ทดสอบความสามารถในการพึ่งพาตนเอง
โดยปกติผมจะออกกำลังกายตอนเช้าด้วยการทำโยคะ ปั่นจักรยานและน็อคบอร์ดเทนนิส ประมาณ 1 ชั่วโมง แต่พอมองเห็นความรกนอกรั้วหลังบ้านที่เป็นที่มาของงูเงี้ยวเขี้ยวขออีกทั้งกลัวเรื่องไฟ ก็เลยมีความคิดเปลี่ยนกิจกรรมที่ non-productivity ด้วยการลงมือลุยเองเสียเหงื่อและได้อรรถประโยชน์และอย่างน้อยก็เป็นเครื่องทดสอบความสามารถว่า เราจะพึ่งพาตนเองด้วยการทำเองได้มั๊ย
เห็นจันทร์เจ้าบุกเบิกลุยสวนที่คลองลานด้วยตัวคนเดียว เลยมีแรงฮึดและวางแผนว่าหากได้ไปอยู่สวนใหญ่ราดรี เมื่อใช้เครื่องจักรขุดสระ เกรดไถแล้วต่อไปเราจะต้องพึ่งพาตนเองเป็นหลัก เจเจยังทำได้แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ แต่ก่อนอื่นเริ่มทดสอบตัวเองแบบง่ายๆด้วยการถางความรกนอกรั้วหลังบ้านก่อน ต้องรีบทำแต่เช้าขณะที่คนอื่นยังไม่ตื่น เพราะขี้เกียจฟังเสียงบ่นว่าทำไมไม่จ้างคนทำ และยิ่งถ้าเพื่อนฝูงรู้คงโดนบ่นหูบานเลย ค่าจ้างคนงานไม่น่าจะเกิน 300 บาท เพื่อนมันต้องค่อนขอดว่าแค่ลูกสาวเอ็งสอนหนังสือให้ฝรั่งชั่วโมงนึงยังได้มากกว่าหรือแค่เอ็งยอมทำงานชั่วโมงนึงก็ได้มากกว่าเยอะจ้างได้ตั้งหลายคน ทำไมต้องมาทนลำบากอย่างนี้ เพื่อนฝูงมักจะบ่นทุกครั้งที่รู้ว่าผมทำสวนเองจัดสวนเอง ไม่เคยจ้างใครทำยกเว้นการสร้างสระน้ำตก
ชั่วโมงครึ่งก็เรียบร้อยพร้อมๆกับเหงื่อที่โทรมกาย เหนื่อยเอาเรื่องแต่ไม่หนักหนาทำได้สบายๆ เลยค่อนข้างมั่นใจว่าหากไปอยู่สวนใหญ่แล้วหาคนสวนช่วยไม่ได้อย่างน้อยก็พึ่งพาตนเองได้ แต่คงต้องอาศัยเครื่องมือมากกว่าที่จะลงแรงทั้งหมด
ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นเยอะ ไม่รกทั้งภายในและภายนอก
เดี๋ยวต้องเตรียมคำตอบ ที่ต้องตอบเพื่อนในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ที่ร่ำเรียนมา
1. สิ่งที่ทำเป็นเป็นการจัดสรรทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดให้เกิดประโยชน์สูง สุดไหม - minimize cost - maximize utility (ต้นทุนต่ำสุดบนผลประโยชน์สูงสุด)
2. เป็นการ division of labor (แบ่งงานกันทำตามความถนัด) ของ Adam Smith มั๊ย
ใครมีคำตอบ..ช่วยตอบหน่อย..สำหรับผม..พอจะตอบได้ว่า..อะไรที่เป็นความสุข ไม่เบียดเบียนใคร ครอบครัวคนรอบข้างไม่ต้องพึ่งพาในการหาปัจจัยของเรา ก็ทำไป ความสุขอาจไม่ได้วัดที่ตัวเลข แต่อยู่ที่รอยยิ้มที่ได้จากุขภาพจิตและสุขภาพกาย..คงใช่นะ
แถมท้าย..ที่บอกว่าน็อคบอร์ดเทนนิส ลองดูสนามพอเพียงของผม ไม่ต้องเสียตังค์ครับ
ส่วนจักรยานก็ปั่นตามถนนแถวๆหมู่บ้าน
- บล็อกของ ตั้ม
- อ่าน 8794 ครั้ง
ความเห็น
หนุ่มชาวสวน
22 มิถุนายน, 2011 - 12:16
Permalink
อาตั้ม
อาตั้ม หวดหญ้าอย่างนี้ ต้องโชว์กล้ามให้ดูหน่อยครับ ความถนัดแต่ละคนไม่เท่ากัน แต่เรียนรู้กันได้ แต่ต้องทำด้วยตนเองก่อน
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:53
Permalink
555...กล้ามพอมี..
