บันทึกการเดินทาง/เรื่องราวความทรงจำที่ดีๆๆที่ผ่านมาในชีวิต 5

หมวดหมู่ของบล็อก: 


แสงอรุ่ณ...อุ่นละไมในสายหมอก...     ไหวละลอกพริ้วน้ำฉ่ำชื่นใส


ระริน...หอมดอกไม้ป่าพาชื่นใจ... รับวันใหม่อีกคราน่ายินดี


ขอมวลมิตรชีวตินี้มีแต่ชื่น...     งานราบรื่นสมถวิล


อุปสวรรคสูญหาย...ร้ายไม่มีรื่นฤดี...มีแต่สุขทุกเวลา


หากพบพานปัญหา...อย่าหวั่นไหว...ค่อยแก้ไขใช้สติตรองเถอะน่า


สติมั่น...หมั่นคิดพิจารณา....ทุกปัญหามีทางแก้แค่รู้ทาง....


ท้องฟ้าเริ่มเปิด มองเห็นทะเลหมอกจากจุดกางเต้นท์ เราต้องเดินขึ้นเขาเพื่อขึ้นไปชมความสวยงามของยอดเขา
ที่อลังการด้วยเมฆหมอก



เช้านี้..พี่หยอยทำข้าวต้ม กับคั่วปลาหมึกแห้ง ให้กินคลายหนาวเพราะเมื่อคืนฝนตกทั้งคืน (เสียงพี่หยอยนอนครางด้วยความหนาว)


เดินขึ้นเขาอย่างกระปรี้กระเปร่าด้วยว่าพักผ่อนเต็มที่กับคืนที่ผ่านมาภาพที่เห็นเบื้องหน้า มีแต่ธารหมอกที่ปกคลุมยอดเขาอ้อยอิ่ง
ลมพัดแรง

เมฆหมอกก้อนใหญ่น้อยหมุนวนรอบตัวเราตลอดเวลา ความสวยงามและยิ่งใหญ่ของ
ยอดเขาใหญ่น้อยที่เรียงราย เห็นวิวไกลๆๆๆสูงๆๆ เห็นวิวทิวทัศน์ภูเขาของ 4 จังหวัด ( สตูล ตรัง พัทลุง สงขลา)
ความอุดมสมบูรณ์ของผืนป่าเบื้องล่าง รู้สึกมีความสุขจัง อยากใช้เวลาตรงนี้ให้นานๆๆๆ 

 สูดกลิ่นธรรมชาติที่บริสุทธิ์


บางทีความฝันของเราก็อยู่เพียงแค่เอื้อม...


แต่..ยังไขว่คว้ามาไม่ได้


แม้เมฆหมอกบดบังคงต้องรอให้


เมฆหมอกจางหาย


เราก็จะพบสิ่งที่เราต้องการ...



 บรรยกาศบนจุดสูงสุดบนเทือกเขาเจ็ดยอด" สุดยอดมากจริงๆๆๆ"ทำให้ลืมความเหนื่อยอ่อนของการเดินทางไปหมด


ด้วยแรงลมที่แรง อากาศหนาวเย็นด้วยแรงลม ตลอดเวลาพืชพรรณไม้ที่ขึ้นกลายเป็นไม้แคระ บอนไซกิ่งเหนียว
พุ่มสูงไม่เกินเอว

ต้นบัวแฉก หม้อข้าวหม้อแกงลิง โคลงเคลงขน ดอกไม้แปลกตา สลับกับทุ่งหญ้าที่เปิดโล่ง



เป็นครั้งแรกที่สามารถงัดกล้องขึ้นมาถ่ายรูปได้...แต่รูปภาพไม่สามารถบอกเล่าความรู้สึกจริงๆๆที่ได้สัมผัส เพราะมันวิเศษ และมีความสุขขนาดไหน 

