กลับเข้าสวน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

                หลังจากที่ไปเที่ยวเมืองบางกอกหลายวัน แต่ไม่เคยหลงแสงสี หลายวันที่อยู่กรุงเทพ หลายอย่างเป็นความแปลกใหม่ ตื่นเต้น แต่ก็ไปแค่ให้ได้รู้ว่าโลกเรา บ้านเมืองเราไปถึงไหนกันแล้ว ก็ได้เวลากลับเข้าสวน คิดถึงสวน คิดถึงครอบครัว หมูหมา และตาเวทย์ บอกได้แค่ว่า ที่นี่คือที่ของเรา เหมาะกับเราที่สุดแล้ว

                       เด็ก ๆยังรอแม่หมูแดงกลับบ้าน

           กลับมาถึง บรรยากาศเก่า ๆ กระดูก ถุงเท้า รองเท้า

              จากบ้านไปไม่กี่วัน ลูกหมาโตขึ้นเยอะ

เขียดตะปาดตัวนี้เจอกันประจำ เช้านี้โชคดีที่เจอก่อน ไม่งั้นคงไม่รอดแน่

                          ตาเวทย์กับลูก ๆเริ่มปลูกผัก

บอกว่ายังไงก็ไม่รอดไก่ แน่ ๆ แต่ก็ยังปลูก บอกว่าเสียดายค้าง ลองเสี่ยงปลูกดู

              ถ้าจะทำอะไรเกี่ยวกับน้ำ ต้องให้ลูกอ้วนดำเล่นก่อน

                 ชอบนัก นอนหงายให้พ่อเกาท้องให้

                   บ่าย ๆพ่อเวทย์อาบน้ำให้ทุกวัน

            ลูกอ้วนดำอาบนานหน่อย เพราะชอบน้ำเป็นพิเศษ

ทุกครั้งที่พ่อจะอาบน้ำให้ พี่ลูกหมีจะวิ่งไปหลบที่อื่น พี่ลูกหมีเป็นหมาตัวเดียวที่ไม่ชอบอาบน้ำ

                      พ่อทำอะไรกับกองดินของหนู

                             หวงกองดิน

         อ้วนดำไม่ยอม ในที่สุดพ่อเวทย์เป็นฝ่ายยอม ยกกองดินให้

     พ่อเวทย์บอก ไม่ต้องช่วยพ่อทำงานอะไรหรอก น่ารักอย่างเดียวพอ

                    เมื่อกองดินเป็นสมบัติของลูก ๆ

                    พี่มะโหน่งฝากขนมมาให้พ่อ

          พ่อกินไปคำนึง นอกนั้นคงไม่ต้องบอกว่าใครกินบ้าง

              กินขนมไม่อิ่มก็มากินกล้วยต่อ กล้วยกับมะละกอ กินได้ทั้งวัน กินจนอิ่ม ไม่งั้นไม่ยอม ปอกกล้วยช้าก็งับขา หลัง ๆมานี่ไม่ค่อยได้ขายกล้วยเลย มีแต่เก็บไว้ให้ลูกหมากิน

                        ได้เวลาปลูกผักกินเองแล้ว

                          ทำธนาคารสะสมอาหาร

                   ปลูกผักกินเอง ทั้งหมาทั้งคนชอบกินผัก

                             ยังกั้นไม่เรียบร้อยดีนัก

ครั้งแรกที่กลับบ้านมา ดูมะนาวโตขึ้นเยอะ ขนยาว ตัวยาว หูยาว ดีใจที่เห็นแม่จนฉี่ราด

                   อ้วนดำกับน้ำก็ยังเหมือนเดิม ขอให้เจอ

                         อากาศเริ่มเย็นลงแล้ว

                              ได้เวลาสะสมฟืน

                  หน้าบ้านสวน ยังพอหาฟืนได้ไม่ยากนัก

เผาข้าวหลาม ข้าวจี่ เผามัน ไม่ว่าคนจะกินอะไร อ้วนดำกับมะนาวกินได้หมด

 

                                                          โปรดติดตามตอนต่อไป..............

ความเห็น

ยายจ่อยมะนาวน่ารักจังเกาะขาพ่ออ้อนขอกิน ชอบหมาโพรง ขุดเป็นโพรงดินอยู่ ตลกดีค่ะ

ไปเที่ยวกทมมานี่เองนึกว่าหาทางเข้าไม่เจอเหมือนพี่

 

 

มีความสุขจริงหนอพ่อแม่ลูก

อ่านบล๊อกของบ้านนี้แล้วอบอุ่นใจทุกที

จำได้ว่าสาวอีฟ เอามาให้ไม่นานเอง  โตเร็วจริงๆ

แม่แดง กับพ่อเวทย์เลี้ยงดี ลูกๆโตเร็ว 

น้องหมีที่บ้านถ้าจะจับอาบน้ำ  โกรธมากจะกัด  ชอบเหม็นๆ  มีทางเดียวคือมัดปากก่อน  

น่าอยู่เหมือนเดิมคะ Bye

ครอบครัวสุขสันต์ค่ะ ชอบบรรยากาศของบ้านจังเลยค่ะ
น้องหมาน่ารักทุกตัว โดยเฉพาะตอนเป็นหมาหลุม
นึกภาพการเรียกน้องหมามาอาบน้ำได้ชัดเลยค่ะ
เรียกชื่อปุ๊บทั้งเจ้าของชื่อทั้งไม่ใช่ วิ่งไปซ่อนแอบแล้ว
"สีทองอาบน้ำ" ผลที่ได้ดังภาพค่ะ


เห็นหน้าเจ้าสีทอง ชั่งน่ารักดีจัง  

น่ารักจังเลย

แบ่งปัน สร้างสรรค์ พอเพียง

 

หน้า