ความสุขจากการขายผัก

:angel2: เยี่ยมมากเลยครับคุณโสทร งานที่อยู่กับธรรมชาติ และมีรายได้ ถึงไม่มาก เท่ากับเรา ที่มีความสุขในสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่ต้องไปคอยระแวงว่าจะมีใครคอยตำหนิเรา เพราะเราเป็นนายของตัวเอง ผมก็อยากจะทำแบบคุณเหมือนกันแต่เวลาไม่อำนวย เลยได้ทำได้ไม่จริงจัง มีโอกาศที่จริงจังค่อยมารายงานใหม่นะครับ

:angel2: เยี่ยมมากเลยครับคุณโสทร งานที่อยู่กับธรรมชาติ และมีรายได้ ถึงไม่มาก เท่ากับเรา ที่มีความสุขในสิ่งที่เราชอบโดยที่ไม่ต้องไปคอยระแวงว่าจะมีใครคอยตำหนิเรา เพราะเราเป็นนายของตัวเอง ผมก็อยากจะทำแบบคุณเหมือนกันแต่เวลาไม่อำนวย เลยได้ทำได้ไม่จริงจัง มีโอกาศที่จริงจังค่อยมารายงานใหม่นะครับ

:admire: บทความของพี่ ทำให้ดิฉันมีแรงบันดาลใจมากเลยค่ะ  ดิฉันเป็นนิสิตเพิ่งจบใหม่ ทำงานในองค์กรได้ 4 เดือนก็ลาออก เพราะไม่ชอบให้งานและเวลามาผูกมัดความมีอิสระของตัวเอง อยากเป็นนายตัวเองค่ะ ซึ่งก็ต้องต่อสู้กับค่านิยมทางสังคมอยู่พอสมควร ที่นิยมชมชอบคนทำงานมีเงินเดือน จะถือว่าคนเหล่านี้มีหน้าตามีเกียรติอย่างมาก ส่วนคนที่อยู่บ้านเฉยๆ คือคนตกงาน ไม่มีความสามารถ  แต่ดิฉันไม่สนใจหน้าตาและเกียรติยศชื่อเสียง อยากทำอะไรที่ทำให้ใจเป็นสุขมากกว่าค่ะ โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนรักสุขภาพ จึงปลูกผักที่ปลอดสารพิษไว้รับประทานเอง และเอาไว้ขายด้วยค่ะ ส่วนหนึ่งก็นำมาผลิตเป็นอาหารขายให้กับเด็กในโรงเรียนในช่วงพักเที่ยงค่ะ เพื่อคนในครอบครัวและผู้บริโภคจะได้มีสุขภาพดีอย่างถ้วนหน้า ความสุขของดิฉันอยู่ใกล้ตัวแค่นี้เองค่ะ

ชอบอุโดมคติของคุณมากคนอย่างคุณนี้แหละที่เขาว่าเป็นคนที่มีความสุขมากที่สุด

เก่งจังเลย :admire:

อ่านข้อเขียนของคุณโสทร แล้วพี่มีกำลังใจมากขึ้น

พรุ่งนี้จะเป็นการทำงานวันสุดท้ายของการทำงานที่ทำมาสิบกว่าปี

รู้สึกเบื่อ แต่ก็คิดไม่ออกว่าจะไปทำอะไร

มีความรูสึกว่าอันดับแรกจะปลูกผักกินเอง เลยคิดว่าจะปลูกเองข้างบ้าน ขอเมล็ดพันธุ์จากป้าเล็ก อุบล และน้องมะโหน่งที่ นครปฐม กำลังเริ่มเพาะอยู่

พอมาเจอข้อเขียนของคุณ พี่รู้สึกว่า ยังไงเราก็ไม่อดตายหรอกนะ อ่านแล้วยิ่งมีกำลังใจมากขึ้น ขอบคุณกับข้อความนี้ค่ะ

น้าอู๊ดดี

ขอเป็นส่วนหนึ่งในบ้านสวนพอเพียง มีความรู้สึกดีใจจังที่ไ้้ด้เป็นสมาชิกที่บ้านนี้ ถูกใจมากค่ะ

อ่านคอลัมภ์นี้ทีไร รู้สึกประทับใจและรู้สึกดีจริง ๆ แม้ว่าจะเป็นในเสี้ยวหนึ่งของชีวิตที่มีความสุข อยากมีวันนั้นที่รอคอยเหมือนคุณโสธรค่ะ

หวัดดีครับสมาชิกใหม่ครับ   คิดเหมือนกันเลยครับ ทุกประการ

:admire:ประทับจำครับ มีความคิดที่เหมือนกัน ผมเป็นคนหนึ่งที่ทำงานออฟฟิตมาตลอด แต่ลาออกมาแล้วเพราะไม่ชอบสังคมแบบนั้นแต่ทำไปเพราะตามการดำเนินชีวิต มีความคิดแต่ทำไม่ได้เพราะเรามีครอบครัว ตอนนี้มีลูกๆ ก็โตพอจะสู้ได้แล้ว จึงคิดจะทำตามฝันตัวเอง(ถ้ามีโอกาส) ดีครับที่ทราบว่าผมมาถูกทางแล้วกำลังลู่ทางอยู่แต่ยังไม่มีที่ดินเลย