ชมสงขลาต่อภาค 2 ของอินเนียร์

หมวดหมู่ของบล็อก: 

คราวที่แล้วพาชมเมืองสงขลาโดยอาศัยภาพของน้องๆที่ไม่รู้จักหน้าค่าตาไปเอาภาพที่แสดงไว้ในงานสมโภชน์หลักเมืองสงขลา๑๗๐ปีมาลง แต่ตอนนี้ต้องช่วยตัวเอง อยากนำเสนอต่อเพราะมีความคิดแนวนี้มาตั้งแต่ยังเป็นเด็กๆ ตอนทำงานไปที่ไหนก็ถามว่าเมืองนี้ทำไมจึงชื่อนี้ อ.ลี้ทำไมจึงชื่อลี้  อ.ฝางทำไมจึงชื่อฝาง แม่อายทำไมจึงชื่อแม่อายมีที่มาอย่างไร ส่วนใหญ่ตอบไม่ได้ไม่รู้ เพราะเราไม่ใส่ใจในถิ่นฐานบ้านเกิดของเราเอง แล้วจะให้ใครใส่ใจ ???   มาว่าเรื่องของสงขลาต่อกันครับ 

กรุงเทพฯ ยักษ์ไทย(อินเดีย)อยู่วัดโพธิ์ ยักษ์จีนอยู่วัดแจ้ง ใครไม่รู้ก็รู้เสียเน้อ ใครไม่เคยไปดูก็ไปดูเสียเน้อ เพราะมรดกไทย หากไทยไม่รักษา จะให้ใคร ที่ไหนรักษา ก่อนที่สิ่งเหล่านี้จะไม่หลงเหลือ ยักษ์ไทยในเมืองสงขลาอยู่วัดกลาง ส่วนยักษ์บ้านนอกให้คนพื้นที่เขาออกมาเล่าเองนะ มาดูยักษ์ในเมืองสงขลากัน ยักษ์เหล่านี้ในตำนานเป็นยักษ์ดีที่ช่วยปกป้องพระศาสนา ใครจำแม่นช่วยออกมาเล่าทีเน้อว่ายักษ์แต่ละตนทำอะไร

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีเขียวถือกระบองเป็นอาวุธ ชื่อว่าท้าว กุเวโร

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีเหลืองถือกระบีเป็นอาวุธ ชื่อ ท้าวธตรัฏโฐ

 

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายสีขาวถือสามง่ามเป็นอาวุธ ชื่อท้าววรุฬหโก

ยักษ์ตนนี้มีผิวกายออกแดงถือคันธนู ชื่อท้าววิรูปักโข

ดูยักษ์4ตนกับสี่มุมวัดแล้ว มาดูต้นสมอภิเภกในวัดกันหน่อย ผมไม่รู้ข้อมูลของสมอภิเภกแต่เห็นมีปุ่มผิดปกติออกมาที่โคนต้นและมีคนไปผูกผ้าเลยถ่ายมาให้ดูกัน

ออกจากวัดมาถลาเข้าเมืองไปดูกำแพงเมืองเก่าอีกที่หนึ่งยังมีปืนใหญ่รุ่นโบราณเคยไปถ่ายรูปไว้ตอนนี้เข้าไม่ได้ตำรวจยึดกั้นรั้วรอบขอบชิดต้องเข้าไปชะเง้อถ่าย ดูรูปที่ได้มากันครับ

 ดูป้อมเมืองเก่าเสร็จสรรพกลับมาดูสถานีรถไฟ

ย้ายไปดูคลองขวางคลองที่มีตำนานคู่เมืองสงขลาที่เรียกขานกันว่าบ่อยาง

                                   

 อยากถามบ้างว่าบ่อยางอยู่ไหนมี่ใครรู้?

