ต้นมะค่าโมงที่ขอจากพี่ข้าวโอ๊ต

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ในที่สุดการเดินทางของเม็ดมะค่าโมงที่รอการเจริญเติบโตเป็นต้นไม้จากอุตรดิตถ์ถึงสงขลาเสียที

 

หน้าตาเม็ดมะค่าโมงที่เคยเรียนตอนอยู่ชั้นประถมและเห็นแต่ในบ้านสวนมาเห็นตัวจริงครั้งแรกในชีวิต

ยังไม่ได้ลงมือทำตามคำแนะนำที่เพื่อนในบ้านสวนแนะนำเพื่อให้ได้เป็น "ไม้ยืนต้น"

การหยั่งรากลึกตื้นเพื่อยืนต้น

ต้องยาวนานอดทนต้องฟันฝ่า

กว่าชีวิตจะรอดมีเป็นชีวา

สง่างามเต็มตาเต็มดวงใจ

ไม่เอนเอียงอ่อนโอนให้โค่นล้ม

แม้ต้องใบขวานคมเป็นแผลใหญ่

ก็ยังคงยืนหยัดระบัดใบ

ไม่ให้ใครยุ่งยากมาลากซุง

ไม่ใช่พืชล้มลุกพันธ์ไม้เลื้อย

ไม่ลื่นไหลไปเรื่อยพันกันยุ่ง

ไม่ใช่เจ๊กลากไปใช่ไทยมุง

ทว่ามีหมายมุ่งที่มั่นยืน

เราคือความสดชื่นไม้ยืนต้น

เราคือคนยืนตนมิเป็นอื่น

เราคือป่าความฝันแห่งวันคืน

ผู้ยังลืมตาตื่นตลอดมา

เรายืนตนยืนตามความถูกต้อง

ด้วยน้ำเนื้อทำนองมีึคุณค่า

ใบไม้ร่วงลับกับสายตา

        แต่ต้นโตเติบกล้ายังผลัดใบ    

โดยวิสา  คัญทัพ     ถ้าผิดตกขาดเกินผิดที่่ผมเป็นผู้คัดลอก ครับ  

 

ในกล่องที่ส่งมานี้มีน้ำใจจาก คุณแม่พี่ข้าวโอ๊ตอีก 2 ถุงเพราะเห็นผมชื่นชมในการประกอบอาหารในบล๊อกหลายๆบล๊อกเลยส่งมาให้ชิม ยังไม่ได้ชิมเลย

อย่างแรกคือน้ำพริกเผาป่า น่าจะเป็นสูตรของคนรุ่นก่อนที่อยู่ในป่าหรือเตรียมสำหรับไปกินในป่า ไม่ใช่น้ำพริกไป เผาป่า

 

 

อีกถุงนึงเป็นน้ำพริกปลาร้า

ได้รับด้วยความขอบคุณมากๆเลยครับขอบคุณพี่ข้าวโอ๊ต ขอบคุณน้องแพรวา ขอบคุณคุณแม่ศิรินันท์และคุณพ่อ

อยากขอภาพก่อนที่เมล็ดจะออกมาน่าจะอยู่ในฝักนะ ว่ารูปร่างหน้าตามันเป็นยังไง ขอบคุณครับ พักนี้อากาศครึ้มๆอยู่เป็นสัปดาห์แล้วรู้สึกหงอยๆ

เขียนไม่ค่อยออกเลย /**/

 

 

งานหลักของสวน

ทำอย่างนี้

ให้เป็นอย่างนี้

และแบบนี้


จบแค่นี้ก่อนครับเน็ตออกอาการแล้ว

ความเห็น

ขอบคุณป้าลัดครับ "เป็นสิ่งดีสองชั้นพลันปลื้มใจ แห่งผู้ให้และผู้รับสมถวิล" น่าจะมาจากเรื่องเวนิชวาณิชนะครับ ขอบคุณครับแผลโดนที่ข้อนิ้วที่ต้องงอเข้า-ออก ทายาหม่องสมุนไพรบ้าง เห็นคุณหยอยใส่น้ำผึ้งผมก็เอาน้ำผึ้งชันโรงทากับเขามั่งก็ค่อยยังชั่วแล้วครับ ขอบคุณครับ

