บล็อกของ กิ่ง ก้าน ใบ

มะขามเทศ

วันพุธที่  10  กุมภาพันธ์  2553  บ่าย ๆ  คิดถึงบ้านสวนพอเพียงกะว่าจะเข้าไปตอบบันทึกที่บันทึกไว้

คุณจันทร์เจ้าเข้ามาทักข้อความที่คุณจันทร์  ( คุณกิ่งเข้าห้องสนทนาหน่อยค่ะ ขวามือบนสุดค่ะ ) บอกว่าอยากคุยด้วยหน่อยดีใจมากค่ะเข้าไปคุยกันพักนึงได้ใจความว่า

แม่คือแรงใจและแรงกายสวนจะเป็นสวนไม่ได้ถ้าไม่มีแม่มือเล็ก ๆ ของแม่แต่ให้อะไรที่ยิ่งใหญ่กับลุกได้

ด้านหลังแม่เป็นไผ่หม่าจู

จุดเริ่มต้นของการทำสวน

การเลี้ยงวัวแบบประหยัดเวลา

                การทำเกษตรแบบพึ่งตัวเองสิ่งที่ขาดไม่ได้คือปุ๋ยมูลสัตว์เมื่อตอนปีแรกที่ตัดสินใจมาทำเกษตรก็ยังไม่เห็นความสำคัญ  พอปลูกต้นไม้  แล้วเริ่มที่จะปลูกหลายสิ่งหลายอย่างตามมาก็ไปชื้อปุ๋ยจากชาวบ้าน  ชื้อเท่าไรก็ไม่พอ

คิดดูกระสอบระ  10   บาทจะต้องชื้อเท่าไรถึงจะพอละ ก็เลยตัดสินใจกับแม่ว่าเราต้องมีใครผลิต ปุ๋ยให้เรานะแม่

การทำเกษตรพอเพียงเอาอะไรมาวัดว่าล้มเหลว

        เป็นคำที่เจอบ่อยมากว่า  ไปเรียนมาทำไมให้เสียเงินเสียทอง   ถ้าจะมาทำเกษตรไม่เห็นต้องเรียนก็ได้   ไม่เคยตอบค่ะ

ยิ้มอย่างเดียว   แต่จะกลับมาเล่าให้แม่ฟังแม่บอกว่าทำไม่ไมตอบเข้าไปละ    ว่าเรียนเพื่อให้รู้   แต่สิ่งที่ไม่ตอบก็ได้รู้ว่าแม่

เราเข้าใจ  บางคนบอกไปไหนไม่รอดเลยต้องมาทำเกษตร  ตอนไปทำเกษตรเมื่อ  5  ปีก่อน ต้องเป็นกาดำทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้าน 

ยาถูกโรคหรือโรคถูกยา

                ผู้เขียนเป็นโรคภูมิแพ้เมื่อตอนที่ออกไปอยู่บ้านสวนที่รอบสวนก็จะเป็นที่นาเวลาไถนาก็จะเจอฝุ่นจากนา  ก็เลยเริ่มเป็นคือตอนเช้าก็จะเป็นหวัดทุกวันพอสาย ๆ ก็จะหายไปเป็นแบบนี้ทุกวันก็จะรักษาตามอาการ

กินยาทุกวัน  แพ้มาก ๆ ก็ จมูกบวมหายใจไม่ได้ก็คือถ้าแพ้มาก ๆ ก็นอนไม่ได้เลยเป็นมาก ๆ เข้าก็เลยไปหาหมอ

เห็ดที่เกิดเองผู้เขียนไปเก็บเองด้วยเห็ดระโงกเหลืองและระโงกขาวจะเกิดกับต้นยางนาทางภาคอีสานธรรมชาติสร้างให้เรา