หัดทำฮอร์โมนไข่จากคำแนะนำของลุงพูนและของที่ตามหามานาน...

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ก่อนเข้าสู่บทเรียนมาฟังข้อคิดกันก่อนนะครับ

ผีเสื้อ

 

 

วงจรชีวิตของผีเสื้อ ก่อนที่จะมาเป็นผีเสื้อแสนสวยอย่างนี้ หลังจากที่พ่อแม่ผสมพันธ์กันแล้วก็วางไข่จากนั้นก็จะเป็นตัวหนอนที่่น่ารังเกียจต่อมาก็จะเข้าดักแด้ หลังจากที่อยู่ในดักแด้เพื่้่อเตรียมความพร้อมที่จะ้เป็นผีเสื้อโบยบินให้ความสวยงามแก่โลก ผสมเกสรให้ดอกไม้ ผลไม้ วันหนึ่งเด็กผู้หญิงใจดีตัวเล็กๆคนนึงนั่งเฝ้ามองผีเสื้อที่กำลังออกจากดักแด้ด้วยความสนใจ เธอมองเห็นผีเสื้อตัวโตกำลังพยายามแทรกตัวเองผ่านรูแคบๆของถุงดักแด้ เธอคิดว่าผีเสื้อมันคงเจ็บปวดมากเพราะมันตัวโตกว่ารูเเคบๆมาก และแล้วผีเสื่อก็ออกมาจนได้ ผีเสื้อค่อยกางปีกออกหลังจากออกมาได้ซักครู่หนึ่ง แล้วก็เริ่มขยับปีกบินไป เด็กน้อยถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่นั่งเฝ้ามองและลุ้นเอาใจช่วยผีเสื้อ หลังจากนั้นเธอก็เฝ้ารอผีเสื้อตัวต่อไปที่จะออกจากดักแด้ เมื่อเวลานั้นมาถึงเธอก็หามีดคมๆมาค่อยกรีดตรงรูแคบๆที่ผีเสื้อจะออกมาให้ผีเสื้อออกมาได้สะดวกเพื่อผีเสื้อที่เธอรักจะไ้ด้ไม่ต้องเจ็บ และผีเสื้อตัวนั้นก็ได้ออกมาจากถุงดักแด้ได้อย่างง่ายดาย ผีเสื้อตัวนี้ไม่ยอมกางปีกเพียงแต่เกาะอยู่นิ่งๆไม่ยอมบิน เด็กน้อยจึงพามันไปไว้ในห้องของเธอแล้วเฝ้ามองหาดอกไม้และใบไม้มาให้แต่ผีเสื้อตัวนั้นไม่สนใจ เพียงไม่นานผีเสื้อตัวนั้นก็ตาย เธอเสียใจแล้วครุ่นคิดว่าทำไม เพราะอะไร

             คำอธิบายคือในการที่ผีเสื้อต้องผ่านรูแคบของถุงดักแด้นั้นทำให้เกิดการบีบรัดแล้วทำให้ของเหลวที่อยู่ตรงส่วนลำตัวเกิดความดันแล้วไหลไปตามท่อเส้นเลือดทั้งที่ปีกและส่วนต่างๆของร่างกายทำให้มันสามารถบินได้ นี่เป็นกระบวนการทางธรรมชาติที่ทำให้สรรพสิ่งเกิดการเรียนรู้ เจออุปสรรคก่อนที่จะแข็งแกร่งเพื่อจะอยู่บนโลกใบนี้และต่อสู้กับปัญหาต่าง  เราจำเป็นต้องพบกับปัญหาอุปสรรคและเรียนรู้และแก้ไขครับ/**/

            * มาว่าเรื่องฮอร์โมนไข่กันนะครับ จากการเขียนบล๊อกของผมบ้าง เข้าไปอ่านบล๊อกของลุงพูนบ้าง เกิดความสนใจจะทำฮอร์โมนไข่ จากการอ่านวิธีทำจากลุงพูนแล้วมาดัดแปลงให้เข้ากับสิ่งที่พอหาได้ดังนี้ครับ

1.ไข่ไก่ ผมใช้7ฟอง ล้างทำความสะอาดแล้วผึ่งลมให้แห้ง

2.ลูกแป้งที่ใช้ทำแป้งข้าวหมาก เขียนไว้ว่า1ลูก ผมถามคนที่่เอาลูกแป้งมาให้ เขาบอว่า1ก้อนคือครึ่งลูกผมเลยใช้2ก้อน

