ความสุขจากการขายผัก

:cheer3:  สวัสดีจ้า  อย่างแรกต้องขอขอบคุณเจ้าของเวปนี้และเพือนๆ พี่ๆ น้องๆ น่ะค่ะที่ได้ให้ความรู้และรอยยิ้มค่ะ

สู้ๆๆ ค่ะ

สิ่งที่คุณทำ สิ่งที่คุณพูด มันอยู่ในใจเรามานานแล้ว

ตอนนี้มีกำลังใจขึ้นเยอะ

สู้ ๆ ๆ ค่ะ :admire2:

บล๊อกนี้โดนใจที่สุดเลย อ่านแล้วนึกภาพตามรู้สึกถึงความรู้สึกที่ออกมาเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ เป็นสมาชิกใหม่ค่ะ อ่านแล้วชอบมากค่ะ ความรู้สึกนี้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้้ก็กำลังเป็นอยู่ค่ะ เพราะเอากล้วยนำ้หว้าที่ปลูกไว้ข้างบ้าน(พ่อปลูก)ไปฝากขายกับร้านขายของชำใกล้บ้าน ครั้งแรกได้ 100บาทครั้งที่2 ได้ 140บาท เป็นปลื้มเลย (ทั้งที่ไม่ได้ปลูกเอง แต่เก็บเกี่ยวเอง)เพราะเราอยู่ภูเก็ต ผักผลไม้ราคาแพงมาก เมื่อวานซืนเพิ่งเอาไปฝากอีกหนึ่งเครือ(9หวี หวีละ16-18ลูก ลูกใหญ่ด้วย)ครั้งนี้คงได้สัก200 เพราะคนขายเค้าหักเปอร์เซ็นต์ไว้ด้วย ที่บ้านมีบริเวณมาก ก็ช่วยกันปลูกผัก ผลไม้ไว้กินกัน มีทั้ง ขนุน กล้วยนำ้หว้า ต้นสะตอ มะม่วงหิมพานต์(หัวครกยาร่วง บ้านเรา) ผักหวาน มะนาว มะม่วง มะเขือพวง  มะกรูด ตะไคร้ มะยม ต้นมันปู มะขาม มะกอก โอยเยอะมาก พออ่านเจอแว็บนี้ เลยไม่รีรอกับการเป็นสมาชิก ขอบคุณมากจริงๆกับการสร้างแว็บดีดีแบบนี้ แลัวจะลงรูปบ้านให้ดูครั้งหน้าน่ะ อาจเป็นบ้านในฝันของหลายคน (บ้านไม้ทรงไทย บ้านสวน)แต่ความฝันของเราเป็นจริงแล้ว

คุณโสทร โชคดีมากๆเลยค่ะ ที่ได้ทำในสิ่งที่ตั้งความหวัง ทำในสิ่งที่รักได้ ยังคิดเหมือนกันว่าอยากจะทำในสิ่งที่ตัวเองรัก แต่ก็คงจะลำบาก เพราะไม่ได้อยู่เมืองไทย และบางสิ่งบางอย่างมันไม่ง่ายอย่างที่เราต้องการอยากจะทำ เพราะภาระยังดึงเราไว้ ถ้าอยู่ในเมืองไทย อะไรๆคงจะง่ายกว่าที่คิดเยอะ

ตอนนี้กำลังเริ่มต้น รู้สึกภูมิใจที่ได้ขายเห็ดที่ตัวเองเพาะ:uhuhuh:

ตอนนี้กำลังเริ่มต้น รู้สึกภูมิใจที่ได้ขายเห็ดที่ตัวเองเพาะ:uhuhuh:

ตอนนี้กำลังเริ่มต้น รู้สึกภูมิใจที่ได้ขายเห็ดที่ตัวเองเพาะ:uhuhuh:

