เบื้องหลังของฝากจาก แดง อุบล

หมวดหมู่ของบล็อก: 

              หลังจากที่วันก่อนได้มีโอกาส ต้อนรับสมาชิกบ้านสวนพอเพียงที่มาจากภาคใต้ และกรุงเทพ ของฝากอีกอย่างที่แดงนำไปให้ลองชิมคือบักยางป่า ซึ่งได้นำเสนอไปแล้วบล็อกก่อน วันนี้มาดูกันชัด ๆว่า เบื้องหลังการเก็บบักยาง ต้องทำอย่างไรบ้าง

  ไม้ไผ่ลำเดียวไม่พอ ต้องหามาต่ออีกลำเพราะสูงมาก

บักยางป่าเป็นไม้เลื้อย ต้นไม้สูงแค่ไหน จะเลื้อยสูงขึ้นไปตามนั้น

                    กว่าจะได้แต่ละลูก

 ต้องกินสด ๆถ้าหลุดจากต้น ไม่เกินห้านาทีก็จะเริ่มเปรี้ยว

                           แซบหลาย

                 ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง

                                                              โปรดติดตามตอนต่อไป..........

ความเห็น

เก็บแล้วต้องกินทันทีสั่นบ่อ ฮูกกะซื้อเขากิน จั่งว่า ส้ม จู๊ดๆนำ

 

 

"ขอบคุณน้ำใจที่แบ่งปัน ขอบคุณบ้านสวนพอเพียง"

แม่นแล้วจ้า

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

  รูปสุดท้าย หวานยิ่งกว่าบักยางป่าค่ะ อิอิ น่ารักที่สุด


แอบอิจฉาเล็กน้อยถึงปานกลาง

น้องจ๋า คิดถึงเสมอจ้า

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

มันกินยังครับพี่...

ทั้งบักยาง  ทั้งคน..หวานกันจัง....ฮิฮิ.

:love:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

น่าจะให้พี่ ๆ เค้าขึ้นไปเก็บเอง โดยเฉพาะคุณนนท์ :sweating:

เพราะชีวิต...คนเรา    เกิดมา....ไม่นาน ก็ต้องตาย
ต้องกลายเป็นความว่างเปล่า
Cr. เ่ท่าที่มี - กางเกง

นนท์แค่ยืนก็แทบไม่ได้แล้วค่ะ :sweating:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

แถวบ้านผมไม่มีให้เห็นเลยครับพี่แดง บักยางป่า มีแต่เครือบักดั่ง(ตอนนี้ก็เหลือน้อยแทบจะหาไม่มีแล้ว)

หน้า