:embarrassed: เอาข้าวเกรียบเสิร์ฟคู่กับกาแฟ...เป็นเมนูใหม่.. :love: คงเรียกลูกค้าได้ดีทีเดียว..ไอเดียดีแต้ ๆ เจ้า..อิอิ.. :admire2:

ของฝากจากชัยภูมิ :crying2: :crying2:

นึกว่าทองม้วน...:sweating:

....

มองดูแล้วคล้ายๆข้าวเกรียบโป่ง แต่มองๆไปก็คล้ายข้าวเกรียบงาเพราะเห็นมีจุดดำๆเหมือนใส่งาดำด้วย

ข้าวเกรียบโป่งทำมาจากข้าวเหนียว
นึงจนสุกแล้วเอามาตำจนเหนียวแล้วถึงใส่น้ำอ้อยเคี่ยวข้นตำต่อจนเป็นเนื้อเดียวกัน เวลาคลึงให้เป็นแผ่นจะใช้น้ำมันที่เคี่ยวมาจากมะพร้าว คลึงเป็นแผ่นจากแดดแห้งดีแล้วก็เอามาปิ้ง
เท่าที่ผมเคยเห็นหน้าตาเป็นแบบนี้ครับ(จะไม่มีงาดำ)หรือว่าเขาพัฒนาไปมากแล้วก็ไม่รู้เน๊าะครับ

ขอบคุณรูปมาจากhttp://board.postjung.com/560812.html

ส่วนข้าวเกรียบงาทำมาจากข้าวเจ้า ผสมด้วยน้ำตาลใส่งาดำและมะพร้าว เวลาทำคือตั้งกระทะต้มน้ำให้เดือดมีฝาปิด จากนั้นตักแป้งใส่ถาดไล้บางๆแล้ววางถาดลงบนน้ำเดือด กะเวลาข้าวเกรียบสุกก็ยกถาดออกมาแล้วแคะข้าวเกรียบออกจากถาดแล้วเอาไปตากแดดให้แห้งจากนั้นก็ปิ้งหรือทอดก็ได้ครับ แต่บางคนก็ชอบกินสดๆที่ยังไม่ได้ตากแดดยังครับ หวานๆมันๆ ที่เล่ามาจากประสบการณ์ทำเองครับ และหน้าตาข้าเกรียบงาจากสุโขทัยที่ผมทำก็จะไม่เหมือนข้าวเกรียบงาเมืองเพชรครับ ประมาณนี้ครับ(แต่ที่เห็นในรูปก็ไม่ใช่ข้าวเกรียบงานะครับเพียงแต่คล้ายกัน)

ของแปลกด้วยค่ะ ... หนึ่งถุงยี่สิบบาท อร่อยดีอย่างนี้วันหลังต้องไปชัยภูมิบ้าง ... ลงทุนหาข้าวโป่งจริง ๆ ก็เห็นว่าเป็นของแปลกเลยคิดว่าน่าไป เอ ว่าแต่จะคุ้มค่ารถไหมนะคะ ผญ.

"ข้าวโป่ง" ไม่แน่ใจว่าเหมือนข้าวเกรียบว่าวบ้านพี่หรือเปล่านะ  ถ้าเป็นข้าวเกรียบว่าวจะทำจากข้าวเหนียว โดยนำมานึ่งแล้วใส่ครกตำ ให้ละเอียด ถ้าเป็นรสหวานจะใส่น้ำอ้อยเคี้ยว พร้อมทั้งใส่ไข่แดงขยำในน้ำมันพืช  (ไข่ต้ม) เทใส่ครกเพื่อไม่ให้ติดครก  พอเข้ากันดีนำมาคลีงให้เป็นแผ่น  นำไปผึ่งพอหมาดๆ แล้วนำไปปิ้งในตะแกรงไม้ไผ่ (คิดถึงสมัยเป็นเด็กจัง)

ฮั่นแหละ ว่าดูแล้วคล้ายๆๆ เกรียบว่าว

นู๋หวึ่งเคยกิน อร่อยมาก

ถ้าฝากพี่ จิไปเอาพรือหล่าวละ ไกลจ้านนิ หวางอีถึง เนียนแจ๊ก ๆ เสียกอนสาไม่พักกิน