ตอนนี้เป็นข้าราชการครูค่ะ รักงานสอนค่ะ แต่เวลาให้กับครอบครัวมีน้อย ตอนนี้อยากเปลี่ยนเส้นทางชีวิตอยู่กับลูกสาววัย ปีเศษ กุ้งพึ่งอายุ 30 นะคะ สามีเองก็เป็นครูค่ะ กุ้งเองไม่อยากวนเวียนอยู่กลับการไปทำงานเช้า เย็นกลับบ้านก็เหนื่อยกาย แต่พ่อแม่ คนรอบข้างไม่มีใครสนับสนุนเรื่องลาออกเลยค่ะ กุ้งอธิบายเรื่องสวัสดิการของรัฐอาศัยจากสามีก็ได้ แต่พอคิดได้ ตัวพ่อแม่เราก็ต้องลำบาก กะว่ามีเงินเก็บก้อนโตสักก้อน อายุมากขึ้นอีกนิด ไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่ายที่ม่คาดคิดของคนที่เราต้องดูแลมากนักคงจะดี หนี้ต่างๆคงหยุดสร้างซะที ครอบครัวกุ้งฐานะปานกลางค่ะ งานด้านการเกษตรที่กำลังจะเริ่มต้น ที่ดินและที่ทำกิน กู้จากรัฐทั้งนั้นค่ะ แต่ก็ภูมิใจแรกกับการสอนเด็กอย่างตั้งใจ ใส่ใจ ไม่ได้ใช้ไปกับอะไรที่ไร้คุณค่า พ่อแม่ยากจนไม่มีไว้ให้ รอเก็บเงินก้อนก็ไม่ไหวค่ะ ทุกวันนี้เงินเดือนที่เหลือสองสามีภรรยาก็อยู่ได้สบายค่ะ แต่ไม่มีเก็บ เมื่อไรสวนผัก สวนยางที่ลงทุนลงแรงไปคงงอกงามเป็นดอกเป็นผลให้เก็บกิน จะเข้ามาทักทายเรื่อยๆค่ะ ขอกำลังใจจากพี่ๆด้วยนะคะ ยังไงก็คงไม่รอเออรี่คะ อยากอยู่กับเรือกสวนไร่นา มีชีวิตบั้นปลายที่สงบสุข เฝ้าดูการเจริญเติบโตของลูกหลานและต้นไม้ดีกว่า อย่าลืมเป็นกำลังใจให้กุ้ง ขอนแก่น คนนี้ด้วยนะคะ

ตอนนี้เป็นข้าราชการครูค่ะ รักงานสอนค่ะ แต่เวลาให้กับครอบครัวมีน้อย ตอนนี้อยากเปลี่ยนเส้นทางชีวิตอยู่กับลูกสาววัย ปีเศษ กุ้งพึ่งอายุ 30 นะคะ สามีเองก็เป็นครูค่ะ กุ้งเองไม่อยากวนเวียนอยู่กลับการไปทำงานเช้า เย็นกลับบ้านก็เหนื่อยกาย แต่พ่อแม่ คนรอบข้างไม่มีใครสนับสนุนเรื่องลาออกเลยค่ะ กุ้งอธิบายเรื่องสวัสดิการของรัฐอาศัยจากสามีก็ได้ แต่พอคิดได้ ตัวพ่อแม่เราก็ต้องลำบาก กะว่ามีเงินเก็บก้อนโตสักก้อน อายุมากขึ้นอีกนิด ไม่ต้องกังวลกับค่าใช้จ่ายที่ม่คาดคิดของคนที่เราต้องดูแลมากนักคงจะดี หนี้ต่างๆคงหยุดสร้างซะที ครอบครัวกุ้งฐานะปานกลางค่ะ งานด้านการเกษตรที่กำลังจะเริ่มต้น ที่ดินและที่ทำกิน กู้จากรัฐทั้งนั้นค่ะ แต่ก็ภูมิใจแรกกับการสอนเด็กอย่างตั้งใจ ใส่ใจ ไม่ได้ใช้ไปกับอะไรที่ไร้คุณค่า พ่อแม่ยากจนไม่มีไว้ให้ รอเก็บเงินก้อนก็ไม่ไหวค่ะ ทุกวันนี้เงินเดือนที่เหลือสองสามีภรรยาก็อยู่ได้สบายค่ะ แต่ไม่มีเก็บ เมื่อไรสวนผัก สวนยางที่ลงทุนลงแรงไปคงงอกงามเป็นดอกเป็นผลให้เก็บกิน จะเข้ามาทักทายเรื่อยๆค่ะ ขอกำลังใจจากพี่ๆด้วยนะคะ ยังไงก็คงไม่รอเออรี่คะ อยากอยู่กับเรือกสวนไร่นา มีชีวิตบั้นปลายที่สงบสุข เฝ้าดูการเจริญเติบโตของลูกหลานและต้นไม้ดีกว่า อย่าลืมเป็นกำลังใจให้กุ้ง ขอนแก่น คนนี้ด้วยนะคะ