Meeting สมช. กทม. (ภาคเช้า)

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

ภาพนี้ลุงโรส แจกไข่ยักษ์ให้เพื่อนสมาชิก หลังจากพี่ดา ลุงพี และพี่ตั้มแจกของกันไปบ้างแล้ว...งานนี้ได้หนังสือธรรมะมาหลายเล่ม..

พี่ตั้มก็แจกด้วย....ก้อยจินตนาการว่าพี่ตั้มต้องท้วม ๆ นิด เจอตัวจริงผิดคาด ....หล่อเพียวเหมือนหนุ่มเกาหลี ขี้เล่นจริง ๆ พูดเก่งมาก ๆ ^ - ^

รวมพลพร้อม ลุงโรสก็พาไปสวนเฉลิมฯ ด้วยการขับรถตาม ๆ กันไป....สังเกต สมช. ขับรถสีทองกะสีดำทั้งนั้นเลย.... ริมซ้ายสุดน้องเอ๋นะ มาดคุณนายนิดนึง  ตามด้วยพี่ตั้ม น้องนีเสื้อขาว และแฟนน้องนี พี่ดาใส่หมวกปีกกว้าง ที่น้องเอ๋แบ่ง ๆ เพื่อนสมาชิกใส่กัน พี่แก้วแอบหลังน้องนี อิอิ

ต้นแรกที่เห็นที่พี่ตั้มวิ่งไปดู ก็ "โด่ไม่รู้ล้ม".... คิดว่าในใจอยากถอนไปปลูกบ้าง

อันนี้ต้น "นมช้าง" ไม่ได้ทะลึ่งนะคะ แต่คิดถึงพี่จันทร์เจ้า เลยในฐานะที่เป็นคู่กัดกะพี่ตั้ม

ลุงโรสบอกว่า ต้นสามสิบสรรพคุณพอ ๆ กับโด่ไม่รู้ล้ม แต่เหมาะสำหรับคุณสุภาพสตรี...เอ๊ะ ทะลึ่งไปหรือเปล่าเนี้ยะ

ลูกพิลังกาสา ลุงพีบอกว่า หากเอามาทำไวน์จะได้รสชาตดีมาก ๆ เค้ากำลังส่งเสริมให้ปลูก

ต้นมะเขือยักษ์ เพราะต้นสูงใหญ๋เหมือนไม้ยืนต้น แต่ไม่รู้ว่าพันธ์อะไร ลูกเค้าแปลก ๆ นะคะ เปลือกสีเขียวเข้ม

ลุงพีกะลังลงชื่อเยี่ยมสวน ตอนนี้เดินมาอีกฝั่งของโครงการฯ มาส่วนพืช ผักสวนครัว

พี่ดาตื่นเต้นกับผักสด ๆ มาก ๆ ขอเหมาเกือบหมด พี่ตั้มก็เป็นหน้าม้า หาตาชั่งให้ อิอิ ......เฮฮากันได้ตลอดนะคะ

นางแบบกิติมศักดิ์จากญี่ปุ่น "พี่ดา"

กะลังเมาท์แตก คุยกันได้ตลอด ถึงแม้ว่าจะร้อนและอบอ้าวมาก ๆ

เหนื่อยได้ที่ก็กลับมาเติมพลังด้วยน้ำ "ฟักข้าว" ของพี่รัตนพงษ์ สังเกตุพี่ตั้มติดใจจนต้องมองขวดว่าทำไม "อร่อย" ขนาดนี้ ส่วนพี่ดาไม่ค่อยงก มือซ้ายหนึ่งขวด อยู่ที่ปากอีกขวดคร้า....

