เรื่องของต้นฟิกน้อย 6 ต้น (และส่งการบ้าน)

วันนี้อ้อยหวานแวะมาเล่า เรื่องของต้นฟิกน้อย ที่รอนแรมเดินทางไกลจาก ราชบุรีมาใช้ชีวิตใหม่ที่นครศรีธรรมราช นี่ถ้าไม่ติดด่านกักกันพืชต่างถิ่นของญี่ปุ่นและแคนนาดา ก็คงจะมีต้นฟิกน้อย ที่รอนแรมเดินทางไกลมากกว่านั้น  เริ่มเรื่องก็คือความอยากได้ต้นฟิกที่มีลูกฟิกที่มีคุณค่าทางอาหารสูง อ้อยหวานอยากให้พ่อแม่ น้องๆ ที่บ้านมีไว้ครอบครอง และได้ลิ้มลองผลอันโอชา หันซ้าย แลขวา ก็มีความคิดปิ้งขึ้นมา เราเขียนบล็อกเกี่ยวกับต้นฟิก แล้วเจ้าแม่หรือเจ้าพ่อฟิกก็จะปรากฎกาย แล้วเป็นไปตามนั้นจริงๆ ที่บ้านอ้อยหวานจึงได้ต้นฟิกมาครอบครอง บ้านละต้นสองต้น

ต้นฟิกน้อยสองต้นอยู่ที่บ้านพ่อแม่ บ้านในเมืองเนื้อที่น้อย พ่อหาที่ลงดินในสวนน้อยๆ ให้ โดยการตัดต้นไม้ใหญ่ไปหนึ่งต้น คนงานขุดหลุมอย่างยากลำบาก เพราะเจอแต่รากใหญ่มากมาย ต้นฟิกเลยต้องอยู่ในกระถางในหลุมไปก่อน ก้าวต่อไปคงต้องหาปล่องซิเมนต์

ต้นที่สองอยู่ในสวนบนตึก

ได้อยู่กับดอกไม้หลากพันธ์และบอนไซหลายต้น

และแน่นอนจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากผู้ที่รักต้นไม้ทั้งสองท่าน ที่อ้อยหวานได้สืบทอดความรักต้นไม้และดอกไม้มาจากท่าน

ส่วนต้นฟิกอีก 4 ต้นก็กำลังรอเจ้าของใหม่มารับไปอยู่ที่บ้าน สองต้นน้อยอยู่เมืองคอนเมืองคนใจดี อีกสองต้นจะไปลั่นล้าที่ภูเก็ต

อ้อยหวานขอขอบคุณน้องตุ๊ก (TOOK SRONSIT) มากๆ ค่ะ ที่สละเวลาจัดหาและจัดส่งให้  บริการทุกระดับ ประทับใจจริงๆ

ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง ที่ทำให้ได้เจอะเจอกับเพื่อนๆ พี่น้องที่แสนดี แม้จะไม่เคยได้เจอตัวจริง แต่นั่นก็ไม่สามารถหยุดหยั้งสายสัมพันธ์

ขอบคุณพ่อแม่ที่ได้ปลูกฝังความรักต้นไม้ดอกไม้ให้

ขอให้เพื่อนๆมีแต่ความสุข

ขอบคุณค่ะ

อ้อยหวาน