บล็อกของ กำพล คมคาย

แม้โครงการจุฬาฯ-ชนบท ที่ให้ทุนผม 
จะไม่บังคับให้ผมกลับไปทำงานที่บ้าน เพื่อใช้ทุน 
แต่ผมก็ยังมีความฝัน ฝันที่จะได้กลับไปพัฒนาบ้านเกิด 
และนับจากนี้ไป ผมได้เริ่มทำตามความฝันนี้แล้ว เพื่อพํฒนาบ้านเกิด 
โดยเริ่มจากการศึกษา ค้นคว้า และวิจัย เพื่อสรุปประด็นที่จะเป็นปัญหา 
และเข้าร่วมเสวนา กับผู้นำในชุมชน เพื่อค้นหาโอกาส 
โดยมองตั้งแต่ ระดับหมู่บ้าน ตำบล อำเภอ และจังหวัด 
ก่อนตัดสินใจ กลับไปสร้างบ้านสวนพอเพียง ตามปรัชญาการพัฒนาชนบทของในหลวง 
แต่มิได้หมายความว่า ผมจะทิ้งงานที่ทำไว้ในเมือง ซึ่งกำลังรุ่งเรืองและเจริญเติบโต 

ในสมัยที่ยังเป็นเด็ก ทุกคนมีความฝันมากมาย 
แต่เมื่อโตขึ้น มีความรู้มากขึ้น ความฝันกลับเหลือน้อยลง
ในสมัยที่ยังเป็นเด็ก แม้เพียงได้ฝัน ก็มีความสุขแล้ว 
แต่เมื่อโตขึ้น กลับไม่กล้าแม้แต่จะฝัน 
อยากให้ลองสำรวจดูซิว่า ณ ปัจจุบัน เรามีความฝันเหลือติดตัวอยู่บ้างหรือไม่ 
ถ้ายังพอมี เรามาเริ่มทำตามความฝันกันเถอะ แม้อาจจะไม่สำเร็จ แต่เราจะพบกับความสุข 
ความสุขที่เกิดจากการได้ทำตามความฝัน ทำทุกวัน สุขทุกวัน และสามารถเริ่มได้ทันที

ความฝันของคนเรานั้น เกิดจากความประทับใจในบางสิ่งบางอย่าง 
เมื่อประกอบเข้าไป กับความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ที่มีในตน 
ก็จะทำให้สามารถสร้างบางสิ่งบางอย่าง จากความฝัน ให้กลายมาเป็นความจริงได้ 
แต่ก่อนที่เราจะเริ่มพัฒนาความฝัน เราจะต้องมีความเชื่อมั่นก่อนว่า 
สิ่งที่เราริเริ่มขึ้นนั้นจะเป็นผลดี และสามารถทำได้จนประสบความสำเร็จแน่นอน 
เมื่อเรามีความศรัทธาในสิ่งใด เราจะมีความมุ่งมั่นพยายามทำสิ่งนั้นให้สำเร็จได้ 
ไม่ว่าจะพบกับความยุ่งยาก หรือมีอุปสรรคมากน้อยแค่ไหน 
บ้านสวนพอเพียงห้าพลัง เป็นความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ของผม 

การพัฒนาอะไรก็ตาม จะต้องมีเป้าหมายที่แน่นอน
และการพัฒนาของนครนายกนั้น มุ่งสู่การเป็นเมืองที่
มีความอุดมสมบูรณ์ทางทรัพยากรทางธรรมชาติ
เพื่อเป็นฐานของการท่องเที่ยว และการเกษตร อย่างยั่งยืน
ดังนั้น จึงจำเป็นต้องมียุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนา ซึ่งมีด้วยกัน 5 ประการ คือ
 1. ส่งเสริมพัฒนาการเกษตรอย่างยั่งยืน และปรับปรุงฟื้นฟูทรัพยากรดินและน้ำ
โดยมุ่งพัฒนาการเกษตรให้มีคุณภาพ บนฐานความรู้ นวัตกรรม และความคิดสร้างสรรค์
ตลอดจนพัฒนาทรัพยากรดินและน้ำให้เหมาะแก่การเกษตร รวมทั้งส่งเสริมให้ 

