Flood 6 … โภชนา ... เมื่อคราท่านแม่เยือน

    น้ำท่วม! …อุทกภัย ...

      จะเอ่ยขานด้วยคำไหนก็ตาม .... สำหรับ ท่านที่ไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ คงจินตนาการ ชีวิต ความเป็นอยู่ ของผู้ประสบเหตุไปต่าง ๆ นา ๆ สุดแต่การปรุงแต่งแห่งจิต ซึ่งคงมีทั้งที่ตรงบ้าง ... ไม่ตรงบ้าง …

    จากที่ได้นำเสนอข้อมูลน้ำท่วมไป 5 ตอนแล้ว ... คงมีบางท่านอยากถามเต็มแก่ ว่า เห็นเล่าแต่เรื่องอะไรต่อมิอะไรทั้งนั้น ...ทำนุ่น ทำนี่ ...  แล้วเขาไม่กินอะไรกันเลยเรอะ?

    ครับ ... เพื่อได้ไม่ต้องจินตนาการให้เปลืองสมองโดยใช่เหตุ ... วันนี้ ... ข้าพเจ้าจึงขอนุญาตอาสา (ไม่ใช่จิตอาสานะจะบอกกล่าว) นำภาพอันเป็นข้อเท็จจริงเฉพาะ “ด้านอาหาร การกิน” ด้านเดียว มาเล่าสู่กันฟัง ในฐานะ ผู้มีประสบการณ์ตรง ... นะครับ

    และก่อนอื่น ต้องขออนุญาตเรียนเพื่อโปรดทราบนะขอรับ ว่า ที่จะนำเสนอต่อไปนี้ เป็นประสบการณ์ตรง ของครอบครัวข้าพเจ้าโดยเฉพาะ ... ซึ่งเป็น เพียงหนึ่ง ใน หลาย ๆ ครอบครัว ดังนั้นย่อมมีความแตกต่างกันไป ... ตามหลัก “อิทัปปัจจยตา” จึงขอท่านผู้อ่าน ทุกเพศ ทุกวัย ... โปรดใช้วิจารณาญาณ ในการอ่าน นะขอรับ เดี๋ยวจะหาว่าบิดเบือนข้อมูล ... ฮุ ๆ ๆ ...

       เอาละครับ! .... มาชมรายการอาหารยังชีพกันเลย

     อาหารหลัก คือข้าวจ้าว ครับ ส่วนกับข้าว .... ขอนำเสนอที่ดูพิเศษ ๆ หน่อย ดังนี้ ....

    อันดับแรก เป็นการเตรียมเสบียงก่อน น้ำมาเยือน ...

     หม่ำ & ปลาส้ม .... ที่มิตรผู้มีน้ำใจจาก “หนองคาย” ... ส่งตรงมาถึงพร้อมร่องรอยการมาของน้ำ ... แต่เนื่องด้วยแฉะไปหน่อย ... จึงผึ่งก่อน

   แล้ว ... ได้รับการเตรียมให้พร้อม ไว้รับประทานในหนทางอันยาวไกล ... โดย ป้า...

    หลังอยู่ท่ามกลางอ้อมอก แม่พระคงคา 2 วัน

     ก็ ... กระดูกหมู(ซื้อไว้ก่อนน้ำท่วม) ต้มชะมวง ... รสกลมกล่อม!

   ใบชะมวง ... ก็จากต้นนี้ ครับ ... อยู่ชั้นสองของบ้าน ... สบายมาก เหนี่ยวเข้ามา แล้ว กรึ๊บ ๆ ๆ ... ด้วยกรรไกรแต่งกิ่ง

    ... ฟาดไฟซะหน่อย  แค่นี้ ก็หย่อย  ... อย่าให้ ... เชดดดดด... !

    ปกติ ทานอาหาร(ไม่นับของว่าง และผลไม้)วันละไม่เกิน 3 มื้อ แต่ภาวะอยู่กลางน้ำ ... ว่างมากไป ... ใจมักอยาก ... เจ้านี่ ... บะหมี่(กึ่งสำเร็จรูป) หมูชิ้น(จากตู้เย็นหั่นใส่เพิ่ม) ถูกรังสรรค์ มาเป็นอาหารปาก คู่อาหารตาหน้า ทีวี ...

   และนี่ .... บะหมี่(อีกแล้วครับท่าน.) แต่ครานี้ ... มีปลากระป๋อง เป็นคู่ตุนาหงัน ...

