ตามไปดูน้องเก้ฯ ตอน ของขายน่ากิน และเบื้องหลัง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

 


   Laughing สวัสดีครับ วันนี้มาชมต่อจากตอนที่แล้วกันนะครับ มาชมร้านข้างๆกันบ้างซึ่งมีอีกหลายร้าน ร้านแรกเป็นพวกผักทอดเพื่อสุขภาพ มีอัญชันทอด ข้าวโพดทอด เห็ดทอด ฯลฯ


 


ร้านซ้ายมือ น้องๆนักศึกษาขายพวกน้ำ โอวัลติน



ร้านนี้ข้าวโพดปิ้ง



ร้านนี้ไข่ครก และลูกค้ารอซื้อ


 


 


ชมร้านต่างๆพอหอมปากหอมคอ คราวนี้กลับมาดูเบื้องหลัง(พอรู้เรื่อง)การทำขนมกันบ้างครับ


 


ขนมปำจี


 


ขนมพิมพ์ หรือขนมรังผึ้ง


  


ขนมโค หรือ หนุมานคลุกฝุ่น


 


ภาพสุดท้าย หนุ่มน้อยพอเพียง ตัวเต็มๆที่น้องแจ้วขอมาครับ


  Laughing สรุปงานนี้มีลูกค้าเรียกร้องให้เปิดขายทุกบ่ายของวันพุธด้วย จบแล้วครับ ฮ่าฮ่า


 

ความเห็น

พี่เสินขนมรังผึ้ง ที่บ้านเรียก ขนมผ้าทุ่งไอ้เท่ง เห็นแล้วอยากกินจัง :love:

น้องติ๊กชื่อไม่น่ากินเลยเพราะไอ้เท่งเขาไม่ชอบซักผ้า :uhuhuh: :uhuhuh: ล้อเล่น

ขาวโพลน สมชื่อหนุมานคลุกฝุ่นเลยนะคะ แต่ยังไม่เคยกินเลย รสชาดเป็นแบบไหนหนอ...:confused:

หวานใน มันนอก ฮ่าฮ่า อร่อยครับ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

พี่เสิน  รูปแรกเอาไว้เรียกแขกหรอครับ :uhuhuh: :uhuhuh:

“Stupidity is an attempt to iron out all differences, and not to use them or value them creatively.”
― Bill Mollison

ต้องกลับไปดูใหม่หลายรอบ อือ อาจเป็นได้ อิอิ รู้ทัน

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

ตกลงขายอาทิตย์ละวันใช่ไหมจะได้ไปกินถูกแล้วถ้าไปกินที่บ้านพี่เก้ละได้ทุกวันใช่ไหมพี่เสิน :embarrassed:

ไม่ตกลง เพราะไม่มีใครมาตกลง ฮ่าฮ่า ที่บ้านนอกจากหนมแล้วปูเสื่อด้วย มาต้ะ :cheer3:เจ้าบ้านฟิตเปรี๊ยะ

..โอกาสไม่ได้มีทุกวัน..

 

อยากกินข้าวโพดปิ้ง :crying2:

"เชื่อในผล แห่งการทำความดี"

แม่ค้าสวยๆแบบนี้  ขนมเท่าไหร่ก็ไม่พอขายจ้าพี่

หน้า