10 ความลับสุดยอดจากร้านอาหารข้างทางที่คุณอาจไม่รู้?
วันนี้อ่านเจอข้อความจากเวปที่นี่ดอทคอมเลยนำมาฝากค่ะ
"ผมเองเป็นเจ้าของร้านอาหาร มีประสบการณ์ต่างๆ มามากมาย อยากมา share ให้คุณทั้งหลายได้อ่านเล่นๆ ลองสังเกตุดูนะว่า มันจริงมั้ย?
1. แก้วน้ำล้างแบบไม่ใช้น้ำยาล้างจาน
เกือบทุกร้าน 90% จะล้างแบบจ้วงๆ น้ำสักสองสามครั้งเป็นอันเสร็จพิธี แล้วมันจะสะอาดมั้ยเนี่ย ยิ่งหวัด 2009 กำลังระบาดอยู่ด้วยนะ...เสียว จริงๆ
2. ประหยัดน้ำล้างจานกันจัง กะละมังเดียว ล้างเกือบ 200 จาน
ร้านเหล่านี้มักมีแหล่งน้ำน้อย หรือต้องจ่ายตังค่าน้ำแพง
3. ตะเกียบเก๊าส์เก่า บางร้านเป็นพลาสติกดั๊มดำ บางร้านใช้ไม้ไผ่ขึ้นราดำ......เฮ้อ... เศร้าง่ะ
4. กระทะผัดแล้วผัดอีก จนมีแต่กลิ่นไหม้ ระหว่างจานแค่ราดน้ำแล้วใช้ตะหลิวเขี่ยกระทะดัง เชี๊ยะ เชี๊ยะ เชี๊ยะ เป็นอันเสร็จ เรียกว่าไม่ล้งไม่ล้างมันแหละ
5. น้ำเปล่าที่ให้กินฟรีน่ะ น้ำก๊อกล้วนๆ บางร้านใจดีใช้น้ำก๊อกมาต้มกะใบชา โอเคล่ะครับ ถือว่าน้ำประปาดื่มได้ (จิงอะ?)
6. ทำไมมีแต่ข้าวเสาไห้ง่ะ มีข้าวหอมมะลิบ้างไหมครับ หรือว่าคนรุ่นใหม่กินข้าวหอมมะลิไม่เป็น ???
7. เกือบทุกร้านไม่ใช้น้ำปลาทิพรสจริง เอาน้ำปลาถูกๆ มากรอกใส่ขวดทิพรสเฉยเลย ถ้าโชคดีก็เจอร้านที่เปลี่ยนพริกทุกวัน โชคร้ายเจอพริก ? ทับถมกันข้ามปี!
8. ผัดกะเพรายอดฮิตของทุกท่าน มีส่วนผสมของผงชูรสประมาณ 1ช้อนชาพูนๆ (ถ้าคุณกินทุกวัน ปีนึง 300 กว่า ช้อนชา) มิน่าแชมพูหยุดการหลุดร่วงของเส้นผมจึงขายดี๊ ดี อีกอย่างมีร้านไหนล้างกะเพราบ้าง สังเกตุมาหลายร้านแล้ว เด็ดจากกิ่งมาผัดไม่เคยเห็นร้านไหนล้างเลย แล้วขี้ดิน สารพิษฯลฯ เต็มๆครับ
แถมหมูก็ให้แม่ค้าที่ตลาดใส่เครื่องปั่นออกมาเสียละเอียด ไม่มี
การล้งการล้างอย่างเด็ดขาด! แหวะ กินกันเข้าไป
9. น้ำมัน ที่ใช้ผัด เป็นน้ำมันเก่า ( ผ่านการทอดจนใช้ไม่ได้แล้ว) เขาจะเก็บรวบรวมใส่ปี๊บเก่าๆ (ขึ้นสนิมง่ะ) และขายต่อให้พ่อค้านำไปผ่านกรรมวิธี แล้วนำมาแบ่งถุงขาย...
(มา เล็ง ทั้ง นั้น เลย ค๊าบ พี่น้อง! )
10. เคย กินหมูนุ่มๆ เนื้อนุ่มๆ มั้ยครับ แหะๆ ทั้งหมดนั้นเค้าไม่ได้หมักด้วยกรรมวิธีธรรมชาติหรอกครับ ใช้ผงปีศาจ (เพื่อนผมเรียกผงปีศาจฮะ) มาหมักให้นุ่มเร็วๆ ที่สำคัญไม่มียี่ห้อไหนผ่านการรับรองด้วย อิอิ อยากรู้ว่าแรงแค่ไหน ให้ตักใส่มือสัก 1/4 ช้อนชาครับหยดน้ำลงไป 1หยด กำไว้ 1 นาที หนังมือไม่ลอกก้อแสดงว่าคุณไม่ใช่มนุษย์แล้วล่ะคร๊าบบบบ
ผมทำร้านอาหารมานาน...เห็นสิ่งเหล่านี้ในสังคมไทยแล้ว รับไม่ด๊าย... รับไม่ได้ครับ...ถ้าคุณไม่แคร์ก็ช่างปะไร แต่ผมห่วงใยสุขภาพคุณนะครับ"
เรา สมช.บ้านสวน มาทำอาหารทานเองกันเถอะค่ะ
ด้วยรักมีความสุขกันนะค่ะ จาก lek onshore
- บล็อกของ lekonshore
- อ่าน 10774 ครั้ง
ความเห็น
lekonshore
18 มกราคม, 2011 - 22:43
Permalink
พี่แจ้ว
ปลูกเอง ทำเอง กินเอง................งานนี้ถ้าไม่รวยกะให้รู้ไปทิ รวยความสุข...........:embarrassed:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
มาย
19 มกราคม, 2011 - 12:17
Permalink
อ่านแล้ว
ทำให้รู้สึกกลัวขึ้นมาเลย.. จะพยายามเลี่ยงให้ได้มากที่สุด
ขอบคุณจ้า ที่นำมาแบ่งปัน
there is a will , there is a way .
