ทดสอบความสามารถในการพึ่งพาตนเอง
โดยปกติผมจะออกกำลังกายตอนเช้าด้วยการทำโยคะ ปั่นจักรยานและน็อคบอร์ดเทนนิส ประมาณ 1 ชั่วโมง แต่พอมองเห็นความรกนอกรั้วหลังบ้านที่เป็นที่มาของงูเงี้ยวเขี้ยวขออีกทั้งกลัวเรื่องไฟ ก็เลยมีความคิดเปลี่ยนกิจกรรมที่ non-productivity ด้วยการลงมือลุยเองเสียเหงื่อและได้อรรถประโยชน์และอย่างน้อยก็เป็นเครื่องทดสอบความสามารถว่า เราจะพึ่งพาตนเองด้วยการทำเองได้มั๊ย
เห็นจันทร์เจ้าบุกเบิกลุยสวนที่คลองลานด้วยตัวคนเดียว เลยมีแรงฮึดและวางแผนว่าหากได้ไปอยู่สวนใหญ่ราดรี เมื่อใช้เครื่องจักรขุดสระ เกรดไถแล้วต่อไปเราจะต้องพึ่งพาตนเองเป็นหลัก เจเจยังทำได้แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ แต่ก่อนอื่นเริ่มทดสอบตัวเองแบบง่ายๆด้วยการถางความรกนอกรั้วหลังบ้านก่อน ต้องรีบทำแต่เช้าขณะที่คนอื่นยังไม่ตื่น เพราะขี้เกียจฟังเสียงบ่นว่าทำไมไม่จ้างคนทำ และยิ่งถ้าเพื่อนฝูงรู้คงโดนบ่นหูบานเลย ค่าจ้างคนงานไม่น่าจะเกิน 300 บาท เพื่อนมันต้องค่อนขอดว่าแค่ลูกสาวเอ็งสอนหนังสือให้ฝรั่งชั่วโมงนึงยังได้มากกว่าหรือแค่เอ็งยอมทำงานชั่วโมงนึงก็ได้มากกว่าเยอะจ้างได้ตั้งหลายคน ทำไมต้องมาทนลำบากอย่างนี้ เพื่อนฝูงมักจะบ่นทุกครั้งที่รู้ว่าผมทำสวนเองจัดสวนเอง ไม่เคยจ้างใครทำยกเว้นการสร้างสระน้ำตก
ชั่วโมงครึ่งก็เรียบร้อยพร้อมๆกับเหงื่อที่โทรมกาย เหนื่อยเอาเรื่องแต่ไม่หนักหนาทำได้สบายๆ เลยค่อนข้างมั่นใจว่าหากไปอยู่สวนใหญ่แล้วหาคนสวนช่วยไม่ได้อย่างน้อยก็พึ่งพาตนเองได้ แต่คงต้องอาศัยเครื่องมือมากกว่าที่จะลงแรงทั้งหมด
ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นเยอะ ไม่รกทั้งภายในและภายนอก
เดี๋ยวต้องเตรียมคำตอบ ที่ต้องตอบเพื่อนในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ที่ร่ำเรียนมา
1. สิ่งที่ทำเป็นเป็นการจัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์สูง สุดไหม - minimize cost - maximize utility (ต้นทุนต่ำสุดบนผลประโยชน์สูงสุด)
2. เป็นการ division of labor (แบ่งงานกันทำตามความถนัด) ของ Adam Smith มั๊ย
ใครมีคำตอบ..ช่วยตอบหน่อย..สำหรับผม..พอจะตอบได้ว่า..อะไรที่เป็นความสุข ไม่เบียดเบียนใคร ครอบครัวคนรอบข้างไม่ต้องพึ่งพาในการหาปัจจัยของเรา ก็ทำไป ความสุขอาจไม่ได้วัดที่ตัวเลข แต่อยู่ที่รอยยิ้มที่ได้จากุขภาพจิตและสุขภาพกาย..คงใช่นะ
แถมท้าย..ที่บอกว่าน็อคบอร์ดเทนนิส ลองดูสนามพอเพียงของผม ไม่ต้องเสียตังค์ครับ
ส่วนจักรยานก็ปั่นตามถนนแถวๆหมู่บ้าน
- บล็อกของ ตั้ม
- อ่าน 8747 ครั้ง
ความเห็น
ปาริชาติ
22 มิถุนายน, 2011 - 12:09
Permalink
แวะมาชมผลงานการถางป่าค่ะ....
แวะมาชมผลงานการถางป่าค่ะ....
ภาระกิจออกกำลัง....
ต้องขอบอกว่าเรื่องทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ไม่ค่อยรู้เรื่องค่ะ...
รู้แต่ว่าสุขภาพดี ไม่มีขายค่ะ...ทำแล้วมีความสุข แบบนี้ ยกนิ้วให้ค่ะ
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:42
Permalink
ใช่เลย
ผมบอกกับเพื่อนๆว่า ของทุกอย่างมันเป็นไปตามกฏ High Risk High Return ทุกวันนี้ไม่บ้างานหาเงิน มันเลยเป็น Low Risk but High Happiness Return
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ย่าตอน
22 มิถุนายน, 2011 - 12:11
Permalink
ไม่เสียตัง
แล้วยังได้เหงื่อ ได้งาน หน้าบานด้วยความภูมิใจว่า เออ..กุ..ก็ทำได้ว่ะ
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:44
Permalink
ย่าตอน
ได้เหงื่อ..หน้าบานด้วย..จมูกบานด้วย (หายใจหอบเลย) จริงด้วย..กรูทำด้าย...
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
ย่าตอน
22 มิถุนายน, 2011 - 15:01
Permalink
เฮียตั้ม
เก็บอาการ อึด...อึด..เอาไว้ ไปตายในบ้าน
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 15:04
Permalink
555..ย่าตอน
ผมมันประเภทตายยาก..ปีนเข้ามานั่งหอบในบ้าน จิบน้ำหวานใส่โซดาเป็นยาโด๊บ..10 นาทีก็ลุยต่อได้แล้ว 5555 ตายยากครับ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
จารึก จันทร์เกตุ
22 มิถุนายน, 2011 - 12:12
Permalink
พี่ตั้ม
ได้เหงื่อ..ได้งานครับพี่ ..โล่งเตียนไปเยอะเลยครับ
"จะปลูกทุกอย่างที่กิน จะกินทุกอย่างที่ปลูก"
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:48
Permalink
เดี๋ยงคงรกอีก
ช่วงนี้หน้าฝน เดี๋ยวมันก็ขึ้นอีก..แต่เอาเถอะ..ต้องสู้กันมันใช่มั๊ยจารึก
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
satjang
22 มิถุนายน, 2011 - 12:14
Permalink
บ้าพลัง
พี่ตั้ม พลังมีเยอะปลดปล่อยบ้าง อิอิ เก่งจังแปะคนนี้
ปล. นึกถึงตอนก้อยทำเตาเผาถ่านคนเดียวง่ะ ไม่รู้ไปเอาแรงมาจากไหน เพราะขอคนช่วยไม่มีมาสักที ทำเองก็เสร็จตามที่ต้องการ
...2553 ปีที่ 1 ที่เริ่มเดินตามรอยพ่อ...
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:50
Permalink
ก้อย..
คุณนายพี่เค้าบอกพี่เป็นไฮเปอร์ อยู่นิ่งไม่ได้ เค้าเลยสนับสนุให้ไปทำสวนที่ราด-รี จะได้ไม่เหงา ปลดปล่อยพลังอย่างก้อยว่า แต่ไม่รุว่าสังขารจะเอื้อได้สักกี่ปี
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
หน้า