ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
อ้อยหวานเป็นคนหนึ่งที่หลงไหลในกิจกรรม “จักรยานท่องเที่ยว” (Touring bike) มีความใฝ่ฝันที่จะไปเที่ยวกับจักรยานเป็นเดือนๆ ในที่ต่างๆของโลกใบนี้ ตอนนี้แค่เก็บเกี่ยวประสพการณ์ และเสริมสร้างพลังขาโดยการปั่นเที่ยวระยะใกล้ 30-50 กิโลเมตรไปพลางๆก่อน ปั่นเที่ยวแถวบ้านที่แคนนาดาและเมืองข้างเคียงมาหลายปี แต่ไม่เคยปั่นจักรยานเที่ยวในเมืองไทยเลย
“เป็นไปได้ยังไง” อ้อยหวานถามตัวเอง ได้อ่านหลายบล็อคจักรยานท่องโลกของฝรั่งมามากมาย
เห็นรีวิวและรูปสวยๆ บล็อคนี้ชอบมากค่ะติดตามอ่านมา 2-3 ปี เขาเริ่มขี่ออกจากบ้านที่อังกฤษแล้วไปทั่วโลกเลย เป็นแรงบันดาลใจให้อ้อยหวานมากมาย
ติดตามอ่านที่นี่ค่ะ
http://www.crazyguyonabike.com/doc/page/?o=1&page_id=173512&v=SM
ส่วนอีกบล็อค คุณยายจิลล์ เริ่มขี่จักรยานท่องเที่ยว เมื่ออายุ 62 ปี อ้อยหวานได้ติดตามอ่านบันทึกของคุณยายมาหลายปี ติดตามอ่านที่นี่ค่ะ
http://www.crazyguyonabike.com/directory/?o=1&user=jilllundmark&v=6#pic_...
กลับบ้านคราวนี้จึงจัดการกับความคิดของตัวเองและที่ผู้อื่นใส่ให้ในหัว ที่ว่าปั่นจักรยานเที่ยวในเมืองไทยอันตราย รถเยอะ คน..ฝุ่น..ควัน..หมา..ถนนไม่ดี..สารพัด ขอลองสักตั้ง ไม่ลองไม่รู้
ถึงภูเก็ตวันแรกก็ได้จักรยานพับได้มาครอบครอง พร้อมหมวกจักรยานเพื่อความปลอดภัย
กลับไปคราวนี้ไปคนเดียว และน้องๆก็ไม่มีใครใจถึงที่จะร่วมทางด้วย อีกอย่างอ้อยหวานค่อนข้างมั่นใจในความปลอดภัยและมั่นใจในตัวเอง จึงได้มีภาพแปลกตาสำหรับคนไทยที่ผู้หญิงคนหนึ่งปั่นจักรยานออกแต่เช้า 5.45 น. เพราะชอบสัมผัสลำแสงแรกของพระอาทิตย์
เทียวไปเทียวมาที่ภูเก็ตรวมแล้วอาทิตย์กว่า ออกไปทุกเช้า ได้ภาพสวยๆและความสุขมากมาย
ตึกชิโนโปรตุกีส ถนนถลาง
แหลมพรมเทพเป็นของอ้อยหวานคนเดียว เมื่อเวลา 6 โมงเช้าครึ่ง ประตูรั้วยังไม่เปิด แต่จักรยานแซะเข้าไปข้างๆได้
ช่องเขาขาดสวยบาดใจ
ยังใฝ่ฝันที่จะกลับไปเยือนอีก
ถึงแม้จะเป็นเส้นทางที่โหดมากๆ
คลองมุดง บรรยากาศดีมากๆสวยได้ใจ
แสงเช้าที่หาดราไวย์ อ้อยหวานซื้อข้าวเหนียวหมูปิ้งไปนั่งกินตรงนี้ อา...โลกนี้ช่างสวยงาม
หาดราไวย์เมื่อกินข้าวเช้าเสร็จ
หาดกะรน ไม่ค่อยพลุกพล่านในเวลาเช้าๆอย่างนี้
ส่วนนครศรีฯ อ้อยหวานออกไปปั่นจักรยานทุกเช้าตลอดเวลา 4 อาทิตย์ ได้ไปดูไปชมทุกแห่งที่อยากไป
วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร ที่อ้อยหวานรักและเคารพบูชา
กำลังรอข่าวว่าจะได้รับให้เป็นมรดกโลกหรือไม่
ปากนคร สวยสงบ
บ้านริมน้ำที่ปากนคร