lekonshore
19 มกราคม, 2011 - 16:04
Permalink
พี่มาย
แต่เวลาจำเป็นก็ยังกินอยู่ค่ะ แต่จะพยายามเลี่ยงให้มากที่สุดค่ะ................:crying2:
msn:lekonshore@hotmail.com
ชีวิตคนเรานั้นสั้นนัก จงมีความสุข สนุกกับชีวิต อย่ามัวคิดอิจฉาใคร
โจ้
22 มกราคม, 2011 - 20:35
Permalink
เห็นแบบนี้แล้วไม่กล้าทานเลย
เห็นแบบนี้แล้วไม่กล้าทานเลย
ยายอิ๊ด
22 มกราคม, 2011 - 21:38
Permalink
เล็กค่ะ
ยายอิ๊ดคนหนึ่ง ที่ชอบแสวงหาร้านอร่อยทาน แต่จะดูแลเรื่องนี้เป็นพิเศษค่ะ แต่อันที่จริงแล้วบางทีเราก็ไม่ได้เข้าไปในครัวเขานะ ต้องระวังค่ะ
#แตกต่าง.แต่.ไม่แตกแยก#
ป้าหน่อย
22 มกราคม, 2011 - 23:05
Permalink
ทำเองทานเอง อิ่มอร่อยปลอดภัย
ให้ไป 1 โหวดเลย เห็นด้วยสุดๆ
อาหารทำเองอร่อยสุด ปลอดภัยสุด
ทานข้าวที่บ้านพร้อมหน้าพร้อมตา
ก็ยิ่งอร่อยเข้าไปใหญ่ ฉนั้นแล้วไซร้
ปลูกเอง ปรุงเอง กินเอง
ถูกต้องแล้วจ้า
ลูกอิสานกันดารแท้ แต่บ่อเหี่ยวทางน้ำใจเด้อ
หากแหม่นใหลหลั่งรินปานฝนแต่เมืองฟ้า
มาเด้อพวกพี่น้อง สานสัมพันธ์ให้มันแก่น
ให้ยืนยาวแนบแน่นพอปานปั้นก้อนข้าวเหนียว เด้อพี่น้อง
ยุพิน เทลเก็น
6 มีนาคม, 2011 - 23:58
Permalink
จริงด้วยค่ะ
เมื่อก่อนตอนอยู่เมืองไทยก็ไม่คิดอะไรมากหรอก อาจจะเป็นเพราะเคยชินมั้ง แต่ที่นี่เขาทำสารคดีมาฉายให้ดูกัน ชีวิตคนในกรุงเทพ ทำข้าวแกงขาย แม่ค้าขายข้าวแกงอยู่แถวซอยสีลม เขาไปถ่ายเบื้องหลังชีวิตการเป็นอยู่ การปรุงอาหาร แม่ค้าอยู่ห้องแคบๆมีที่นอน ห้องน้ำ ครัวอยู่ในห้องเดียว แต่นั่นคือไม่ใช่สิ่งสำคัญหรอก เพราะชีวิตคนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่ของที่แม่ค้าซื้อมาเอามากองกับพื้นนี่สิ และขั้นตอนการล้างก็เอาน้ำมาใส่ถัง แล้วเอาผักลงไปจุ่มๆก็เสร็จแล้ว บังเอิญฝนตกหนัก น้ำไหลเข้ามาในห้อง แม่ค้าก็วิดน้ำออกจากห้อง คิดดูสิแล้วน้ำล่ะจะไม่ไปถูกกับข้าวของกินบ้างหรือ และที่สำคัญที่สุดคือ เวลาแม่ค้าคนนั้นซักผ้าก็ถังใบเดียวที่ล้างผักนั่นแหละ ตั้งแต่นั้นมาก็เลิกกินของที่เขาเข็นขายเลย ไม่ใช่ว่าพอมาอยู่เมืองนอกแล้วดัดจริตนะคะ แต่เห็นแล้วคือ มันเหลือที่จะกินลงนะค่ะ
แผ่นดินไหนก็ไม่มีความสุขเหมือนแผ่นดินเกิด อยากกลับบ้านจัง
ทดสอบ
หน้า