานค่ะ      แต่เวลาไปพักผ่อน  ก็นั่ง(นอน)กินในกลุ่ม ได้ทั้งคืนค่ะ  เรื่องเพื่อนนั่งเรานอน   อันนี้ก็เป็นแบบนี้มาตลอด ลูกสาวติดแม่ก็หายห่วงนิดหนึ่ง  คุยกันได้  หลายๆเรื่องค่ะ  ตอน  ม.4  เขาอกหัก   โผเข้ากอดแม่   เราก็บอกว่า  ไม่เป็นไรหรอกลูก  รักตัวเองให้มากๆนะ ชีวิตเราย่อมมีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด  3วันเขาก็หายค่ะ

:admire2: :admire2: :admire2: :admire2: :admire2: :admire2:

Laughingป้าอ้อย

หน้า