พระเอกของงาน น้องต้นกล้า น่ารักและไม่งอแง น้องเอ๋เลี้ยงลูกเก่งมาก ๆ เลย  ลูกชายเจอหน้า (คน) แปลก ๆ ต้นกล้าไม่ยักกะร้อง อิอิ แถมไม่กลัว อีกอย่างต้นกล้าชอบน้ำฟักข้าวมาก ๆ จนวิ่งมาขอป้านีอีกขวดเลย....โทรบอกพี่รัตนพงษ์พี่เค้าก็ดีใจนะคะที่ สมช. ชอบรสชาตน้ำฟักข้าว...

กะลังซดอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งคุณแม่และคุณลูก ภาพนี้ถ่ายโดยคุณพ่อแต่ใช้กล้องป้าก้อย... ^ - ^

ก้อยและนีมีภาระ เลยไม่ไปกินข้าวเย็นด้วย อีกอย่างบ้านอยู่บ้านไกลด้วย เลยแยกกลับก่อน....ขับรถหลงนิดหน่อยพอได้ผจญภัยกับการจราจรของกรุงเทพ...บรรยาโพล้เพล้อย่างที่เห็น...

ตามสัญญานะคะ ที่จะเอารูปมาแบ่งปันบรรยกาศการพบปะสังสรรค์พี่ ๆ เพื่อน ๆ สมาชิก กทม. ก้อยตื่นเต้นมาก ๆ และรู้ว่าอยู่ไกลบ่ายโมงกว่า ๆ รีบบึ่งไป สรุปไปถึงคนแรก ....

ขอบคุณลุงโรส: ที่ให้โทรถามทางตลอดและออกมารับที่หน้าประตู สุดท้าย....ก้อยไปถึงเป็นคนแรก อิอิ และเป็นไกด์จำเป็นด้วยนะคะ

ขอบคุณพี่ตั้ม:  พี่ใหญ่สไตล์เกาหลี (ไม่ใช่อาแป๊ะ) และต้นไม้อันแสนน่ารัก พี่ตั้มเฮฮาได้ตลอด รอพี่ตั้มกะพี่จันทร์เจ้ามาปะทะมุขสด ๆ กัน

ขอบคุณพี่แก้ว: สุดยอดของการประสาน..หากไม่มีพี่แก้วคงไม่ได้พบกันเยอะขนาดนี้

ขอบคุณพี่ดา: สาวห้าวจากญี่ปุ่น พี่ดาน่ารักเป็นกันเองมาก ๆ คะ ดีใจที่ได้ชาเขียวเดียว อิอิ

ขอบคุณลุงพี: ลุงพีความรู้มากมาย ค่อย ๆ ปล่อย และยินดีบอกตลอด และถ่ายภาพได้น่ารักด้วยคะ

ขอบคุณน้องเอ๋และครอบครัว: ที่มาอยู่เป็นเพื่อนพี่ก้อยพักใหญ่ ลูกชายน่ารักมาก ๆ เลย เอ๋กะสามีก็น่ารักด้วย

ขอบคุณน้องนีและสามี: อุตสาห์ขับตามกันมาก็คลาดกันจนได้...ตุ๊กตาน่ารักมาก ๆ ยังกะรู้ว่าพี่ชอบสีเหลืองอะ...^ ^