3.นมเปรี้ยวยี่ห้อที่ใส่ขวดเล็กๆที่ออกมาเจ้าแรก2ขวดตามในรูปของเดิมต้นฉบับ

4.น้ำผึ้งผมใช้เท่าที่มีประมาณเกือบครึ่งขวดน้ำปลาเป็นน้ำผึ้งที่ผมเก็บมาจากสวนนานแล้วช่วงหลังไม่ค่อยมีน้ำผึ้ง ทำไว้กินเองอาจติดเศษรวงผึ้งบ้าง ไม่ต้องการซื้อที่เขาขายเพราะไม่เชื่อว่าเป็นของแท้

            วิธีทำ 1.ผมตอกไข่7ฟองใส่เครื่องปั่นไม่ใส่เปลือกไข่ตามต้นฉบับ

                   2.ใส่นมเปรี้ยว2ขวด

                   3.บีบลูกแป้งให้เป็นแตกเป็นผงเล็กๆ2ก้อนใส่ลงในโถปั่น

                   4. ใส่น้ำผึ้งเกือบครึ่งขวดน้ำปลาลงไป แล้วให้เครื่องปั่นทำงาน   

นี่เป็นภาพลูกแป้ง2ก้อนครับ

 

พอปั่นเสร็จก็ปกติ เสร็จแล้วใส่ภาชนะพลาสติกปิดฝาหลวมๆแล้วเขาให้เขย่าทุกวัน ผ่านไปเปิดมาดูก่อนเขย่าหน้าเป็นแบบนี้เป็นเหมือนดินแตกระแหง ผมก็เขย่าๆพอสังเขปไม่ได้เขย่ามากในตอนเช้าวันละครั้ง เป็นแบบนี้ทุกวันกลิ่นก็ไม่น่าดมเท่าไหร่ 

ครบ 30 วันตามต้นฉบับครบกำหนดเมื่อ19/2/56 มาเปิดดูรู้สึก หน้าตาจะเป็นแบบข้างล่างนี้ 

ลองชิมดูรู้สึกว่าแทนที่จะเหลวดื่มสะดวกแต่จะเป็นเนื้อเหมือนซีรีแลคทำนองนั้นกินยากและรสชาดก็ไม่น่ากิน กลิ่นก็ไม่หอมผมเลยจัดการไปซื้อนมเปรี้ยวแบบเดิมมาเติมอีก3ขวดให้กลิ่นและรสชาดน่ากินแล้วจัดการปั่่นใหม่แล้วไปใส่ตู้เย็นตามคำแนะนำ กลิ่นดีขึ้นคือกลิ่นแบบนมเปรี้ยว หน้าตาแบบข้างล่างครับ

ทีนี้ก็ลงมือดี่มกินกะเอาทีละเกือบครึ่งแก้วรสชาติฝาดๆออกขมนิดนึงพอทนได้ กินมาทุกวันเช้าเย็น บอกการเปลี่ยนแปลงไม่ได้เพราะผมทำงานออกแรงอยู่ประจำทั้งตัดหญ้า ซ่อมเครื่องยนต์ซ่อมรถ แต่ก็กินครับ ตั้งใจว่าหมดนี้จะทำใหม่แต่ตอนนี้หาน้าผึ้งยากอาจใช้น้ำผึ้งชันโรงที่พอหาได้ในสวนพอมี ลองลงรูปให้ดู ข้อมูลบอกว่าคุณสมบัติดีกว่าน้ำผึ้งด้วยซ้ำ และน้ำผึ้งเดี๋่ยวนี้หายากแล้วครับ ลองดูน้ำผึ้งชันโรงกันนะครับดังภาพข้างล่าง