แล้วย้อนกลับไปดูศาลาที่ว่าคู่นางเงือกเลือกทีเป็นเวลากลางวัน

อีกที่หนึ่งเก่าแก่อักโขเรียกว่าสโมสร

แน่นอนอยู่ข้างสวนเสรี พ.ศ.2486

 

ยาวหน่อย ไม่ใช่การเกษตรหรือท่องเที่่ยวเเต่เกี่ยวกับความรู้และเข้าใจในถิ่นฐานบ้านเกิด เอามาสะกิดให้คิดก่อนที่จะหายไปเสียหมด อิฐหนึ่่ง

ก้อนก็อาจสอนอะไรเราได้เยอะแยะ ในอดีตกำแพงเมืองเก่าพังลงมาในฝั่งหัวเขาแดงได้เป็นแค่ที่ยืนอาบน้ำเพราะด้วยความไม่เข้าใจในความสำคัญ ไม่ได้แค่บอกว่าเมืองสงขลาสำคัญ แต่ต้องการบอกว่าเมืองที่ทุกคนอาศัยอยู่นั้นสำคัญครับ"ไม่มีดินผืนใดให้คุณเดิน เท่ากับดินผืนเดิมตอนตั้งไข่" รักชาติรักธรรมชาติกันนะครับ

ความเห็น

ดีแต้ๆเนาะ บ่าได้ไปสงขลาก็เหมือนได้ไปสงขลา ได้ฮู้ได้หั๋น ขอบคุณเน้อตี้เอามาเล่าฮื้อกั๋นฟัง 

-ขอถามน่อยลอ ตั๋วเกยหั๋นยักษ์ตั๋วเป็นๆ ก่อนะ เปิ้นหยังมาบ่เกยหั๋นสักเตื่อลอ

-ตั๋วลอง ท่องกำตี้ว่า ยักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก  ว่าเร็วๆๆๆๆๆๆๆ หลายครั้งผ่อลอมันเป็นจ๊ะไดนะ   :uhuhuh: :uhuhuh: แล้วเปิ้นมาโหวตหื้อตั๋ว 2 โหวตเลยเน้อ อิอิ....

 

 

 

3 ตุ้มปายแล้วยังบ่าง่วงกา มาจวนเปิ้นใคร่หัวอยู่  / จะหื้อเปิ้นซื้อจ๊างหื้อปี้ข้าวโอ๊ตแต๊ๆก๋า?

ขอสูมาโตย เปิ้นตั้งใจจะหื้อหลายๆโหวตแต่คลิกแล้วคลิกอีก ก็ได้โหวตเดียว หื้อในใจก็แล้วกันเนาะ  :ahaaah:

 

 

 

ตะ๊อี้กะเปิงแล้ว ใคร่หื้อจ่วยกันกึ๊ดบ่าดาย คนรุ่นเฮาได้แต่ปรับตุ๊กกั๋น  ยินดี๋จ๊าดนักเน้อ

  เห็นสถานีรถไฟสงชลา  ผมนึกเสียดายทุกที ปล่อยให้ชาวบ้านและนายทุนบุกรุกจนรื้อฟื้นลำบาก


อันที่จริง ถ้าจะส่งเสริมการท่องเที่ยว จ.สงขลา  ทางรถไฟสายหาดใหญ่ สงขลา น่าจะทำอะไรได้มาก แต่ก็นั่น


แหละผู้มีอำนาจในบ้านเมือง กลัวจะเสียคะแนนนิยม  เลยไม่มีใครกล้าแตะเรื่องนี้...

ผลประโยชน์เป็นเรื่องอึดอัด ผมไปถ่าย แม่ค้าที่ขายกาแฟอยู่ที่สถานีรถไฟก็มองแบบไม่ค่อยพอใจแต่ผมไม่โกรธเค๊าหรอกครับเขากลัวเสียที่ทำกิน เพราะมีกระแสพยายามรื้อฟื้นแบบคุณอดิสัยว่า แต่งบประมาณที่จะใช้ก็เป็นปัญหาใหญ่ ยังมีปัญหาทางรถไฟอีก แล้วรายได้ที่จะเข้ามาก็ไม่คุ้ม กระแสบริโภคแรงเหลือเกิน ก็คงเป็นไปตามลักษณะไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป คนรุ่นนี้ได้แต่มองครับ ขอบคุณ คุณอติสัยมากครับ

ตามมาชมด้วยคนค่ะ

ชีวืตที่เพียงพอ..

ขอบคุณหมอน้อยครับ

ตามมาเที่ยวสงขลาด้วยคนครับเกิดมาไม่เคยไปเที่ยวทางใต้เลยครับสวยอีกแบบ

ดีหรือชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงหรือต่ำอยู่ที่ทำตัว


บุคคลจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร

ที่จริงภาพที่ผมนำเสนอไม่ค่อยมีใครใส่ใจหรอกครับ มัวแต่ยุ่งกับการทำงานหาเงินร้องรำทำเพลงไปวันๆ  ขอบคุณ คุณสนิทมากครับ

หน้า