ไข่มดแดง

         วันนี้แม่มาสวน นานหลายเดือนแล้วที่แม่ไม่ได้มา เพราะแม่จะอยู่เฝ้าบ้านเฝ้าร้านสะดวกขาย แม่เคยมาสมัยอ้วนดำกับมะนาวยังเล็กอยู่ นั่นหมายถึง เกือบสี่เดือนมาแล้ว พี่หมีวิ่งมาต้อนรับ มะนาววิ่งตามแต่ก็ยังกลัว ๆอยู่

ส่วนอ้วนดำ ถือว่ากลัวมาก ห่างเลยไม่กล้าใกล้ หลานอ้วนดำจำคุณยายไม่ได้แล้ว

      คุณยายปอง แม่ของแม่หมูแดงเอง อายุ 60 ปี เพิ่งขึ้นทะเบียนขอรับเบียยังชีพผู้สูงอายุปีนี้ ไม่ค่อยพูดเพราะปากไม่ว่าง(กินหมาก) หน้าดุ ไม่ค่อยยิ้ม แต่ใจดีมาก ๆ

            ของฝากที่ชอบที่สุดเหนือสิ่งอื่นใดคือหมาก                        

        เมื่อก่อนพี่หมีอยู่บ้านกับคุณตาคุณยาย ชอบเอาใจ ไปไหนไปด้วย วิ่งไปมาระหว่างสวนกับบ้านทุกวัน  ตั้งแต่มีน้องอ้วนดำกับน้องมะนาวมาอยู่ด้วย พี่หมีก็ไม่เคยกลับบ้านไปหาคุณตาคุณยายอีกเลย

หลานมะนาวคงกำลังคิดอยู่ จะตามคุณยายไปแหย่ไข่มดแดงดีไหม ส่วนอ้วนดำกลัวมาก ไม่ยอมออกมาเลย

        อุปกรณ์พร้อม คุณยายก็ชวนพี่หมีไปแหย่ไข่มดแดงด้วย

                ออกไปหารังมดแดงที่หน้าสวนก่อน

                    ที่มาวันนี้ เพราะลูกเขยเวทย์บอก

    รังมดแดงในสวนเริ่มมีแล้วนะแม่ คุณยายปองทิ้งร้านสะดวกขายทันที

           เดินไปมาไม่นานคุณยายก็กลับ บอกไข่ยังเล็กอยู่

        กลับเข้ามาแหย่ในสวน มีรังใหญ่อยู่บนต้นยางพารา

            นี่แค่รังเดียว คุณยายบอกแค่นี้ก็พอกินเย็นนี้แล้ว พอ

การเอาแม่มดแดงออกจากไข่ก็แสนง่าย แค่เทน้ำลงไป ไข่มดแดงจะจมน้ำ ส่วนตัวมดจะลอยขึ้น

         ต้องทำอย่างรวดเร็ว เพราะถ้าแช่น้ำนานแม่มดแดงจะตาย

     ไม่นานมดแดงที่จมน้ำก็ฟื้น ไปหาทำรังใหม่ เราก็มาแหย่อีก

           แหย่เอาแค่พอกิน อยากกินอีกก็มาแหย่เอาอีกสด ๆ

      ลูกมะโหน่งบอกว่าในกรุงเทพ ไข่มดแดงโลละตั้ง 500 บาท

                     วันนี้โชคดี แม่แหย่รังเดียวได้ตั้งเยอะ

      อาหารชั้นสูง ธรรมชาติประทานมา  สด ๆ ไม่ต้องซื้อหา

                              แบ่งใส่ถุงไปให้ย่าด้วย

                                                         โปรดติดตามตอนต่อไป.............