จบเรื่องฮอร์โมนไข่มาว่าเรื่องที่ตามหามานานที่่ติดค้างoddzyไว้นานแล้ว คือ ลูกโทะ ที่่ว่าคล้ายลูกเบอรรี่ของฝรั่ง ต้นมีันเป็นพุ่มแล้วหาดูยากแล้วเพราะคนตัดทิ้งหมด รูปร่างของต้นก็ต้องจินตนาการเอาเพราะไม่ได้เห็นนานแล้ว เหมือนต้นนมแมวของคุนเสิน วันอาทิตย์ที่ผ่านมาไปเจอรีบซื้อแล้วฝากแม่ค้าไว้ไม่ถือไปเพราะมันช้ำง่ายแต่ถ้าไปเดินดูอย่างอื่่นก่อนกลับกลัวหมดเพราะมันหายาก พอจะกลับบ้านก็กลับมาเอาแล้วก็เป็นจริงดังคาดคือหมดไม่เหลือ มาดูรูปร่างของลูกโทะกันครับ (ไปตลาดที่ไหนๆก็มองหาทุกครั้งจะได้เอารูปมาให้ดูกัน)ในกระดังสีฟ้าของแม่ค้า กลับออกมาจากเดินดูของในตลาดก็หมดเลย ผมซื้อมากระป๋องนึงครับ

 

เห็นรูปกันแล้ว ลูกโทะจะมีกลิ่นหอมเย็นๆ ใน1ลูกมีเมล็ดหลายเมล็ดใครอยากได้ไปเพาะก็ส่งสัญญาณให้ผมทราบนะครับจะส่งไปให้  

*อ่านเรื่องผีเสื้อให้ข้อคิดกับเพื่อนๆ ใครที่เจอปัญหาอุปสรรคก็อย่าท้อนะครับ

 *อ่านเรื่องฮอร์โมนไข่ใครสนใจก็ลองทำดูลุงพูนยืนยันว่าดีต่อสุขภาพทำให้มีแรงดึงเครื่องตัดหญ้า ผมกินเพราะเห็นว่าดีต่อสุขภาพ

*อ่านเรื่องลูกโทะจะตรงกับลูกเบอรรี่อะไรของฝรั่งก็ไม่รู้ล่ะ และเริ่มสูญไปจากธรรมชาติใครสนใจก็บอกมานะครับสมาชิกทุกคนทั้งใหม่-เก่าส่งให้จนกว่าจะหมด  ลูกมันก็นานๆจะเจอแม่ค้าเอามาขายซักที บล๊อกนี้จบแค่นี้นะครับ ขอบคุณที่ให้ความสนใจครับ ตอนนี้ยังนึกไม่ค่อยออกว่าจะเขียนเกี่ยวกับอะไรครับ

 

ความเห็น


ลูกโทะดูแล้วน่าจะใช่ต้น ก้นถ้วยแถวบ้านสมจิตค่ะ แถววัดภูพลานสูง อำเภอนาจะหลวยมีมากและต้นใหญ่ๆด้วยค่ะ เพราะที่นั่นป่าอุดมสมบูรณ์มากๆค่ะพี่อินเนียร์ ใช่ต้นแบบนี้ไหมคะ ต้นนี้สูงประมาณ 2 เมตรกว่าๆค่ะ

เป็นความรู้ใหม่เลยครับขอบคุณ คุณสมจิตมากครับ ผมนึกว่ามีแต่ภาคใต้ ทางนี้ต้นเป็นพุ่มสูงประมาณสะเอวใบออกสีเทาๆ เมื่อก่อนไปวิ่งเล่นในป่าละเมาะก็เด็ดกิน สมัยก่อนไม่ค่อยมีของกิน ไม่มีสตางค์ ไปวิ่งเล่นกันตามประสาเด็ก สมัยนี้เด็กไม่กินกัน และที่ว่างๆเขาก็สร้างบ้านกันหมด ต้นไม้ประเภทนี้จึงถูกตัดทิ้งๆไปจนหมด พอดีวันก่อนคุณอ๊อด(oddzy)เขาเอาลูกคล้ายๆแบบนี้มาทำอาหาร ผมจึงเอามาเปรียบเทียบให้ดูว่าน่าจะใช่ลูกก้นถ้วยแก้วนี้ พอเจอก็เลยเอามาลงบล๊อกครับ ตอนนี้เคยเห็นเขาขุดมาขายเป็นไม้ประดับครับ