เวลาที่ยืนอยู่ท่ามกลางสายหมอกบนยอดเขาสูงและมีลมพัดแรงๆๆ
จนเหมือนเราจะปลิวไปตามลม   ทำให้นึกถึงเพลง " เที่ยวละไม" ของวงเฉลียง
ขึ้นมา


 ต้องเร่งลงจากเขา ฟ้าเริ่มปิดอีกแล้วฝนกำลังมา ถึงที่พักพอดี กับฝนตก ต้องรีบช่วยกันขุดดินกั้นน้ำเข้าดับโรงครัว
ก่อไฟทั้งฟืนที่เปียกกว่าจะติดเล่นเอาเสียน้ำตาเพราะควัน


เมนู แกงส้มปลากระป๋อง  น้ำพริกแมงดา คั่วไข่ครอบ  ช่างอร่อยเสียเหลือเกิน ( อยูบ้านไม่เคยกิน อยู่ในป่าอะไรก็อร่อยหมด )


อิ่มท้องแล้ว ได้มีเวลาคุยกันจริงๆๆจัง เสียที  ทั้งมีสาระไม่มีสาระ ตลกขบขัน เพราะอากาศเย็น
น้องจาชงชาฟักข้าวแจก ให้ชิมกัน คราวนี้ ขำกันป่าแทบแตก


ไม่ต้องถามนะว่าขำกันเรื่องอะไร ทุกคนที่ไปจะรู้ดี ว่าเป็นเรื่องอะไรบ้าง     
สามสาวมีข้าวเกรียบมาเสริฟ์ถึงที่ กว่าจะหลับได้เล่นเอาเหนื่อย


ดึกๆๆ มีคนไปหากบมาผัดเผ็ดกินกันอีก พร้อมถั่วเขียวต้มน้ำตาล  ไม่ได้ลุกไปกินด้วยหรอก เพราะกลัวฝน และหนาวด้วย


พรุ่งนี้ฝนจะตกไหมหนา ขอให้หยุดเถอะ


คอยติดตามต่อไปนะค่ะ 


 

ความเห็น

เพิ่งกลับมาถึงสวนวันนี้ ตลุยอ่านบล๊อคย้อนหลัง ผมขอชื่นชมในความอุตสาหะของพนิดาและคณะ และขอขอบคุณที่ได้นำภาพสวยๆมาให้ดูกันครับ สำหรับตัวผม สังขารคงไม่อำนวยที่จะสำบุกสำบันจนถึงยอดเขาได้

ขอบคุณค่ะลุงพูน  :cute:  ได้อะไรหลายอย่างค่ะ ทริปนี้ 


 

สวัสดีค่ะ คุณพนิดา เล่าเรื่องได้น่าอ่านมากเลยค่ะจะติดตามตอนต่อไป ภาพคมชัด สวยทุกภาพเลย ดอกไม้ป่าหาดูยากมากๆ  :good-job: ภาพวิวภูเขาชอบมากเลยค่ะ  :love:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

ธรรมชาติช่างงดงามเหนือคำบรรยายจริงๆครับ ขอขอบคุณสำหรับภาพสวยๆและกลอนเพราะๆครับ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ขอบคุณสำหรับการบอกเล่าเรื่องราว ประสบการณ์ในการเดินทาง


และขอบคุณสำหรับภาพสวยๆ นะคะพี่ดา


รักษาสุขภาพค่ะ

  ชอบมากอ่านทุกตอนเลย ขอชื่นชมความตั้งใจที่เด็ดเดี่ยวคะ รอตอนต่อไปนะคะ :cheer3:

   ขอบคุณที่นำภาพและเรื่องราวดีๆบรรยากาศ สวยๆ มาฝาก

พอเพียงเพื่อเพียงพอ


jabee_68@hotmail.co.th

อ่านๆ ไป นึกว่าตัวเองเป็นนางเอกอยู่บนเขาเจ็ดยอดแล้วนะเนี่ย

:admire: :love:

กินอยู่อย่างพอเพียง ไม่ขี้อิจฉา ชอบสันโดษ รักธรรมชาติ

หน้า