บล็อกของ กำพล คมคาย

จงทำให้เต็มที่ แต่อย่าทำจนเกินกำลัง

หมวดหมู่ของบล็อก: 

  ในทุกวันนี้ เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตเรา ต้องหมดไปกับการทำงาน
ทำงาน เพื่อหารายได้มาดำรงชีพ ตามที่เราได้วางรูปแบบเอาไว้ 
ซึ่งรายได้ส่วนใหญ่ ต้องหมดไปกับการเสพ คือ กิน กาม เกียรติ
การมีรายได้ที่สูง การมีฐานะที่ร่ำรวย และการมีทรัพย์สินเงินทองที่มากมาย 
จึงเป็นเป้าหมาย และความปรารถนาของคนแทบทุกคนในสังคมปัจจุบัน 
  เพื่อให้สามารถตอบสนองความต้องการ อันเกี่ยวเนื่องกับการ กิน กาม เกียรติ 
ซึ่งบางคน มีความต้องการเสพสิ่งเหล่านี้มาก หรือเสพจนติดสิ่งเหล่านี้ไปแล้วนั้น 
ทำให้ต้องทำงานหนัก ต้องทำงานจนเกินกำลัง และอาจต้องทำงานจนทำให้เกิดโทษ

กินง่าย อยู่ง่าย เงื่อนไขน้อย

หมวดหมู่ของบล็อก: 

ชีวิตคนเราทุกวันนี้ เริ่มยุ่งยาก ซับซ้อน
ต้องพึ่งพาธรรมชาติ ต้องพึ่งพาเทคโนโลยี ต้องพึ่งพาสังคม
เราจึงขาดความเป็นอิสระ ทั้งเรื่องของเวลา การเงิน และความคิด
หลายสิ่งหลายอย่าง เราต้องเดินตามกรอบที่คนอื่นวางเอาไว้ 
บางครั้งเราต้องจำใจเดินไป ทั้งๆที่เราไม่ได้ต้องการให้เป็นแบบนั้น
จะทำอย่างไร เราจึงจะนำพาชีวิตของเราไป ด้วยตัวของเราเอง 
สิ่งที่เราน่าจะเริ่มทำได้ และสามารถทำได้ทันที 
ก็คือ การทำชีวิตนี้ ให้เป็นเรื่องง่ายๆ 
โดยการ กินง่าย อยู่ง่าย มีเงื่อนไขน้อย พึ่งพาผู้อื่นให้น้อย พึ่งพาตนเองให้มาก

คุณจะเลือกดำเนินชีวิตแบบไหน

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

คุณจะเลือกดำเนินชีวิตแบบไหน ในสามแบบนี้ 
.....หนึ่ง ชีวิตแบบนักกีฬา ต้องเข้าสนามแข๋งขัน 
เพื่อต้องการเป็นที่หนึ่ง ต้องแข่งขันกับคู่แข๋งอยู่เสมอ 
ต้องทำทุกอย่างเพื่อหาทางเอาชนะ แม้จะต้องเหนื่อย 
แม้จะต้องตรากตรำ แม้จะต้องอยู่ในการควบคุม 
แม้จะต้องอยู่ในกฎกติกา ก็ต้องยอมทน 
และเมื่อหมดเรี่ยวหมดแรง หมดหนทางที่จะเอาชนะ 
สังคมจะไม่ยอมรับ จึงต้องกลับบ้านเก่าอย่างเหงาหงอย
.....สอง ชีวิตแบบนักดนตรี ต้องมีเวทีให้แสดง
ต้องยอมทำทุกอย่างที่คนดูชอบ ต้องอยู่ในกรอบที่คนดูวางไว้
ต้องสร้างภาพ ต้องสร้างอารมณ์ ต้องกระชากวัย

จะเลือกเงินหรือชีวิต

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หลายคนใช้ชีวิตนี้ เพื่อหาเงิน
โดยหวังว่า เงินจะนำความสุข มาสู่ชีวิต
แต่ดูเหมือนว่า ยิ่งหาเงิน กลับยิ่งไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
และไม่สามารถที่จะควบคุมชีวิตให้เป็นไปในเส้นทางที่เราต้องการได้ 

สุขและทุกข์ จะหมุนเวียนเปลี่ยนไปไม่มีวันจบสิ้น ตราบใดที่เรายังมีตัวตน

หมวดหมู่ของบล็อก: 

มีลาภ ก็มีเสื่อมลาภ
มียศ ก็มีเสื่อมยศ 
มีสรรเสริญ ก็มีนินทา
มีสุข ก็มีทุกข์ 
ทั้งแปดอย่างจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปเป็นโลกธรรม 
ตราบใดที่เรายังไม่หลุดพ้น ตราบใดที่เรายังมีตัวตน 
เราจะต้องตระหนักรู้ และพยายามควบคุมตนเอง อย่าให้หลงไปตามโลกธรรม