จะปลูกป่าในเมืองหรือครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

บ้านอยู่ในเมืองครับ แต่สวนอยู่อีกทีนึง ว่าตามที่ลุงพูนทำคือตรงไหนพอลงไม้ยืนต้นได้ไม่ต้องดูแลมากน่ะครับ ก็ติดตามบล๊อกขอคุณเสินอยู่ครับแต่ไม่ค่อยแสดงความคิดเห็น ขอบคุณครับ

พี่นำไปใช้งานได้ง่ายๆ ไม่คิดมากค่ะ สำหรับเปลือกมะพร้าว แช่น้ำ แล้วเอามีดสับๆ ไว้รองก้นกระถาง หรือใส่ไม้แขวนค่ะคุณอินเนียร์

ปัญหาคือเมื่อกองไว้มันจะเยอะมาก การย่อยสลายเป็นปีก็ย่อยไม่หมดกองเป็นภูเขาเลย แล้วงูกะปะก็จะชอบเข้าไปอยู่ข้างใต้ พอเผลอไปหยิบจะฉกตามมือมาทันที ที่จริงไม่อยากเผา และไม่อยากเอาออกไปทิ้งที่อื่นเพราะเท่ากับเอาความสมบูรณ์ของดินออกไปครับ มีคนสับเป็นชิ้นเล็กๆขาย เครื่องก็หลายตังค์ไฟฟ้าก็ไม่มี ตั้งเครื่องไว้ในสวนก็เสร็จขโมยอีก พอทำเสร็จขายได้ไม่กี่ตังค์ไม่คุ้ม คนที่ได้คือพ่อค้า ถ้าไม่มากก็ไม่เป็นปัญหาในตลาดนัดเขาตัดแต่งสวยๆขายอันหลายบาทอยู่ แต่ดูแล้วรู้สึกต้องทุบส่วนที่เป็นกะลาให้แตก 

รูปกล่องพัสดุไปรษณีย์ รบกวนหาอะไรปิดที่อยู่นิดนึงนะครับ ขอบคุณครับ

พอกิน พอใช้ พอใจ คือความหมายของ พอเพียง

ไปอ่านมาแล้วขัดแย้งต่อข้อแนะนำตามข้อตกลงในหมวดที่4 ข้อ1 ขอบคุณลุงพีครับที่ช่วยเตือน ต่อไปจะระวังให้มากกว่านี้ครับ

ลุงอินเนียร์อยู่สงขลาแถวไหนน้องก็อยู่สงขลาปลูกขึ้นไหมคะมะค่าโมงสอนวิธีปลูกบ้างนะคะ

-คิดว่าคงไม่มีปัญหาที่จะปลูกในพื้นที่สงขลาครับ ส่วนวิธีปลูกมีอยู่ในบล๊อกของคุณศิรินันท์ครับ มีเมล็ดหรือยัง อีกอย่างที่ผมมาคิดๆดูรู้สึกว่าต้องใช้พื้นที่พอสมควรในการปลูกครับ คุณน้อง_2522มีปัญหาเรื่องพื้นที่มั๊ยครับ อยู่แถวไหน  สวนของผมอยู่ที่เกาะแต้วเข้าทางตลาดนัดบ้านด่านครับ คิดว่าจะปลูกซักกี่ต้น? 

-มีเมล็ดพันธ์หรือยัง หากยังไม่มีผมพอแบ่งปันให้ได้ และวิธีการปลูกที่ยายอี๊ดแนะนำคือไปฝนกับหินลับมีดประมาณ 150-200ครั้งต่อเมล็ด(เมื่อ 4 เมษายน 2553) และลุงป้อมแนะนำวิธีที่เร็้วกว่าคือใช้หินเจียร์ไฟฟ้า(เมื่อ 5 พฤษภาคม 2555)แต่ผู้หญิงคงทำลำบากอาจเกิดอุบัติเหตุอันตรายจากการใช้หินเจียร์ได้ ถ้าคุณน้อง_2552 อยากได้เมล็ดพันธ์และเจียร์เสร็จแล้วผมจะจัดการให้ ถ้าอยู่ไม่ไกลผมจะเอาไปส่งให้

:admire: :admire: มาช้า ยังดีกว่าไม่มา-- อ.อินเนียร์ --ก็นำมาประกบกัน ค่ะ โดยใช้ลวดเป็นตัวยึด โดยไม่ต้องใส่สายคล้อง --เอาไว้เลี้ยงกล้วยไม้หรือเดป ค่ะ --ถ้าไม่ทำตาม ละก็ --ระวังงูกะปะ น๊า----

หน้า