ชีวิตเราอยู่กับปัจจุบัน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

             งานสวนอ้ายเวทย์มีตลอดวัน อยู่ที่ว่าวันนี้จะทำอะไร ฟังแล้วดูดีเหลือเกิน เป็นนายตัวเองก็สบายแบบนี้ ไม่ต้องมีใครสั่งให้ทำอะไร ทำมากได้มาก เหนื่อยเราก็พัก จะแต่งตัวใส่เสื้อผ้าไม่รีด หรือจะถอดเสื้อ เดินไปอาบน้ำตามก๊อกในสวนตรงไหนก็ได้ เราอาบเย็นสบายกาย ต้นไม้ก็ได้รดน้ำ ได้กำไรสองต่อ

                          เป็นอาทิตย์แล้วที่ไม่มีฝน

                   ทำยางแผ่นเสร็จ ก็กลับมากินข้าว

ไม่ทันเข้าบ้านก็ถอดเสื้อแล้ว ในสวนเราจะทำอะไรก็ได้ ไม่มีใครว่า

        ยังลับมีดกรีดยางไม่เป็น แต่ก็พยายามเรียนรู้และฝึกฝน

                  แก้วมังกรสุก มีให้กินทุกวัน

                       อาหารการกินก็ทำแบบง่าย ๆ

                             แค่นี้ก็พอแล้ว กินก็แค่อิ่ม

                     แค่เก็บผักสด ๆในสวนมาเพิ่ม ก็หรูแล้ว

                งานในสวนไม่เคยว่างถ้าคิดจะทำ

                     มีงานทำตลอด เวลาจะเดินเร็ว

                  แบบนี้นี่เองที่มีคนบอกว่า กินแล้วนอน


                              ระวังจะอ้วนเป็นหมู

         ห่านตัวใหม่ ปล่อยให้ทำงานตรวจความเรียบร้อยในสวน  โดยที่ลูกหมี ก็ไม่ได้สนใจอะไร หรือว่าถ้าเกิดกัดขึ้นมาอีก คงต้องจัดการขั้นเด็ดขาด

                       บางวันก็ตัดกล้วยไปขาย

          เทคนิคการขายของอ้ายเวทย์ จะตั้งราคาแบบกลาง ๆไม่ขายถูกหรือแพงเกินไป คนซื้อไปกินก็จะได้ ราคาถูก ส่วนคนที่คิดจะซื้อไปขายก็ขายไม่ได้เพราะดูแพงเกินราคาขายส่ง แบบนี้อ้ายเวทย์บอกจะเป็นการตัดวงจรพ่อค้าคนกลาง คนซื้อไปกินก็ว่าถูก คนจะซื้อไปขายก็ว่าแพงเกิน

 บางวันไม่มีแดดก็ต้องสุมฟืนอบยาง ได้กิ่งยางตาย เศษไม้ในสวน

แตงกวาก็ปลูกครั้งละแค่พอกิน ปลูกเยอะเก็บไม่ทัน แมลงก็ชอบลง

   วันก่อน คิดไว้ว่า จะลองให้เบิ้มกินแตงกวาดู ว่ามันจะกินไหม

แต่มันก็มาตายไปก่อน ตั้งแต่เลี้ยงหมามา มีเบิ้มตัวเดียวที่กินทุกอย่างที่คนกิน

                                บวบหอม

                                  บวบงู

            ลูกหมีมันคงเหงา เมื่อก่อนมันไม่ค่อยชอบเดินตามไปไหน แค่วิ่งไป ดูว่าเราทำกิจกรรมอะไรเดิม ๆ มันก็จะแอบกลับไปนอน

                       แต่วันนี้ ไปไหนมันจะตามไปตลอด

              แล้วแม่จะหาน้องมาให้นะลูกหมีนะ

มีเวลาก็ไปนา นาห็ห่างจากสวนไม่มากนัก ทำแค่พอกินในครอบครัว

  ต้นยูคาลิปตัส ปีหน้าโตหน่อย ตัดขายให้หมด ไม่ปลูกอีกแล้ว

                   ท่อปรับระดับน้ำในนาของพ่อ


ขี้ไก่ล้วน ๆ  ซื้อมากระสอบละ 140 บาท เหลือจากการใส่ยางพาราก็เอามาใส่นา


ปีหน้า ก็ไม่ได้ซื้อแล้ว ได้ปุ๋ยจากหมูหลุม สบายกระเป๋าไม่ต้องซื้อ

          ปีนี้ปีที่3แล้ว สำหรับการทำนา งามบ้างไม่งามบ้าง แล้งบ้าง น้ำท่วมบ้าง แต่เราก็มีข้าวกินทุกปี อย่างที่พ่อเคยบอกประจำว่า ทำนาต้องได้กินข้าว ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีข้าวกิน

       ไม่ต้องสนใจว่ารายรับแต่ละวันจะมากจะน้อย  จะเอาอะไรมากมายกับชีวิต บ้านไม่ต้องเช่า ข้าวไม่ต้องซื้อ สุขภาพแข็งแรง กินอิ่มนอนหลับ แค่นี้ก็เพียงพอแล้วสำหรับชีวิตคน 

 

                                                              โปรดติดตามตอนต่อไป...........

ความเห็น

ป๊าดดดด..วันนี้น้องแดง..มาแบบ..ปรัชญาชีวิต...นี่แหละสัจธรรม..:love:

เห็นด้วยกับแนวคิดค่ะ

:cheer3:ขยันมั่นเพียรมากบ้านนี้....

สวัสดีค่ะ คุณแดง คุณเวทย์ - เยี่ยมเลยล่ะค่ะ   :good-job: :beg:

ชีวิตที่เรียบง่ายกับความพอใจในสิ่งที่มี

วิถีพอเพียง...ขึ้นอยู่ที่จิต เอื้อยแดง อ้ายเวทย์ เก่งหลายๆ

เมื่อจิตสงบ...ก็จะเห็นซึ่งปัญญา

ชีวิตยังอยู่ก็สู้กันต่อไป

:admire: เอื้อยๆ กินนำแหน่ บักแตง กล้วย  :admire2:

เรื่องหมาบ่ต้องเป็นห่วง อยากได้จัีกโต เดี๋ยวเอาไปโผดไว้ในสวนให้เอง :uhuhuh:

""

 

:good-job: เยี่ยมเลย

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

กะไว้ว่าปีหน้า (พ.ศ.2556) จะดำเนินชีวิตเลียนแบบน้องแดงและอ้ายเวทย์บ้าง โดยจะทำนาข้าวเจ้าพันธุ์เสาไห้สัก 1 ไร่ และทำสวนปลูกผักปลอดสารพิษไว้รับประทาน คนแถวบ้านผมขายที่กันหมดจนไม่มีที่ทำนา (ไม่มีการทำนาสักไร่แล้ว) เหลือเป็นไร่ข้าวโพดบ้างเล็กน้อย ถ้าเห็นผมทำนาเขาคงว่าผมบ้าแน่ครับ

อ่านไปมีความสุขจังเลย แม้จะไม่ใช่ชีวิตตัวเอง หรือสวนตัวเอง แ่ต่ก็ฝันไว้ว่าอยากจะมีอย่างนี้ซักวันสองคนกับตาหนึ่ง ถ้าอยู่ใกล้ ๆ จะเอาลูกหมาไปให้เป็นเพื่อนลูกหมีซักตัว บ้านหนู มีสองแม่ บางแ้ก้วผสมไทย 8 ตัว กับอัลเซเชี่ยนผสมไทย  4 ตัว 

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า