จากครั้งที่แล้ว  ที่เคลียร์ที่2คืบปลูกผัก  มาวันนี้  รู้สึกว่า  จุดนั้น  มีชีวิตชีวา  น่ามองกว่าเดิมเยอะ

http://www.bansuanporpeang.com/node/21667

  ก็เหลือที่ติดกันอีกล็อก  กว้าง3คืบ  ยาว2เมตรครึ่ง   อยู่ข้างที่จอดรถ 

บล็อกนี้ฝากมาจากหมอน้อย (พี่สาวน้อย) ค่ะ 

สืบเนื่องมาจากบล็อกนี้ค่ะ 

หมอน้อย & หมาน้อย

อ่านเจอในหน้าข่าว แต่เห็นว่าเข้ากันได้ดีกับบ้านสวนของเราเลยขอลอกเนื้อหามาให้ชมกัน

วันนี้ ขึ้นเขาแต่เช้า ด้วยภาระกิจปลูกฟักข้าวในป่าธรรมชาติ มีผลพลอยได้มาหลายอย่าง ขอรายงานความคืบหน้าของหมาน้อย ให้พี่สายพิณทราบว่า หมาน้อยของพี่สายพิณ คงไม่เหงาหรอกค่ะ แม้ว่ามันจะไม่เห่า ไม่หอน ยังคงพักผ่อนอยู่ที่ชายคาบ้าน แต่ตอนนี้มีเพื่อน ๆ รออยู่ในสวนแล้ว

และแล้ววันที่รอคอยก็มาถึง "หมาน้อย" จากพี่สายพิณ เดินทางมาถึงพัทลุง เวลาบ่าย 2 โมงของวันที่ 15 ด้วยความปลอดภัย มาพร้อมกับพืชตระกูล "ถั่ว" อีกมากมาย

แต่งตัว “น้องหมา.." เตรียมเหิรฟ้า ตามหาเจ้าของ 

   กลับมาอีกครั้ง หลังลากิจบ้านสวนฯไป ..ภารกิจยังไม่สิ้นสุดดีทีเดียว... .แต่ก็อยากจะนำข้อมูลมานำเสนอ อาจตอบบล็อกหรือคอมเม้นท์บล็อกไม่บ่อยเหมือนเดิม  ภารกิจที่แทรกและผูกติดกับช่วงเวลาที่ใกล้ปีใหม่ ส่งท้ายปีเก่าและเริ่มต้นชีวิตใหม่ๆ ก็จะยุ่งๆกันหน่อยถือเป็นปกติ 

"หมาน้อย...ไม่เห่า"

ประมาณเดือนกว่าๆที่เอามาเลี้ยงดูกัน เลี้ยงไม่ยากเลย คอยให้อยู่ในสายตา ให้ “ย่า” คอยมองดูใกล้ๆ  เจ้าตัวน้อยนี้มีขนอ่อนนุ่มบางๆอยู่ทั่ว ชอบนัวเนียกับไม้หลักที่ปักไว้ใกล้ๆไม่ทิ้งห่าง ก็ตั้งชื่อเขาตามที่เจ้าของเดิมเรียกไว้ ว่า “หมาน้อย” เป็นเจ้าตัวน้อยที่ใครไปใครมานายใหม่จะชอบอวดและโชว์ให้เห็นความน่ารักของเขาที่เขาน่ารักไม่เบา ไม่ดื้อ ไม่ซน