แสดงความเห็นใจด้วยคนครับ ว่าแล้วเราจะทำยังไงกันดี?

อุปสรรค มีใว้ข้าม... สู้ๆ

ที่บ้านทำนา แต่ไม่เคยเห็นทำนาแบบหยอดหลุม  มีแต่ทำนา แล้วมีน้ำ ขัง  สู้ๆนะคะ 

อุปสรรคคือแบบทดสอบของชีวิต

เห็นเห็นไอ้มดนี้แล้วเหนื่อยใจจริงๆครับ แถวบ้านผมแรกว่ามดขี้กัดเจ็บนักแล

มดพวกนี้อยู่กันเยอะมากๆหมายถึงกลุ่มๆหนึ้งผมเคยกำจัดมดพวกนี่ด้วยการเอาแป้งข้าวโพดผสมกับผงฟู่เอาไปให้มดกิน

มดกินแล้วมันจะไปฟูในท้อง มันอิ่มตายหรือท้องแตก อีกวิธีหนึ้งครับสูตรป้าเล็กอุบล น้ำมันโซลาหรือน้ำมันก๊าตผสมสารn70แล้วชีดลงดินมดจะหนีไปครับ

อาจมีผลกระทบกับแมล็ดข้าวที่กำลังงอกอยู่บ้างนะครับถ้าใช้น้ำมัน วิธีที่2ประหยัดตังค์ครับ

ประสบการณ์จะบ่มเพาะความรู้..หลายครั้งเราจะมองความสำเร็จของภาพในอนาคตเมื่อเราตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง..หลายครั้งที่เราลืมมองภาพมุมกลับที่เป็นอีกด้านหนึ่ง..และโดยเฉพาะภาพเบื้องหน้าที่แต่ละคนล้วนเอาความสำเร็จมาให้ชื่นชม..ไม่ได้ไม่หมายความให้ท้อแท้หรือเบื่อหน่ายที่จะทำ..เพียงแต่อยากให้มองทั้งสองด้านควบคู่มันจะได้ไม่เจ็บปวดเวลาพบเจอ..(ที่พูดนี่ทั่วไปนะ..ไม่ใช่ของผญ...เชื่อว่าผญ.เจอมาเยอะแล้วทั้งสองด้าน..แข็งและแกร่งเพราะผ่านการหล่อหลอมมาแล้ว)

ผักที่ปลูกของผมที่เคยนำภาพมาให้ชม..เริ่มชูทรวดทรง..ขึ้นใบเล็กใบน้อยให้อิ่มเอมควบคู่ไปกับความหงุดหงิดยามที่เห็นเจ้านกหัวขโมยมาขุดคุ้ยจิกกิน แต่พอนึกถึงเรื่องที่เคยอ่าน..ที่แม่ใหญ่คนนึงสอนลูกที่ปลูกผักว่า..ให้นกกากินบ้างเป็นบุญ..เหลือแจกจ่ายให้คนบ้างเป็นทาน..บวกคำท่านพุทธทาสและพระไพศาลเรื่องยึดติด..ทำให้มีมุมมองที่เป็นบวก..เมล็ดผักที่โปรยหว่านมีตั้งเยอะแยะ..เราจะกินสักกี่มากน้อยเชียว...เท่านั้นก็พอปลดปล่อยความขุ่นมัวลงไปได้

ผ่านไปไม่ทันข้ามวันเจอเจ้าสี่ขาที่มันลุยขุดคุ้ยเหยียบย่ำลงบนแปลงผัก..แต่นั่นคือสิ่งที่คาดการณ์ไว้อยู่แล้ว..เลยบอกกับใจว่า..รู้อยู่แล้วว่าจะเกิด..แล้วทำไมไม่ปล่อยวาง..เลยบรรลุธรรมขั้นที่สองในเวลาไม่ถึงวัน

เหลือด่านต่อไปที่ยังมาไม่ถึงคือ..พวกแมลง..หากผ่านพ้นทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นได้..อาจบรรลุเซียน..

ก่ายไปเลยหน้าผาก อย่าเกิน 3 ชั่วโมงนะ แล้วลุกขึ้นใหม่ สุดหายใจลึกๆ เรานี่แหละต้องพิชิตเอง

แต่ยายอิ๊ดก็ได้แค่ดังภาพ   ตา  ปริบ  ปริบ  เท่านั้น

แล้วถ้าใช้พวก

ใช้น้ำส้มควันไม้

น้ำหมัก

สารพัดน้ำหมัก 

จะไล่มันไปได้เปล่าคับเสียดายข้าวมันจะเหลือให้เจ้าของบ้างเปล่าเนี่ย

อ่านเม้นคุณตั้มแล้วหายเครียด  ของของเราไม่ใช่ของของเรา