 เนื่องจากผมเป็นคนนครนายกโดยกำเนิด ผู้ซึ่งกำลังจะกลับไปช่วยพัฒนาจังหวัดบ้านเกิด 
 จึงมีความสนใจ ในความเป็นมาและเป็นไปของจังหวัดนครนายกเป็นพิเศษ 
 เพื่อจะได้ช่วยกันพัฒนาให้ถูกทิศถูกทาง ตามวิสัยทัศน์ของจังหวัดนครนายก ที่ว่า 
 เราจะมุ่งพัฒนาสู่ "เมืองที่มีความอุดมสมบูรณ์ทางทรัพยากรธรรมชาติ  
 เพื่อเป็นฐานของการท่องเที่ยว และการเกษตรอย่างยั่งยืน" 
 การที่ผมตัดสินใจทำบ้านสวนพอเพียงห้าพลัง นอกจากทำเพื่อตัวผมเองและครอบครัวแล้ว 
 ยังคิดทำเพื่อชุมชน และทำเพื่อจังหวัด ตามที่สมเด็จพระเทพรัตน์ ท่านได้ทรงนำทางไว้  

ความพอเพียง คือความพอประมาณ ไม่มากเกินไป ไม่น้อยเกินไป เราจะรู้ได้ด้วยใจของเราเอง
ความพอเพียง คือการพึ่งตนเอง  ใช้ปัจจัยภายในให้มาก พึ่งพาปัจจัยภายนอกให้น้อย เราจะทำได้เราต้องเข้มแข็งอดทน
ความพอเพียง จะต้องฝันในสิ่งที่เป็นไปได้ จะต้องเริ่มจากสิ่งที่ตนเองมี ใช้ปัญญาให้มาก ลดความอยากให้น้อยลง
ชีวิตที่พอเีพียง จะต้องไม่ขาดในสิ่งที่จำเป็น จะต้องกินอยู่อย่างประหยัด และใช้ทุกอย่างที่มีให้เกิดประโยชน์สูงสุด
ชีวิตที่พอเพียง จะต้องเป็นสุขง่าย มีเงื่อนไขในชีวิตน้อย มีสุขจากการทำงาน มิใช่มีสุขจากการได้เสพ

ผมเดินทางมาแล้วทั่วประเทศไทย ทั้งเดินทางไปเพื่อศึกษาหาความรู้ เดินทางไปเพื่อทำงานหาเงิน และเดินทางไปเพื่อท่องเที่ยวสันทนาการ
การเดินทางของผมแต่ละครั้ง ล้วนแล้วแต่มีความหมาย เพราะเป็นการเดินทางไปอย่างมีจุดมุ่งหวัง ทุกครั้งที่ผมเดินทาง จึงเปี่ยมไปด้วยพลังห้าประการ คือ พลังศรัทธา
 พลังวิริยะ พลังสติ พลังสมาธิ และพลังปัญญา อันเป็นที่มาของชื่อ กำพล
ผมเป็นลูกหลานเกษตรกรโดยกำเนิด เป็นเกษตรกรแบบสวนป่าอนุรักษ์ มีทั้งต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้เล็ก มีทั้งปลูกขึ้น และเกิดขึ้นเองโดยธรรมชาติ

บ้านวังยายฉิม หมู่ 6 ตำบลหินตั้ง อำเภอเมือง จังหวัดนครนายก 
เป็นหมู่บ้านที่มีนโยบายในการดำรงชีวิต ตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง
ที่เป็นพระราชดำริของในหลวง และเป็นหมู่บ้านที่สมเด็จพระเทพรัตน์ราชสุดา 
สยามบรมราชกุมารี ทรงเข้ามาพัฒนา โดยเฉพาะเด็กๆ ทั้งศูนย์พํฒนาเด็กเล็ก
และโรงเรียนในระดับประถม รวมทั้ง จังหวัดยังส่่งเสริมให้ก่อตั้งกลุ่มอาชีพและการเรียนรู้
เพื่อการพัฒนาและพึ่งตนเอง โดยมีเป็าหมายให้ชุมชนแห่งนี้เป็นชุมชนที่เข้มแข็ง
เป็นตัวอย่างให้กับชุมชนต่างๆของจังหวัดนครนายก และจังหวัดใกล้เคียง