      เสร็จสรรพ์ ... ก็ ... สหประชาหัตถ์

   เอ้า ... พื้น ๆ นัก ชักจักเบื่อ .... มัสมั่น ... ซะบ้างปะไร?

    จะได้ .. หะ .. รู ! หะ.. รา! หน่อย

  ได้มันเทศฝ่อ ๆ จากเรือแม่ค้า ยามนี้ก็ดีกว่ามันฝรั่งเยอะ

      ว่าที่จริงแล้ว วันถัดมา ตั้งใจจะทำข้าวหมกไก่ แต่หาซื้อไก่จากเรือแม่ค้า ไม่ได้ ... เลยทานเอาจากจินตนาการ ... ก็อร่อยไม่หยอก ... อาจอร่อยกว่าทำทานจริง ๆ ซะอีกแน่ะ ...ฮึ ๆ ๆ ๆ ....

   จืด ๆ นัก มันนัก ... มักเลี่ยน .... เลยเปลี่ยนเป็น ... แกงส้มหมู กะ กะหล่ำ ...

    ก็พอเรียกเสียง ซี๊ดดดด ... ซ๊าดดดด ... ได้ตามควร

    นี่ก็ .... อาหารจานด่วน ...

     ข้าว ... ไข่พระจันทร์ซีก ... ฮุ ๆ ๆ

   แซนวิช ที่อุดมด้วยโบโลนา ... แต่ร้างรา ผักใบเขียว ... เฮ้อออ ...

     Sandwich spread ก็มีทาน นะครับ

    หม่ำอาหารคาวเสร็จสรรพ .... ก็ตามด้วยหมฺรับ ....ของหวาน

     เอาแค่จานง่าย ... ก่อนเป็นไงครับ .... ขนมปัง ทา Margarine โรยน้ำตาล อบกรอบ

    ตามมาด้วย ... กล้วยเชื่อม ... แด๋ง แดง (หวีนี้ ... ซื้อใหม่ ไม่ใช่ ... หวี 50 บาท นั่นนะ จะขอบอก)

            แล้วมาถึงรายการท้ายสุด ... สำหรับล้างปาก ... ไม่ใช่น้ำนะจ๊ะ ... โอ๊ะ ... ขออำภัย ... เผลอไปหน่อย ....

    ก็ ... ผลไม้ ... ไง... มีกล้วยเป็นหลัก สอดแทรกด้วย สัปรด และ ....

           ..... มะละกอ!

             แล้วนี่ ก็ .... ส้ม .....

    ที่จริง ... ผลไม้เมืองหนาว อย่าง แอ๊ปเปิ้ล ... องุ่น ...ก็มีนะ แต่แย่ง “รัดดวง” ถ่ายไม่ทัน

    รายการอาหารที่เห็น ส่วนใหญ่มีอยู่แล้วตามปกติ .... ทั้งได้เตรียมเพิ่ม เมื่อทราบข่าวว่า แม่พระคงคาจะมาเยือน ....   และส่วนหนึ่งมาจากถุงยังชีพ ที่เหล่าพรหมประทาน ... โดยเฉพาะ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป นอกจากที่จัดหาไว้หลายโหล แล้วยังถูกยัดเยียด อีก 3 – 4 โหล ครับ ...

    กล่าวได้เต็มปากว่า “ยัดเยียด” เพราะปฏิเสธแล้ว ทั้งแนะว่าให้นำไปมอบให้ผู้ที่ขาดแคลน ลำบาก และจำเป็นจริง ๆ เถอะ ... แต่ ผู้ให้บอกว่า “รับไว้เหอะ อุตส่าห์เอามาให้แล้ว และก็ยังมีอีกเยอะ” (ชี้ให้ดูที่กองเต็มลำเรือ)

    นี่ ... หากท่านไม่ทราบมาก่อน ว่าครอบครัวข้าพเจ้า ก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมเหตุการณ์ภาวะน้ำท่วม .... ดูจากรายการอาหาร ... ท่าน กรุณาบอกหน่อยเหอะ ... ว่า

    ครอบครัวข้าพเจ้า คือ “ผู้ประสบภัย” หรือว่า เป็นเพียง “ผู้ร่วมเหตุการณ์ภาวะน้ำท่วม” ...? แล้ว ....

           ตรงไหน คือ “วิกฤต” ... งง! ... ครับ ... งง! อีกแล้ว