วันนี้ลูกคุณกินยาพิษอยู่หรือเปล่า VS เกษตรกรรม สิ่งแวดล้อม และสุขภาพ
ด้วยว่าวันนี้มีเรื่องมาแฉ....(หมายถึง Share นะครับ)
หลังจากวันนั้นที่ผมได้มีโอกาสทบทวนอีกครั้ง ว่าอะไรบ้างที่ผมควรจะรู้เพื่อประโยชน์ที่แท้จริงของชีวิต ในจำนวนที่ผมประมวลได้ส่วนหนึ่งนั้นก็คือ สุขภาพ และการเกษตรแบบธรรมชาติ ซึ่งจะขอกล่าวถึงในบันทึกนี้ เรื่องอื่น ๆ ขอยกไว้ในบันทึกหลัง ๆ ครับ
ค่าที่ได้จากความคิดและประสบการณ์ว่า การจะมีอะไร ได้อะไร ที่จะสำคัญเท่าการมีสุขภาพดีและมีอาหารที่ดีปลอดภัยไว้หล่อเลี้ยงชีวิตนั้นผมรู้สึกไม่มีแล้ว เพราะร่างกายเป็นฐานทั้งหมดของความเป็นเรา ดั่งคำที่ว่าเราประกอบไปด้วยสองฝ่ายคือ ฝ่ายกาย กับฝ่ายจิตใจ
อาหารนั้นคือทั้งหมดของฝ่ายกาย (ร่างกายเรา) อะไรบ้างที่เป็นร่างกายเราโดยที่เราไม่ได้กินนับแต่เราคลอดจากท้องแม่ ถ้าไม่นับ O2 น้ำเกลือที่รับเข้าเส้น และสุราพาเพลินที่มีประโยชน์นิดหน่อย ดังนั้นเราจะเป็นอย่างไรทางด้านกายภาพก็จะสะท้อนการกินของเรา ดั่งคำฝรั่งที่เขาเคยกล่าวไว้ว่า You Are What You Eat... การกินดีซึ่งไม่ได้หมายความว่ากินเยอะ ๆ กินของอร่อย หายาก ๆ แต่หมายถึงการมีอาหารที่มีคุณภาพ เพียงพอ ปลอดภัย ไว้บริโภคอย่างพอควรแก่การดำรงค์ชีวิตไม่เพียงแค่จะช่วยหล่อเลี้ยงบำรุงร่างกาย แต่ยังเป็นฐานสนับสนุนจิตใจให้สามารถธำรงค์ความเป็นปกติ ให้ประกอบการงานได้อย่างสมบูรณ์ทั้ง 2 องค์ประกอบ การรับอาหารที่ไม่ปลอดภัยหรือไม่มีคุณภาพเข้าสู่ร่างกายก็เปรียบเหมือนดั่งเรารับสารพิษเข้าสู่ร่างกาย
มีคำกล่าวหนึ่งที่กระตุ้นเตือนให้เราผุ้บริโภคได้ตระหนักถึงอันตรายของสารเคมีที่ปะปนมากับอาหารว่า "วันนี้ลูกคุณกินยาพิษหรือเปล่า" เพราะหากคิดย้อนกลับไปสู่ยุครุ่นปู่ย่า แม่พ่อ ยุคนั้นอาหารส่วนใหญ่จะผลิดจากการเกษตรแบบไม่ใช้สารเคมี ต่อมายุคของพวกเรา การเกษตรปรับมาสู่การเกษตรแบบเคมีเต็มรูปแบบช่วงวัยประมาณวัยรุ่น ส่วนรุ่นลูกหลาน เกิดและโตในยุคเคมีเต็มตัว การรับสารพิษของเขาเหล่านั้นแทบกล่าวได้ว่า ตั้งแต่เริ่มเกิดจนกระทั่งจนปัจจุบัน เริ่มแต่ นมวัว ผักเนื้อสัตว์ ต่างอุดมณ์ไปด้วยสารเคมีเต็มอัตราอันเป็นผลของการเกษตรแบบทุนนิยมที่หวังกำไรเป็นตัวตั้ง..........
