เขียนโดย น้อย สวนบุรีรมย์ เมื่อ 18 ตุลาคม, 2010 - 20:22
ผมไม่รู้ สมช.ท่านไหนขยะแขยงตัวนิ่มๆ นุ่มๆ ที่เป็นตัวอ่อนของผีเสื้อบ้าง จำได้ว่าคุณป้อมคือหนึ่งท่านที่เหมือนผม ตอนเด็กๆ อยู่ป. 2 ถูกเพื่อนจับหนอนวิ่งไล่ในโรงเรียนจนเหนื่อย ฝังใจจนวันนี้
ผมว่าบางทีการทำการเกษตรแบบปลอดสารพิษ พวกนี้มันจะอยู่สบายกันมากไปหน่อย ตัวอ้วนท้วนสมบูรณ์กันมากๆ ทีเดียว

ตัวเล็กๆ เต็มใบบัวไปหมด
เขียนโดย sblue12 เมื่อ 13 ตุลาคม, 2010 - 17:24

คำเตือน: บล็อกนี้มีหนอน ~ 
เขียนโดย แก้ว กุ๊ก กิ๊ก เมื่อ 19 กันยายน, 2010 - 21:30
เช้าวันหยุดอันแสนรื่นรมย์ มีฝนตกพรำๆ อย่างวันนี้ แก้วลงสวนไป ก็มีงานทำทันที

เจ้าหอยตัวดี มายั่วแต่ช้าเลย นะโม..ปานา..ปานา...ทำไงดีล่ะ
เขียนโดย sblue12 เมื่อ 29 สิงหาคม, 2010 - 17:43
เริ่มลามไปหลายต้นแล้ว
เริ่มแรก ใบเหลือง...

เขียนโดย sothorn เมื่อ 9 สิงหาคม, 2010 - 19:19
สืบเนื่องจากบันทึกนี้ http://www.bansuanporpeang.com/node/3982 ปัญหามาปัญญามี หลังจากที่นอนเครียดเล็กน้อยครับแต่ก็พยายายทำใจให้มากที่สุด และแล้วก็หลับไปตื่นหนึ่ง ตื่นขึ้นมาอ่านความเห็นสมาชิก ก็ไอเดียบรรเจิดว่าเราต้องทดลองซิ ว่ามดมันไม่ชอบหรือไม่สนใจอะไร ทดลองโดยการเอาเมล็ดข้าวเปลือกไปคลุกเคล้ากับสิ่งที่จะทดลอง แล้วเอาไปวางให้มดมันขนเอาไปกิน

เขียนโดย sothorn เมื่อ 9 สิงหาคม, 2010 - 08:54
เมื่อก่อนสมัยผมเด็กๆ ที่บ้านมีข้าวในยุ้งเยอะมากผมจะรู้สึกว่าที่บ้านรวยเพราะมีข้าว แต่คนที่ต้องซื้อข้าวสารกินนี่ผมจะรู้สึกว่าเขาจน นี่คือความคิดของผมในวัยเด็ก แต่ถ้าเอาความคิดตอนเด็กมาเป็นตัววัดในตอนนี้ที่บ้านผมจน เพราะมีแต่ยุ้งข้าว ว่างๆ ที่ไม่มีข้าวอยู่เลย
ตอนที่ยางพาราราคาดี คนส่วนใหญ่ก็หันไปเอาที่นามาปลูกยางพารา ด้วยความมั่นใจว่ายางราคาดีมีเงินซื้ออะไรก็ได้ แต่ไม่เคยคิดกลับกันว่าไม่มีที่ปลูกข้าวแล้วจะซื้อข้าวที่ไหน จนกระทั่งวันหนึ่งยางพาราราคาตก แต่ราคาข้าวกลับแพงขึ้น พูดได้เลยว่า "หายบ้าไป" ผมเองเห็นปัญหานี้มาตลอด เมื่อถึงเวลาทำสวนใหม่ก็ได้แบ่งพื้นที่ไว้ปลูกข้าวส่วนหนึ่ง ซึ่งตั้งใจว่าจะสร้างความมั่นคงทางอาหารให้กับครอบครัวได้ ซึ่งนั่นก็คือการปลูกข้าวไร่โดยที่พันธุ์ข้าวไร่ไม่ต้องมีน้ำขังเหมือนนาข้าวทั่วไป ซึ่งผมได้นำเสนอไปแล้วหลายตอน
เขียนโดย sothorn เมื่อ 5 สิงหาคม, 2010 - 09:16
ชีวิตเกษตรกรก็คงหนีไม่พ้นร้านขายสินค้าเกษตรนะครับ ก็ต้องพึ่งพาอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเมล็ดพันธุ์ ปุ๋ยเคมี สารเคมี ฯลฯ ซึ่งสินค้าเหล่านี้ก็วางให้เห็นอยู่ในร้านค้าเหล่านี้เป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว วันนี้ผมเองก็ไปร้านสินค้าเกษตรร้านประจำ เพื่อไปซื้อถุงดำมาเพาะชำต้นไม้ กำลังจะออกจากร้าน ก็มีมอเตอร์ไซด์ขี่ซ้อน 3 ผู้ชายเป็นคนขี่ ผู้หญิงซ้อนท้ายอีก 2 คน รวมอายุแล้วน่าจะประมาณ 200 กว่าปี ผู้ชายน่าจะประมาณ 60 ปี ยายๆ ทั้งสองน่าจะเกือบๆ 70 ไม่น่าเชื่อสิ่งที่ผมได้ยินจากปากยาย
ยายถามว่า : "ฟูราดานยังม่าย"
เด็กในร้านตอบว่า: "ยัง โล 50"
เขียนโดย แก้ว กุ๊ก กิ๊ก เมื่อ 23 กรกฎาคม, 2010 - 20:16
คิดว่าทุกสวนในหมู่บ้านเราคงมีเจ้านี่อยู่
ทาเคชิ เจ้ามดแดงจอมพลัง

หน้า