กล้ามพอมีกะเขาบ้าง สมัยเด็กๆจนวัยรุ่นเคยเล่นบาร์คู่ หกหน้าหกหลัง เทพพนมพรมสี่หน้าได้ ตีลังกาขาชี้ฟ้าได้ พอมีพื้นฐานยิมบ้าง เลยพอมีกล้ามมาถึงทุกวันนี้
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
arnat2518
22 มิถุนายน, 2011 - 12:16
Permalink
ยอดเยี่ยมครับ
การออกกำลังกายได้เหงื่อ ร่างกายจะหลั่งสารแห่งความสุขออกมา แต่ถ้าเรา ทำงานอย่างมีความสุข ร่างกายก็น่าจะหลังสารแห่งความสุขออกมาเหมือนกัน สุขที่ได้ทำ และก็ทำได้ สุดยอดครับ :cheer3: :cheer3: :cheer3:
Arnat blog
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:56
Permalink
ใช่เลย..อาณัติ
พี่เคยอ่านเจอมาเหมือนกัน..อีกหน่อยเราคงตามพี่..ทิ้งชีวิตมนุษย์เงินเดือนเหมือนกันใช่มะ..เก็บทุนรอนสะสมหน่อยนะ ถึงเวลาเราจะได้ทำอะไรตามฝันโดยไม่ทำให้คนรอบข้างเดือดร้อน
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
jeannie
22 มิถุนายน, 2011 - 12:19
Permalink
แวะมาเยี่ยมชม
ด้วยพลังสองมือ เห็นม๊ะ เยี่ยม เยี่ยม
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 13:59
Permalink
ขอบคุณครับ
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน..เหลือที่ยังไม่ถางอีกเยอะ..สนใจมั๊ยครับ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
หนูนิว
22 มิถุนายน, 2011 - 12:32
Permalink
คนที่ทำงานอะไรซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า
คนที่ทำงานอะไรซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า จะเกิดความถนัดหรือความชำนาญในงานนั้นๆ จนสามารถทำงานได้เร็วขึ้นหรือมีประสิทธิภาพมากขึ้น และจะทำงานั้นผิดน้อยลง
http://www.engineeringtoday.net/pdf/etoday88_53/72-Safety.pdf
ใช่อันนี้ป่าวอะ
ถ้าแปะเริ่มทำตั้งแต่วั้นนี้อีกหน่อยจะมีความชำนาญ
ก่อนที่จะไปทำสวนที่ราดรีไง จิงป่าว
นิวว่าทำแบบนี้ยังดีกว่าเสียตังจ้างคนมาตัดหญ้า
แล้วก็เสียเงินไปออกกำลังกายในฟิตเนสซะอีก
เพราะทำแบบนี้เสียเงินสองต่อ
แต่ถ้าเราทำเองก็ได้ออกกำลังกายไปในตัว แถมยังได้งานได้สุขภาพ
และความสุขที่วัดค่าเป็นตัวเลขไม่ได้
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 14:02
Permalink
ใช่แล้ว..นิว
แปะก็คิดเหมือนนิว..แปะก็เลยทำแบบนี้ไง..ฝึกไว้ก่อน..เตรียมร่างกายไว้ก่อน อีกหน่อยอาจเห็นแปะเข็นรถไถเดินตามเหมือนผญ.โส ตอนลุยทุ่งปอเทือง..ไม่แน่นะ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
น้อย สวนบุรีรมย์
22 มิถุนายน, 2011 - 12:37
Permalink
ลุงตั้มยังมีแรงเหลือเฟือเลย
ลุงตั้มยังมีแรงเหลือเฟือเลย :sweating:
งานในแง่เศรษฐศาสตร์งานนี้ผิดพลาดและขาดทุน
แต่คนเราทำอะไรซ้ำๆ มันจะเครียดครับ การทำงานให้มันหลากหลายเหมือนเราทำสวนผสมผสานช่วยลดความเสี่ยง ช่วยลดความเครียด
ทำอย่างเดียวได้เงินเยอะแต่เกิดผลเสียต่อร่างกายจิตใจ สุดท้ายเงินที่ได้เอาไปให้หมอหมด
สวนเกษตรบุรีรมย์การเกษตรแบบเสาร์เว้นเสาร์ เน้นที่เราปลูกเองกินเอง
บริการจัดทำและดูแลเว็บไซต์ ถูก ดี มีประสิทธิภาพ
ตั้ม
22 มิถุนายน, 2011 - 14:14
Permalink
น้อย..
ไม่ใช่คุยนะ...หากเทียบกับคนรุ่นเดียวกัน เห็นมาหลายครั้งแล้ว ปีที่แล้วตอนไปขึ้นเขาอะไรจำไม่ได้ที่เมืองกาญฯ ไปกับเพื่อนผู้ชายล้วนสมัยเรียน ม.ปลายเกือบสิบคน พี่ถึงยอดเขาคนแรกและไม่เหนือยมาก มีคนขึ้นถึงยอดเขาเพียงสามคน พี่ทิ้งคนที่สองเกือบยี่สิบนาที ครั้งที่สองก็ตอนไปอมาดาดรีสอร์ท เล่นเกาะทุ่นแล้วใช้เรือลากเหวี่ยงให้หลุด ทำทีละคู่ พี่หลุดคนสุดท้ายอยู่บนทุ่นได้นานที่สุด ล่าสุดก็ขึ้นภูกระดึง รู้เลยว่าคนทำงานนั่งโต๊ะเค้าจะไม่มีทางเทียบคนที่เหมือนกรรมกร(อย่างพี่)ได้ 5555..ภูมิใจอะ
แสวงหาชีวิตที่สงบ..หลบลี้หนีความวุ่นวาย
หน้า