การแบ่งปัน

วันนี้ขอรายงานการบ้านคุณครู อวยพร ศิโรรัตน์ ดวงหทัย และ sblue12 ก่อนค่ะ

ระหว่างที่เขียนบล๊อก ฟ้าส่งเสียงคำราม กระหึ่ม! ชะเง้อดูท้องฟ้ามืดดำ แปลว่าฝนใกล้จะตกอีกแล้ว (ทำไมไม่ไปตกแถบๆ บ้านป้าเล็ก..อุบลล่ะนี่ เห็นว่าแล้งจริงๆ ปีนี้) เป็นอีกวันที่เย็นสบาย เพราะตั้งแต่เช้าไม่มีแดดแม้แต่น้อย... และเป็นอีกวันที่สุขใจ..เพราะคอมพิวเตอร์(PCรุ่นคุณป้าฯ) ใช้งานได้แล้ว จากที่นอนแอ้งแม้ง มาแรมเดือนแทบไม่ได้แตะต้อง...เพราะปัจจุบันใช้ ipad เป็นหลัก...ประเด็นหลักๆ คือ การบ้านก็ยังไม่ได้ส่ง ...รับจดหมายเมล็ดพันธุ์ ก็ยังไม่ได้ขอบคุณเป็นทางการ (แต่SendPMบอกเป็นการส่วนตัวแล้วค่ะ)

     เมื่อวานน้องเก้และน้องๆในหน่วยงานได้เดินทางมาที่บ้านเพื่อเอาต้นไม้ โดยหน่วยงานช่วยค่าน้ำมันรถให้ ส่วนต้นไม้แบ่งให้ฟรีๆครับ

วันนี้นู๋เล็ก ได้รับจดหมายที่

สมช. บ้านสวนได้แบ่งปันเมล็ดพันธุ์ ขอบคุณ คุณkasetmcot มากค่ะ

จะเอาไปลงดิน แล้วเด่วจะมาส่งการบ้านนะค่ะ

ได้เห็นชื่อเรื่องผักที่กินไม่หมด  ก็อาจทำให้บางคนคิดว่ากินไม่หมดก็เอาไปขายซิ ไม่ใช่อย่างนั้นครับ เคยได้ยินนิทานที่ว่ามีปลาหนึ่งตัวทำอย่างไรถึงกินไม่หมด ใช่มั๊ยครับ ถ้าไม่เคยได้ยินหรือจำไม่ได้ก็มาฟังนิทานผักที่กินไม่หมดก็แล้วกัน

ผมเองเพิ่งปลูกผักคะน้า และกวางตุ้ง ไม่ทันโตผมก็มีคะน้าและกวางตุ้งมากินโดยที่ไม่ต้องซื้อ เนื่องมาจากการแบ่งปันนั่นเอง ผมมีผักผมจะแบ่งบันเพื่อนบ้านที่สนิทกัน บังเอิญว่าเพื่อนบ้านคนนี้อุดมการเดียวกันคือปลูกผักไว้กินเองเพื่อลดรายจ่ายในครอบครัว เหลือแบ่งปันและขาย ผมปลูกผักก่อนเขา ผมเลยแบ่งปันไปให้ก่อน พอของเขาได้ผลผลิตเขาก็เอามาแบ่งผม ก็เลยเป็นที่มาของผักที่กินไม่หมด

อีกเรื่อง