Meeting สมช. กทม. (ภาคเช้า)
ภาพนี้ลุงโรส แจกไข่ยักษ์ให้เพื่อนสมาชิก หลังจากพี่ดา ลุงพี และพี่ตั้มแจกของกันไปบ้างแล้ว...งานนี้ได้หนังสือธรรมะมาหลายเล่ม..
พี่ตั้มก็แจกด้วย....ก้อยจินตนาการว่าพี่ตั้มต้องท้วม ๆ นิด เจอตัวจริงผิดคาด ....หล่อเพียวเหมือนหนุ่มเกาหลี ขี้เล่นจริง ๆ พูดเก่งมาก ๆ ^ - ^
รวมพลพร้อม ลุงโรสก็พาไปสวนเฉลิมฯ ด้วยการขับรถตาม ๆ กันไป....สังเกต สมช. ขับรถสีทองกะสีดำทั้งนั้นเลย.... ริมซ้ายสุดน้องเอ๋นะ มาดคุณนายนิดนึง ตามด้วยพี่ตั้ม น้องนีเสื้อขาว และแฟนน้องนี พี่ดาใส่หมวกปีกกว้าง ที่น้องเอ๋แบ่ง ๆ เพื่อนสมาชิกใส่กัน พี่แก้วแอบหลังน้องนี อิอิ
ต้นแรกที่เห็นที่พี่ตั้มวิ่งไปดู ก็ "โด่ไม่รู้ล้ม".... คิดว่าในใจอยากถอนไปปลูกบ้าง
อันนี้ต้น "นมช้าง" ไม่ได้ทะลึ่งนะคะ แต่คิดถึงพี่จันทร์เจ้า เลยในฐานะที่เป็นคู่กัดกะพี่ตั้ม
ลุงโรสบอกว่า ต้นสามสิบสรรพคุณพอ ๆ กับโด่ไม่รู้ล้ม แต่เหมาะสำหรับคุณสุภาพสตรี...เอ๊ะ ทะลึ่งไปหรือเปล่าเนี้ยะ
ลูกพิลังกาสา ลุงพีบอกว่า หากเอามาทำไวน์จะได้รสชาตดีมาก ๆ เค้ากำลังส่งเสริมให้ปลูก
ต้นมะเขือยักษ์ เพราะต้นสูงใหญ๋เหมือนไม้ยืนต้น แต่ไม่รู้ว่าพันธ์อะไร ลูกเค้าแปลก ๆ นะคะ เปลือกสีเขียวเข้ม
ลุงพีกะลังลงชื่อเยี่ยมสวน ตอนนี้เดินมาอีกฝั่งของโครงการฯ มาส่วนพืช ผักสวนครัว
พี่ดาตื่นเต้นกับผักสด ๆ มาก ๆ ขอเหมาเกือบหมด พี่ตั้มก็เป็นหน้าม้า หาตาชั่งให้ อิอิ ......เฮฮากันได้ตลอดนะคะ
นางแบบกิติมศักดิ์จากญี่ปุ่น "พี่ดา"
กะลังเมาท์แตก คุยกันได้ตลอด ถึงแม้ว่าจะร้อนและอบอ้าวมาก ๆ
เหนื่อยได้ที่ก็กลับมาเติมพลังด้วยน้ำ "ฟักข้าว" ของพี่รัตนพงษ์ สังเกตุพี่ตั้มติดใจจนต้องมองขวดว่าทำไม "อร่อย" ขนาดนี้ ส่วนพี่ดาไม่ค่อยงก มือซ้ายหนึ่งขวด อยู่ที่ปากอีกขวดคร้า....
พระเอกของงาน น้องต้นกล้า น่ารักและไม่งอแง น้องเอ๋เลี้ยงลูกเก่งมาก ๆ เลย ลูกชายเจอหน้า (คน) แปลก ๆ ต้นกล้าไม่ยักกะร้อง อิอิ แถมไม่กลัว อีกอย่างต้นกล้าชอบน้ำฟักข้าวมาก ๆ จนวิ่งมาขอป้านีอีกขวดเลย....โทรบอกพี่รัตนพงษ์พี่เค้าก็ดีใจนะคะที่ สมช. ชอบรสชาตน้ำฟักข้าว...
กะลังซดอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งคุณแม่และคุณลูก ภาพนี้ถ่ายโดยคุณพ่อแต่ใช้กล้องป้าก้อย... ^ - ^
ก้อยและนีมีภาระ เลยไม่ไปกินข้าวเย็นด้วย อีกอย่างบ้านอยู่บ้านไกลด้วย เลยแยกกลับก่อน....ขับรถหลงนิดหน่อยพอได้ผจญภัยกับการจราจรของกรุงเทพ...บรรยาโพล้เพล้อย่างที่เห็น...
ตามสัญญานะคะ ที่จะเอารูปมาแบ่งปันบรรยกาศการพบปะสังสรรค์พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิก กทม. ก้อยตื่นเต้นมาก ๆ และรู้ว่าอยู่ไกลบ่ายโมงกว่า ๆ รีบบึ่งไป สรุปไปถึงคนแรก ....
ขอบคุณลุงโรส: ที่ให้โทรถามทางตลอดและออกมารับที่หน้าประตู สุดท้าย....ก้อยไปถึงเป็นคนแรก อิอิ และเป็นไกด์จำเป็นด้วยนะคะ
ขอบคุณพี่ตั้ม: พี่ใหญ่สไตล์เกาหลี (ไม่ใช่อาแป๊ะ) และต้นไม้อันแสนน่ารัก พี่ตั้มเฮฮาได้ตลอด รอพี่ตั้มกะพี่จันทร์เจ้ามาปะทะมุขสด ๆ กัน
ขอบคุณพี่แก้ว: สุดยอดของการประสาน..หากไม่มีพี่แก้วคงไม่ได้พบกันเยอะขนาดนี้
ขอบคุณพี่ดา: สาวห้าวจากญี่ปุ่น พี่ดาน่ารักเป็นกันเองมาก ๆ คะ ดีใจที่ได้ชาเขียวเดียว อิอิ
ขอบคุณลุงพี: ลุงพีความรู้มากมาย ค่อย ๆ ปล่อย และยินดีบอกตลอด และถ่ายภาพได้น่ารักด้วยคะ
ขอบคุณน้องเอ๋และครอบครัว: ที่มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ก้อยพักใหญ่ ลูกชายน่ารักมาก ๆ เลย เอ๋กะสามีก็น่ารักด้วย
ขอบคุณน้องนีและสามี: อุตสาห์ขับตามกันมาก็คลาดกันจนได้...ตุ๊กตาน่ารักมาก ๆ ยังกะรู้ว่าพี่ชอบสีเหลืองอะ...^ ^
- บล็อกของ satjang
- อ่าน 13217 ครั้ง
ความเห็น
ยายอิ๊ด
9 กันยายน, 2010 - 18:50
Permalink
ชมก็ชื่นใจ
เหมือนพี่น้องในตระกูลเลยค่ะ ตระกูลบ้านสวน
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
satjang
9 กันยายน, 2010 - 18:59
Permalink
ยายอี๊ด
...สนิทกันจนเหมือนพี่เหมือนน้องนะคะ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
เซพ
9 กันยายน, 2010 - 18:51
Permalink
ความสุข
ทุกคนยิ้มกับแบบว่าความสุขอ่ะ
satjang
9 กันยายน, 2010 - 18:59
Permalink
น้องเชพ
เสียดายน้องเซพไม่ได้มาร่วมวงด้วยกัน
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
เซพ
10 กันยายน, 2010 - 05:54
Permalink
พี่ก้อย
อยากไปอยู่เหมือนกันน่าสนุกดีถ้ามีโอกาศในชีวิตได้เจอกันแน่ ไปฮ่าด้วยคน
ตั้ม
9 กันยายน, 2010 - 19:00
Permalink
โอ้ย..ภาพถูกใจอีกแระ..
