ไปนา...คลอดแล้ว..เย้ๆ

ปิดเทอมแล้วด้วยเวลาอันน้อยนิด  ไปนาก่อนอันดับแรกค่ะ  ท้าวความหลังป้ายาเป็นชาวนาโดยกำเนิดค่ะ  ดำนา  ไถนาด้วยควาย  หาบกล้า  หาบฟ่อนข้าว  ฟาด(ตี)ข้าว  หาบเม็ดข้าวมาขึันถนน นอนเฝ้าลานข้าว  เหล่านี้ป้ายาทำมาหมดค่ะ  เพิ่งไม่ทำมา  ๓-๔ ปีมานี้ด้วยเหตุว่าทางเข้านา  ถูกซื้อโดยนายทุนเลี้ยงหมู  ประชาชนอย่างเราเลยไมมีทางเข้านา  ยกให้คนอื่นทำและแบ่งข้าวกันค่ะ

ตรงนี้คือทางเข้านาที่เดิมค่ะ เสียเงินไปเยอะจากการถมและขอเชื่อมถนนหลวง

ทางเข้าใหม่เป็นคันแทนาติดกันค่ะ

ข้าวกำลังออกรวง เย้..คลอดแล้วค่ะ  ที่เห็นต้นไม้คือบ่อปลาและถมที่ไว้ประมาณ  ๑  งานค่ะ

ต้นแคป่าปลูกไว้ที่ถมไว้โตเร็วมากค่ะ

ที่ถมไว้ปีหน้าจะหาต้นไม้ใหญ่มาปลูกไว้ค่ะ

บ่อน้ำในนาและความงามของต้นไม้ใบหญ้าสิ่งเหล่านี้คือสมบัติที่บรรพบุรุษให้เรามาค่ะ  เราสมควรที่จะดูแลไว้ไห้ลูกหลานได้รู้จักค่ะ

ความสุขของป้ายาที่ได้ไปนาค่ะ

ยอมรับว่าหลังจากได้รู้จักบ้านสวนพอเพียง  ก็เริ่มที่จะให้ความสนใจทุกๆสิ่งรอบตัวและมีความรู้สึกว่า  สวยงามมากธรรมชาติสรรสร้างสิ่งเหล่านี้มาจรรโลงใจเราจริงๆ  เพียงแต่ว่าเราต้องมีเวลาที่จะมองมันเท่านั้นเองค่ะ ขอบคุณบ้านสวนพอเพียงค่ะ