ความเห็น

เหมือนพี่น้องในตระกูลเลยค่ะ ตระกูลบ้านสวน

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

...สนิทกันจนเหมือนพี่เหมือนน้องนะคะ

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

ทุกคนยิ้มกับแบบว่าความสุขอ่ะLaughing

เสียดายน้องเซพไม่ได้มาร่วมวงด้วยกัน

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

อยากไปอยู่เหมือนกันน่าสนุกดีถ้ามีโอกาศในชีวิตได้เจอกันแน่ ไปฮ่าด้วยคนLaughing

ก้อย..นี่ก็เป็นมือกล้องฝีมือเยี่ยมอีกคน..ที่สามารถถ่ายภาพ..พี่..ออกมาได้หล่อกว่าตัวจิง..ชื่นชม..ชื่นชม..แถมยังเก็บรายละเอียดที่หลายคนทำตกหล่นได้ดีสมการรอคอย..เก็บภาพได้เห็นอารมณ์สดชื่น(แม้จะร้อนอบอ้าว) ยังคิดอยู่เลยว่า..ภาพช่วงเช้าตอนดูต้นไม้ขาดหายไปหลายภาพ..โดยเฉพาะไม้ที่น่าสนใจอย่างต้นโด่ไม่รู้ล้ม..สามสิบ..และนมช้าง..ไหงไม่มีใครโพสท์..สรรพคุณเหลือคณานับ..เด๋วหนุ่มคนบ้านสวนคงต้องควานหาโด่ไม่รู้ล้ม (เอาไปกินเพื่อไม่ให้ง่วงเวลาทำงานไง..นายมาเห็น..ไอ้หมอนี่นั่งหัวโด่ทำงานไม่มีพักไม่มีล้มหลับ..ขยันจิงแรงไม่มีตก..อ๊ะ..คิดไปเรื่องอื่นละซิท่า..รู้นะ..คิดอะไรอยู่..)ส่วนสาวๆคงกระมิดกระเมี้ยนเลียบเคียงขอต้นสามสิบกันหลังไมค์..อิ..อิ..รู้นะ..มะต้องเขินหรอก..


ก้อยกล่าวขอบคุณทุกคน..แต่ไม่มีของตัวเอง..ซึ่งเป็นคนที่ไม่น่าลืมที่จะขอบคุณ..งั้นพี่ขอเป็นตัวแทนทุกคนกล่าว..


ขอบคุณน้องก้อย : แม้มีภาระงานและต้องเตรียมสอบ..ก็ไม่ปฏิเสธที่จะมาร่วมพบปะ..เตรียมขนมกระหรี่พั๊บรสเยี่ยมกล่องใหญ่มาฝากให้ทุกคนได้ลองท้อง..ขนน้ำฟักข้าวจากคุณรัตนพงษ์มาส่งให้ถึงที่..และเขียนบล็อคเก็บตกให้พวกเราเห็นทุกแง่มุม..อยากบอกว่าขอบคุณมาก..น่ารักมากเลยจ๊ะน้องพี่..

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

@ สรุปว่าพี่ตั้มแอบถอนโด่ไม่รู้ล้มมาหรือเปล่า....หรือ รอลุงโรสมาประกาสแจก ฮา ฮา ฮา....


@ การสอบผ่านได้ด้วยดีนะคะ คิดว่าถูไถไปได้ หากสอบได้คะแนนดีเค้าคงส่งไป ตปท. อีก อิอิ... พี่ตั้มขอบคุณซะมากมาย เล่นซะเขิลลลลลเลย....ภาพถ่ายธรรมดามาก ๆ คะ แต่เลือกเอาภาพที่ลุงพี พี่ตั้ม และพี่แก้วยังไม่ได้พูดถึงนะคะ  ไว้มีโอกาสมาเจอกันใหม่นะคะ ...


 

...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...

รออ่านบล็อกของพี่ตั้ม มาทีหลัง รับรองคุณภาพ หรือเปล่าค่ะ...Wink

....ความสุขอย่างแท้จริง ด้วยหลักเศรษฐกิจพอเพียง....

พี่ไม่ได้เขียนบล็อคนะ..ตกลงกันว่าให้บางคนเขียน..พี่เลยไม่ได้ถ่ายรูปมามากเท่าใด..ตอนแอนมาบ้านพี่..แรกๆก็ตั้งใจจะไม่เขียน อยากให้แอนเขียน..แต่พอแอนลงบล็อกแล้วไม่มีภาพแอนเล่นกีตาร์เลยต้องเขียนเอง (ตอนหลังอ่านระเอียดของแอนอีกทีถึงรู้ว่ามีตอนต่อไป..พลาด..)

แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย

ทุกรูปดูแล้วพี่ตั้มมีความสุขที่สุดเลย ยิ้ม และหัวเราะ

 

 

msn:lekonshore@hotmail.com

ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร

หน้า