ก้อย..นี่ก็เป็นมือกล้องฝีมือเยี่ยมอีกคน..ที่สามารถถ่ายภาพ..พี่..ออกมาได้หล่อกว่าตัวจิง..ชื่นชม..ชื่นชม..แถมยังเก็บรายละเอียดที่หลายคนทำตกหล่นได้ดีสมการรอคอย..เก็บภาพได้เห็นอารมณ์สดชื่น(แม้จะร้อนอบอ้าว) ยังคิดอยู่เลยว่า..ภาพช่วงเช้าตอนดูต้นไม้ขาดหายไปหลายภาพ..โดยเฉพาะไม้ที่น่าสนใจอย่างต้นโด่ไม่รู้ล้ม..สามสิบ..และนมช้าง..ไหงไม่มีใครโพสท์..สรรพคุณเหลือคณานับ..เด๋วหนุ่มคนบ้านสวนคงต้องควานหาโด่ไม่รู้ล้ม (เอาไปกินเพื่อไม่ให้ง่วงเวลาทำงานไง..นายมาเห็น..ไอ้หมอนี่นั่งหัวโด่ทำงานไม่มีพักไม่มีล้มหลับ..ขยันจิงแรงไม่มีตก..อ๊ะ..คิดไปเรื่องอื่นละซิท่า..รู้นะ..คิดอะไรอยู่..)ส่วนสาวๆคงกระมิดกระเมี้ยนเลียบเคียงขอต้นสามสิบกันหลังไมค์..อิ..อิ..รู้นะ..มะต้องเขินหรอก..
ก้อยกล่าวขอบคุณทุกคน..แต่ไม่มีของตัวเอง..ซึ่งเป็นคนที่ไม่น่าลืมที่จะขอบคุณ..งั้นพี่ขอเป็นตัวแทนทุกคนกล่าว..
ขอบคุณน้องก้อย : แม้มีภาระงานและต้องเตรียมสอบ..ก็ไม่ปฏิเสธที่จะมาร่วมพบปะ..เตรียมขนมกระหรี่พั๊บรสเยี่ยมกล่องใหญ่มาฝากให้ทุกคนได้ลองท้อง..ขนน้ำฟักข้าวจากคุณรัตนพงษ์มาส่งให้ถึงที่..และเขียนบล็อคเก็บตกให้พวกเราเห็นทุกแง่มุม..อยากบอกว่าขอบคุณมาก..น่ารักมากเลยจ๊ะน้องพี่..
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
satjang
9 กันยายน, 2010 - 19:09
Permalink
พี่ตั้ม
@ สรุปว่าพี่ตั้มแอบถอนโด่ไม่รู้ล้มมาหรือเปล่า....หรือ รอลุงโรสมาประกาสแจก ฮา ฮา ฮา....
@ การสอบผ่านได้ด้วยดีนะคะ คิดว่าถูไถไปได้ หากสอบได้คะแนนดีเค้าคงส่งไป ตปท. อีก อิอิ... พี่ตั้มขอบคุณซะมากมาย เล่นซะเขิลลลลลเลย....ภาพถ่ายธรรมดามาก ๆ คะ แต่เลือกเอาภาพที่ลุงพี พี่ตั้ม และพี่แก้วยังไม่ได้พูดถึงนะคะ ไว้มีโอกาสมาเจอกันใหม่นะคะ ...
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ann
9 กันยายน, 2010 - 20:10
Permalink
พี่ตั้ม
รออ่านบล็อกของพี่ตั้ม มาทีหลัง รับรองคุณภาพ หรือเปล่าค่ะ...
....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....
ตั้ม
9 กันยายน, 2010 - 20:32
Permalink
แอน..
พี่ไม่ได้เขียนบล็อคนะ..ตกลงกันว่าให้บางคนเขียน..พี่เลยไม่ได้ถ่ายรูปมามากเท่าใด..ตอนแอนมาบ้านพี่..แรกๆก็ตั้งใจจะไม่เขียน อยากให้แอนเขียน..แต่พอแอนลงบล็อกแล้วไม่มีภาพแอนเล่นกีตาร์เลยต้องเขียนเอง (ตอนหลังอ่านระเอียดของแอนอีกทีถึงรู้ว่ามีตอนต่อไป..พลาด..)
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
lekonshore
9 กันยายน, 2010 - 19:02
Permalink
ทุกรูปดูแล้วพี่ตั้มมีความสุขท
ทุกรูปดูแล้วพี่ตั้มมีความสุขที่สุดเลย ยิ้ม และหัวเราะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
หน้า