ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1

หมวดหมู่ของบล็อก: 

     อ้อยหวานเป็นคนหนึ่งที่หลงไหลในกิจกรรม “จักรยานท่องเที่ยว” (Touring bike) มีความใฝ่ฝันที่จะไปเที่ยวกับจักรยานเป็นเดือนๆ ในที่ต่างๆของโลกใบนี้ ตอนนี้แค่เก็บเกี่ยวประสพการณ์ และเสริมสร้างพลังขาโดยการปั่นเที่ยวระยะใกล้ 30-50 กิโลเมตรไปพลางๆก่อน ปั่นเที่ยวแถวบ้านที่แคนนาดาและเมืองข้างเคียงมาหลายปี แต่ไม่เคยปั่นจักรยานเที่ยวในเมืองไทยเลย
    “เป็นไปได้ยังไง”  อ้อยหวานถามตัวเอง ได้อ่านหลายบล็อคจักรยานท่องโลกของฝรั่งมามากมาย

 เห็นรีวิวและรูปสวยๆ  บล็อคนี้ชอบมากค่ะติดตามอ่านมา 2-3 ปี เขาเริ่มขี่ออกจากบ้านที่อังกฤษแล้วไปทั่วโลกเลย เป็นแรงบันดาลใจให้อ้อยหวานมากมาย
ติดตามอ่านที่นี่ค่ะ  

http://www.crazyguyonabike.com/doc/page/?o=1&page_id=173512&v=SM




ส่วนอีกบล็อค  คุณยายจิลล์  เริ่มขี่จักรยานท่องเที่ยว เมื่ออายุ 62 ปี  อ้อยหวานได้ติดตามอ่านบันทึกของคุณยายมาหลายปี  ติดตามอ่านที่นี่ค่ะ
http://www.crazyguyonabike.com/directory/?o=1&user=jilllundmark&v=6#pic_...
   
  กลับบ้านคราวนี้จึงจัดการกับความคิดของตัวเองและที่ผู้อื่นใส่ให้ในหัว ที่ว่าปั่นจักรยานเที่ยวในเมืองไทยอันตราย รถเยอะ คน..ฝุ่น..ควัน..หมา..ถนนไม่ดี..สารพัด  ขอลองสักตั้ง ไม่ลองไม่รู้



   ถึงภูเก็ตวันแรกก็ได้จักรยานพับได้มาครอบครอง พร้อมหมวกจักรยานเพื่อความปลอดภัย

   กลับไปคราวนี้ไปคนเดียว และน้องๆก็ไม่มีใครใจถึงที่จะร่วมทางด้วย อีกอย่างอ้อยหวานค่อนข้างมั่นใจในความปลอดภัยและมั่นใจในตัวเอง จึงได้มีภาพแปลกตาสำหรับคนไทยที่ผู้หญิงคนหนึ่งปั่นจักรยานออกแต่เช้า 5.45 น. เพราะชอบสัมผัสลำแสงแรกของพระอาทิตย์
เทียวไปเทียวมาที่ภูเก็ตรวมแล้วอาทิตย์กว่า ออกไปทุกเช้า ได้ภาพสวยๆและความสุขมากมาย


ตึกชิโนโปรตุกีส ถนนถลาง

แหลมพรมเทพเป็นของอ้อยหวานคนเดียว เมื่อเวลา 6 โมงเช้าครึ่ง ประตูรั้วยังไม่เปิด แต่จักรยานแซะเข้าไปข้างๆได้

ช่องเขาขาดสวยบาดใจ


ยังใฝ่ฝันที่จะกลับไปเยือนอีก



 ถึงแม้จะเป็นเส้นทางที่โหดมากๆ



คลองมุดง บรรยากาศดีมากๆสวยได้ใจ

แสงเช้าที่หาดราไวย์ อ้อยหวานซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งไปนั่งกินตรงนี้ อา...โลกนี้ช่างสวยงาม


หาดราไวย์เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ

หาดกะรน ไม่ค่อยพลุกพล่านในเวลาเช้าๆอย่างนี้

ส่วนนครศรีฯ อ้อยหวานออกไปปั่นจักรยานทุกเช้าตลอดเวลา 4 อาทิตย์ ได้ไปดูไปชมทุกแห่งที่อยากไป


วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร ที่อ้อยหวานรักและเคารพบูชา


กำลังรอข่าวว่าจะได้รับให้เป็นมรดกโลกหรือไม่


ปากนคร สวยสงบ


บ้านริมน้ำที่ปากนคร

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ

 

อ้อยหวาน

ความเห็น

อ่านแล้วมีความสุขไปด้วยค่ะ สมจิตก็ปั่นบ้างบางครั้ง เมื่อก่อนตอนเป็นเด้กบ้านนอก ปั่นประจำ

ลองมาปั่นเที่ยวดูสิค่ะคุณสมจิต แล้วจะมีความสุขจริงๆ

:cheer3: เป็นผู้หญิงเก่งมากค่ะ เป็นแรงบันดาลใจของผู้หญิงหลาย ๆ คนนะคะเนี่ยะ (รวมเจี๊ยบด้วย ^^ ):cheer3:

Never ever give up

ขอบคุณค่ะคุณเจี๊ยบ พี่ไปปั่นจักรยานคนเดียวบ๋อยๆค่ะ เพราะแฟนงานยุ่งไปด้วยได้เป็นบางครั้ง ที่แคนนาดาถือว่าปรกติค่ะ แต่เมืองไทยกลายเป็นแปลก อยากให้ผู้หญิงสร้างความมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ผู้หญิงเราทำอะไรไปไหนมาไหนได้เองไม่ต้องรอบอดี้การด์ค่ะ

:cheer3: :cheer3: :cheer3:

คุณอ้อยหวานเก่งมาก และก็แข็งแรงจังเลยค่ะ ปั่นไปแหลมพรหมเทพไหว

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

ขอบคุณค่ะคุณภา แหลมพรหมเทพยังขึ้นไหว แต่เขาขาดเข็นดะค่ะ

ขอบคุณ ภาพสวย ๆ
ผลพวงของการปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ ตอนที่ ๑ ครับ

 

ขอบคุณค่ะคุณลุงเรินที่แวะมาชม

:sweating:นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้ขี่จักรยานเลย ได้อ่านแล้วก็นึกอยากทำตามมั้งจังค่ะ....

มาเร็วคุณเหมียวมาปั่นจักรยานกัน

หน้า