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อ้อยหวาน
- บล็อกของ อ้อยหวาน
- อ่าน 13268 ครั้ง
ความเห็น
อารีย์_กำแพงเพชร
3 พฤศจิกายน, 2012 - 22:18
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
ตอนนี้มีจักรยานแล้วค่ะ พรุ่งนี้เช้าก่อนลูกตื่นไปปั่นสูดอากาศเช้า ๆ บ้างดีกว่า ^__^
แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง
อ้อยหวาน
4 พฤศจิกายน, 2012 - 01:52
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
ดีจริงๆค่ะคุณโน่ แล้วจะติดใจ
worrawate
3 พฤศจิกายน, 2012 - 23:57
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
:cheer3:
เชียร์ เชียร์ เชียร์ สู้สู้
อ้อยหวาน
4 พฤศจิกายน, 2012 - 01:53
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
เย้.....
:wow2: :wow2: :wow2: :wow2:
ธนนันท์
4 พฤศจิกายน, 2012 - 00:56
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
ชักอยากปั่นตามแล้ว ไปด้วยกันเถอะค่ะพี่เหมียว
อ้อยหวาน
4 พฤศจิกายน, 2012 - 01:54
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
:cheer3: :cheer3: :cheer3: :cheer3: :cheer3: :cheer3:
มาปั่นจักรยานกันคุณนันท์ คุณเหมียว
guru_ooy
4 พฤศจิกายน, 2012 - 12:18
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
บรรยากาศดี อากาศดี สุขภาพต้องดีแน่ๆๆ :good-job: :good-job:
อ้อยหวาน
6 พฤศจิกายน, 2012 - 07:17
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
:wow2: :wow2: :wow2:
เสิน
5 พฤศจิกายน, 2012 - 15:58
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1
แม้จะกลับมาแล้วอย่างปลอดภัย แต่อย่าได้ประมาทนะครับคุณ
ถ้ามีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยจะดีมาก
..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..
อ้อยหวาน
6 พฤศจิกายน, 2012 - 07:32
Permalink
Re: ปั่นจักรยานท่องเที่ยวไทยไปได้ค่ะ ตอนที่ 1 คุณเสิน
ขอบคุณค่ะคุณเสิน ถ้ามีเพื่อนร่วมเดินทางด้วยจะดีมากจริงค่ะ แต่ถ้าไม่มีก็คิดว่าไปได้เหมือนกันถ้าไม่ประมาท ที่แคนนาดาจะธรรมดามากค่ะที่ไปไหนมาไหนตัวคนเดียว พอฝึกกันบ๋อยๆ ก็จะมีประสพการณ์ และประสพการณ์นี้เองจะเป็นตัวช่วยให้เราแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้เร็วและถูกต้อง ไม่ใช่มัวแต่กลัวอยู่อย่างนั้นทั้งๆที่ไม่เคยลอง อ้อยไม่ประมาทเลยค่ะ ทำการบ้านมาเป็นอย่างดี (มีพกอาวุธด้วย) การที่เราจะสอนให้ลูกหลานกล้าเผชิญหน้ากับโลก เราควรให้ทั้งความรู้และความมั่นใจอีกทั้งไม่ประมาทด้วยค่ะ
แต่ไม่ใช่ความกลัว
หน้า