จากควันหลงจากงานมหกรรมสมุนไพรแห่งชาติครั้งที่ 7 ของกรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยฯ ผมจึงได้เอกสารเล่มหนึ่งจากความพยายามหาเอกสารที่แจกในงานแต่หมดไปก่อน จึงไปหาในเวปของกรม แต่ได้เล่มนี้แทนและอีกเล่มจากการดาวน์โหลดเก็บไว้นานหลาย ๆ ปีแล้วจึงขอโอกาสนี้นำมาแบ่งปันกับทุกท่านที่นี่ครับ
วันนี้ลูกคุณกินยาพิษอยู่หรือเปล่า
http://www.4shared.com/document/gL4P42QO/_online.html
เกษตรกรรม สิ่งแวดล้อม และสุขภาพ
http://www.4shared.com/document/pQN5PY-K/___online.html
วันนี้การก่อเกิด การรวมตัวของเรา ชาวบ้านสวนพอเพียงอันมีผู้ใหญ่ Sothon เป็นแกนนำ จึงเป็นนิมิตรหมายอันดีอีกจุดหนึ่ง ที่อาจมีส่วนให้สังคมได้เห็นและ อาจเป็นจุดเริ่มต้นของใครหลาย ๆ คนที่เริ่มมองเห็นความสำคัญของการผลิตอาหารที่ปลอดภัยเพื่อเป็นฐานเบื้องต้นให้แก่ร่างกายที่สมบูรณ์ของคนที่เรารักและตัวเราเอง รวมถึงความหมายของคำว่า ความสุข อีกมุมมองหนึ่งที่แตกต่างในบริบทของสังคมไทยปัจจุบันครับ
- บล็อกของ happyfarmer
- เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน เพื่อแสดงความคิดเห็น
- อ่าน 5619 ครั้ง
ความเห็น
chai
17 กันยายน, 2010 - 05:08
Permalink
ขอบคุณขอมูลดีๆครับ
ขอบคุณขอมูลดีๆครับ
ทำความดีนะครับ จะได้มีความสบายใจ msn/krawmovie@hotmail.com
happyfarmer
17 กันยายน, 2010 - 05:24
Permalink
สวัสดีตอนเช้า ๆ ครับคุณชัย
สวัสดีตอนเช้า ๆ ครับคุณชัย แค่ได้รับรู้ว่ามีประโยชน์ก็ชื่นใจแล้วครับ
เป้าหมายสูงสุดของเกษตรกรรม ไม่ใช่การเพาะปลูกพืชผล แต่คือการบ่มเพาะ ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์.... มาโซโนบุ ฟูกูโอกะ
ลุงพูน
17 กันยายน, 2010 - 05:12
Permalink
คุณ happyfarmer
ขอบคุณสำหรับบทความทั้งสองเรื่อง และเมื่อเอาคำว่า agromedicine ไปหาต่อ ก็ต่อยอดออกไปได้เยอะ
happyfarmer
17 กันยายน, 2010 - 05:22
Permalink
สวัสดีตอนเช้าครับ ลุงพูน
สวัสดีตอนเช้าครับ ลุงพูน ขอบคุณครับสำหรับคอมเม้นต์ เช้า ๆ ขอเสริฟกาแฟสักคนละแก้วนะครับ
เป้าหมายสูงสุดของเกษตรกรรม ไม่ใช่การเพาะปลูกพืชผล แต่คือการบ่มเพาะ ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์.... มาโซโนบุ ฟูกูโอกะ
ลุงพูน
17 กันยายน, 2010 - 05:35
Permalink
คุณ happyfarmer
ขอบคุณครับ
มานี มานะ วีระ ชูใจ
17 กันยายน, 2010 - 07:15
Permalink
ทั้งพิษและผิด...
อย่างที่บทความบอกครับ..เห็นด้วยอย่างแรงนิ....
"รอดอย่างมีโรค"
เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่
คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู
happyfarmer
17 กันยายน, 2010 - 07:51
Permalink
มากันถูกทางแล้วครับ พวกเรา
มากันถูกทางแล้วครับ พวกเรา
เป้าหมายสูงสุดของเกษตรกรรม ไม่ใช่การเพาะปลูกพืชผล แต่คือการบ่มเพาะ ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์.... มาโซโนบุ ฟูกูโอกะ
lekonshore
17 กันยายน, 2010 - 08:23
Permalink
นั่นสิกินอยู่รึเปล่า
นั่นสิกินอยู่รึเปล่า
ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
happyfarmer
17 กันยายน, 2010 - 09:41
Permalink
นั่นซิครับ ทุกวันนี้
นั่นซิครับ ทุกวันนี้ เป็นลูกชาวนา กินข้าวที่ทำงานทีไร ก็นึกอืม.... เมืองไทย ข้าวปลาผักอาหารเต็มบ้านเต็มเมือง ยังเลือกกินอาหารที่ปลอดภัยไม่ได้เลย
เป้าหมายสูงสุดของเกษตรกรรม ไม่ใช่การเพาะปลูกพืชผล แต่คือการบ่มเพาะ ความสมบูรณ์แห่งความเป็นมนุษย์.... มาโซโนบุ ฟูกูโอกะ
ตองอู
17 กันยายน, 2010 - 08:33
Permalink
ยาพิษ..
ขอบคุณข้อมูลดีๆที่มาแบ่งปันค่ะ..^_^..
MSN/MAIL/HI5 : Tongau_oomsin[at]hotmail[dot]com
หน้า