เดียงสา

เขียนโดย มานี มานะ วีระ ชูใจ เมื่อ 17 ธันวาคม, 2010 - 12:54
หมวดหมู่ของบล็อก: 
สังคม ครอบครัว
Keywords: 
รอเช็ค อีซูซุ ทุ่งใหญ่

เธอลืมตาเบิกกว้างขยับหน้ามาแนบแก้มผม


ผมถามว่าทำไม


เธอบอกว่าเพื่อจะได้มองหน้าผมชัดๆ


เธอพูดตะโกนเสียงดังสั่น


ผมถามว่าทำไม


เธอตอบว่าเพื่อจะให้ผม ได้ยินชัดๆ


เธอวิ่งเร็วปรี้ด...แทนการเดิน


ผมถามว่าทำไม


เธอบอกว่าจะได้ถึงอ้อมแขนผมโดยไว


เธอกินทุกอย่างไม่เลือกว่า และตลอดเวลา


ผมถามว่าทำไม


เธอบอกว่า เธออยากจะโตไวๆได้ไปไหนกับผม


เธอร้องขอแว่นจากแม่เวลาจะเขียนหนังสือ


ผมถามว่าทำไม


เธอตอบว่า แว่นทำให้เธอดูฉลาดขึ้นเหมือนคุณหมอ


เธอแอบเอาลิปสติกแม่ มาทาปากปาดแก้ม


ผมถามว่าทำไม


เธอบอกว่าเธออยากเป็นแอร์ฮอสเตสสาวสวย


เธอชอบหยิบโทรศัพท์ของผมมาพูดคุยเปล่าๆคนเดียว


ผมถามว่าทำไม


เธอบอกว่าเธออยากจะเจอะเจอสังคมมุมกว้างนั้น


เธอถามผมว่า


ทำไมผมถึงนั่งนิ่งๆอมยิ้มและตั้งคำถามจัง


ผมตอบว่า พ่ออยากจะกลับไปเป็นเหมือนหนูอีกครั้ง


ลูกสาวของพ่อ


                                 

ความเห็น

มานี มานะ วีระ ชูใจ

17 ธันวาคม, 2010 - 20:18

:super: หนูก็เคยเป็นแบบนั้นนะลูกมะโหน่ง...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

มะโหน่ง

18 ธันวาคม, 2010 - 00:32

ตอนเด็กๆ หนูถามแค่ไม่กี่คำถามค่ะ...


- อันนี้อารายยยยยยยยย...กินได้มั้ย (ห่วงเรื่องกินมาตั้งแต่เด็กๆ 555 ) :admire2:


- วันนี้ไปไหน...ไปด้วยได้มั้ย...หนูอยากได้อันนั้น หนูอยากได้อันนี้...สุดท้าย...ได้นั่งเฝ้าโรงลิเก งิ้ว ละครรำ นั่งดูทุกคืน :embarrassed:  เพราะนั่งรอกรรมการวัดพากลับบ้าน (พ่อเรานั่นเอง) 55++


- อันนั้นต้นอะไร...ขอปลูกมั่งได้ป่าว อิอิ...พ่อบอกว่า เอาเลยลูก พ่อจะได้ไม่เหนื่อย 55 :sweating:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ดงดม

17 ธันวาคม, 2010 - 21:05

แต่ถ้าเด็กผู้ชาย ไม่เป็นนะ .....โดยเฉพาะลูกชายผมไม่เคยเล้ยๆๆๆๆๆๆ

มานี มานะ วีระ ชูใจ

18 ธันวาคม, 2010 - 12:08

:embarrassed: มักเป็นเช่นนั้น

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

แก้ว กุ๊ก กิ๊ก

17 ธันวาคม, 2010 - 21:47

ตอนเด็ก ไม่ค่อยมีหนมกิน แม่ก็ไม่ตามใจ


ตอนนี้อยากกินอะไรก็ได้



ตอนเด็ก ต้องไปโรงเรียน โดนเพื่อนแกล้งทุกวัน


ตอนนี้มีแต่เพื่อนใจดี ไม่มีใครแกล้งเลย



ตอนเด็ก ไม่มีพ่อ


ตอนนี้ ก็ไม่มี แต่มีเพื่อนที่เป็นพ่อที่ดีมากๆ



ไม่อยากกลับไปเป็นเด็ก เพราะตอนนั้นยังไม่มีบ้านสวนพอเพียงเลย


 

 

มานี มานะ วีระ ชูใจ

18 ธันวาคม, 2010 - 12:07

 คุณแก้วก็น่ารักเสมอครับ...สำหรับผม


ดั่งโดนมนต์สะกดให้เปล่งวาจา:hypnosis:


 

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

มะโหน่ง

18 ธันวาคม, 2010 - 00:26

อ๊ะ...ม่ายช่าย...ลูกใครหว่า น่ารักจริงๆ หน้าเหมือนพ่อเปี๊ยบเลย แต่มีอย่างนึงที่ไม่เหมือน ลูกสวยกว่าพ่อ อิอิ :love:

สุดมือสอย ก็ปล่อยมันไป^^ ธรรมะ จากท่าน ว.วชิรเมธี

มานี มานะ วีระ ชูใจ

18 ธันวาคม, 2010 - 12:02

:admire2: เรื่องความสวย...

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

ยายอิ๊ด

18 ธันวาคม, 2010 - 14:12

หากสวยเหมือนพ่อ  ยายอิ๊ดว่าก็ดีนะ  5555

#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#

มานี มานะ วีระ ชูใจ

18 ธันวาคม, 2010 - 14:14

:crying2: อยากให้น่ารักและเก่งเหมือนมะโหน่ง...แต่ไม่เอาขี้แย นะครับ

เป็นเพียงแค่มดตะนอย ตัวจ้อยจิด  ทีพลัดติดกลางช่อ พอเพียงใหญ่

คือหนึ่งเสียงหนึ่งคิดเห็น ที่เป็นไป อาจถูกใจหรือไม่บ้าง ลองชั่งดู

หน้า