การปฏิบัติบูชา เป็นการบูชาที่เลิศล้ำที่สุด

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

วันนี้ วันพ่อ เป็นวันมหามงคลยิ่ง สำหรับลูกและปวงชนชาวไทย 
ในมงคลสูตร 38 ประการ สามข้อแรก กล่าวไว้ว่า 
ไม่คบคนพาล ให้คบแต่บัณฑิต และจงบูชาบุคคลที่ควรบูชา 
บุคคลที่ลูกควรบูชาเป็นอย่างยิ่ง ก็คือพ่อของเรา ผู้ให้กำเนิด และฟูมฟักเลี้ยงดูเรามา 
บุคคลที่คนไทยควรบูชาเป็นอย่างยิ่ง ก็คือพ่อหลวงของเรา ผู้ที่ทำงานตลอดชีวิต่พื่อคนไทย 
และการบูชาที่ควรทำ ซึ่งเป็นการบูชาที่เลิศล้ำที่สุด ก็คือการปฏิบัติบูชา 
โดยการ ทำตามในสิ่งที่พ่อสอน ทำตามในสิ่งที่พ่อทำ และช่วยงานของพ่อให้สำเร็จลุล่วง
การดำรงชีวิตตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง จึงเป็นการปฏิบัติบูชาที่สำคัญ 

บ้านสวนพอเพียง ปลูกทุกอย่างด้วยความรัก

หมวดหมู่ของบล็อก: 

บ้านสวนของเรา ไม่ได้เน้นที่ตัวบ้าน แต่เน้นที่ตัวสวน 
สวนของเรา ไม่ได้ปลูกต้นไม้เอาไว้ขาย แต่เราปลูกเอาไว้กิน 
สวนของเรา จึงปลูกทุกอย่างที่เราชอบกิน และกินทุกอย่างที่เราได้ปลูก
ต้นไม้ทุกต้นในสวนของเรา เราล้วนปลูกเอง เราจึงรู้จักและรักพวกเขา
ถึงแม้ว่า กายของเราจะไม่ได้อยู่กับเขาตลอดเวลา แต่ใจของเราอยู่กับเขาตลอดเวลา
เมื่อเราทำสวนด้วยความรัก รูปแบบการจัดสวนของเราจึงประกอบไปด้วยสิ่งที่เรารัก
เราออกแบบของเราเอง เราค่อยๆทำเอง แต่เราทำอย่างมีระเบียบตามแบบแผนทฤษฎีใหม่
บ้านสวนของเรา จึงทำให้เรา อยู่อาศัยอย่างมีความสุข ตามแบบชีวิตพอเพียง บนทางสายกลาง 

การเรียนรู้ตลอดชีวิต เป็นสิ่งที่บัณฑิตพึงกระทำ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

หน้าที่หนึ่งของสิ่งมีชีวิต คือการปรับตัวเพื่อให้อยู่รอด และอยู่ได้
การที่จะสามารถปรับตัว ให้อยู่รอดและอยู่ได้ กับสภาวะ และสถานะ ต่างๆนั้น
สิ่งที่เราควรทำ และต้องทำ ก็คือการปรับตัว โดยเริ่มจากการปรับที่ใจ 
การปรับตัว และปรับใจ จำเป็นต้องใช้วิชชา ซึ่งต้องเสาะหาด้วยการเรียนรู้ 
เรียนรู้ทั้งจากภายในจิตของตน เรียนรู้ทั้งจากสิ่งแวดล้อมภายนอก

มีบ้านสวนที่ใกล้วัด จึงมีบทบาทที่ใกล้พระ

หมวดหมู่ของบล็อก: 

เนื่องจากต้นตระกูลดั้งเดิมของผม ที่สามารถย้อนสืบทานขึ้นไปได้เจ็ดชั่วอายุ 
เป็นผู้ที่อพยพมาจากนครเวียงจันทน์ ซึ่งสมัยนั้นยังเป็นประเทศราชของไทยอยู่ 
ท่านเหล่านั้นได้อพยพมา เพื่อหาที่อยู่ใหม่ พร้อมทั้งหลบลี้ภัยทางการเมือง 
มาด้วยกันเจ็ดพี่น้อง อยู่แถวภาคอีสานสอง มาถึงนครนายกห้า และมาอยู่อาณาบ้านผมสาม 
ตามวิสัยของคนที่เคยอยู่ในดินแดนอารยธรรม จึงคิดสร้างอารามให้เป็นวัด พร้อมยืนหยัดสู้ชีวิตที่นี่
วัดนี้ จึงอยู่ท่ามกลางหมู่บ้าน ซึ่งล้วนสืบสานมาจากสามพี่น้องนี้ ต่างช่วยกันสร้างและรักษามาจนถึงปัจจุบัน

รู้สึกภาคภูมิใจ ที่ได้เกิดมาเป็นลูกหลานชาวนา

หมวดหมู่ของบล็อก: 
Keywords: 

ในสมัยผมยังเด็ก ผมรู้สึกอับอาย ถ้าจะบอกใครๆว่าผมเป็นลูกหลานชาวนา 
ทั้งๆที่ผมได้เติบโตมาท่ามกลางกลิ่นโคลนสาบควาย และเคยใช้ชีวิตอยู่ในท้องทุ่งนา
คนรุ่นหลังๆ ที่ได้เรียนหนังสือสูงๆ มักจะเปลี่ยนทุ่งนาให้เป็นเรือกสวน 
เพราะมีความรู้สึกว่า ตนเองได้พัฒนา และได้นำความรู้ที่ร่ำเรียนมาปรับปรุงให้เกิดสิ่งใหม่ 
บางคน ได้ขายที่นา เพื่อนำเงินมาใช้ แล้วก็หมดไป อย่างไม่ทันตั้งตัว
บางคน ปรับเปลี่ยนเป็นร้านอาหารและโฮมสเตย์ ตามสมัยนิยม และต้อนรับของใหม่ 
ทำให้ชาวนา ที่เป็นชาวนาทั้งชีวิตและจิตใจ ต้องทะยอยหายไปจากนครนายก 

หน้า



Subscribe to RSS - บล็อกของ กำพล คมคาย