อยากให้เอาลูก(ผล)มาลงให้ดููกันครับใช่หรือไม่ใช่ไม่เป็นไรได้เรียนรู้ศึกษาเืพื่อจะได้ช่วยกันอนุรักษ์ ดูจากรูปต้นใหญ่จังเลย แถวทางใต้ต้นไม่ค่อยเกินสะเอวครับใบสีเขียวออกเทาๆแต่นานมากๆเเล้วที่ไม่ได้เห็นครับ สมช.ภาคใต้ท่านใดยังพอถ่ายรูปมาให้ดูได้ช่วยๆหน่อยครับ ยังไงๆก็ขอบคุณ คุณสมจิตมากครับที่เอารูปมาให้ชมครับ

ต้นเล็กก็มีค่ะ แต่ที่นี่อุดมสมบูรณ์มากๆเลยต้นใหญ่ค่ะ พอดีไปตอนปีใหม่ ไม่มีลูกเลยค่ะ เอาไว้โอกาศหน้านะคะ

ผมก็นึกอยู่ว่าคงไม่มีลูกช่วงนี้หากมีคุณสมจิตคงเอามาให้ดูเปรียบเทียบแล้ว แต่อดหวังลมๆแล้งไม่ได้ว่าคุณสมจิตอาจจะลืมหรือว่าเผื่อจะมีหลงเหลือซัก2-3ลูก ครับขอบคุณ คุณสมจิตมากครับคอยติดตามชมเมื่อม้นออกลูกครับ ขอบคุณมากครับ

ลูกโทะได้กินอาโหย๊ะตอนเดินกลับจากนา
แต่ตอนนี้ป่าที่เคยมี โทะ เหมฺรฺ ทิ้งทวด กำซำ
ลับเยี่ยว พลับพลา ลูกวา ลูกกำซำ  ขี้แรด  ส้มไฟ
ส้มกำ ลูกจันทร์ ลูกพลับป่า ยาร่วง ฯลฯ
แปลงร่างเป็นสวยยาง-สวนปาล์มหมดแล้ว
เด็กรุ่นหลังก็กินไม่เป็นแล้วเพราะไม่มีให้ลิ้มลอง
มีแต่ สว.อย่างเรา ๆ ที่โหยหารสชาติเดิม ๆ ของลูกไม้เหล่านั้น

ทำพรื่อให้มันคงอยู่ ปลูกไว้อย่างละต้นก็ยังดี รู้จักลูกม่วงถอดม่าย? แล้วลูกทิ้งทวดมีชื่ออื่นเหลยม่ายล่ะ? ขี่แรดก็ยังไม่รู้จัก ตอนนี้ในเมืองสงขลามีคนมีเงินเอาต้นลูกแหม็ดชุนมาปลูกไว้ที่หน้าบ้านเวลาผ่านหน้าบ้านเขามองแลเห็นแล้วบายใจ ถ้ามันออกลูกขาวเต็มต้นเลย ขอบคุณที่แวะมาครับครูนวล

ม่วงถอด ไม่น่าจะรูจัก รู้จักแต่ม่วงคัน ม่วงปาบ 
ทิ้งทวด กับ ขี้แรด วันหลังจะเก็บภาพมาฝาก
เสม็ดชุน โหมแม็กโคไปขุดแหม็ดแล้ว พามาวางขายแถว ๆ หน้าสนามเป้า ต้นหลายตังค์
ต้นจิก ต้นโมก ต้นข่อย ในพรุก็เหมือนกัน ป่าไม้จับประนี้ เขาไปขุดประนู่น
เราจิไปขุดในนาเรา ไปถึงเหลือแต่หลุมแล้ว เพราะเราไปนาปีนึงไม่กี่ครั้งนิ

ฟังแล้วเห็นดูแปลบ ชาดโหมเห็นแก่ได้ไม่โร้อิแหลงพรือ ระบบการศึกษาล้มเหลวสอนคนให้ดีไม่ได้ ขุดไปขายไม่โร้จักอิโปลก ม่วงถอดวันหลังค่อยอธิบายแต่ผมเคยเขียนในบล๊อกเก่าๆแล้วพยายามหามาโปลกอยู๋ครับ ครูนวลรักษาสุขภาพให้ดีนะครับได้แข็งแรงทำสวนได้นานๆครับ

ลูกโทะกินแล้วปากสีม่วง คู่กับลูกเหมร ถ้าพบผมยังเก็บกินนะ จะหามาปลูกอยู่เหมือนกัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

หน้า