บล็อกของ Slowlife

ที่บ้านจะมีเครื่องชูรสอยู่อีกไหหนึ่ง ไม่ใช่ปลาร้า หรือไตปลาดองนะคะ แต่เป็นลูกมะกอกดองน้ำปลา ที่บ้านเรียก "ลูกมะกอก" เอาไว้ทำเมนูปลาต้มลูกมะกอก ส่วนมากจะใช้ปลาทะเล ไม่ค่อยได้กินปลาน้ำจืดต้มลูกมะกอก วันก่อน Slowlife แอบไปตักจากไหปรุงรสของ "ซังกุงห้องเครื่อง"ที่บ้านแม่ แล้วเอามาต้มกับปลากระบอก หน้าตาลูกที่ว่าเป็นแบบนี้นะคะ

ต้องออกตัวก่อนว่าไม่ใช่ตากล้อง ไม่ใช่มืออาชีพและไม่ได้มีอาชีพถ่ายภาพ ที่เขียน blog วันนี้เกิดจากประสบการณ์มั่วเอาล้วนๆ กรุณาอย่านำไปอ้างอิง แต่ถ้าเป็นประโยชน์และพิจารณาดูแล้วว่า "โดน" ก็สามารถนำไปใช้ในการถ่ายภาพครั้งต่อไป หรือจะนำไปลองดูแล้วเปรียบเทียบว่า ภาพมันออกมาดูดีกว่าแต่ก่อน ก็นำไปใช้ได้ไม่สงวนลิขสิทธิ์

หลายๆ คนอาจทราบเรื่องนี้แล้วแต่ Slowlife ไม่ทราบและไม่เคยสนใจ เมื่อนั่งรถผ่านจะเป็นคนที่อ่านป้ายนั่น นี่ โน่น ไปเรื่อยๆ จนมีสิ่งสะดุดใจคือ มีป้ายรับซื้อพระเก่า ไม้สักเก่า เครื่องเรือนเก่า แล้วอีกหลายๆ เก่า (แต่ไม่มีรับซื้อภรรยาเก่า อันนี้พ่อตาขายขาดไม่รับคืน) แต่ที่สะดุดตาและมีหัวข้อแยกมาต่างหากพิเศษ คือ รับซื้อกระเพาะปลา ให้ราคาดี ก็สงสัยทุกครั้งที่อ่านป้ายแบบนี้ตามข้างทางแต่ความที่ยุ่งๆ ก็เลยไม่ได้ค้นว่าทำไมต้องรับซื้อกระเพาะปลา ให้ราคาดี ตามตลาดก็เยอะแยะไป จะเอาแบบแผ่น แบบเส้นๆ ก็มี

ที่ว่า "ขยัน" ไม่ได้ขยันทำอาหาร แต่ขยัน คือ การทำอาหารไปถ่ายรูปไปด้วย กล้องคงมีกลิ่นคาวปลาด้วยแน่ๆ

วันก่อนได้ปลาใบปอมาสองตัว  เป็นปลาทะเลเนื้อเยอะ หน้าตาก็น่าเอ็นดู แต่ซื้อที่เขาจับมาขายก็ซื้อกินไป ถ้าเห็นเป็นๆ คงไม่ได้กินอีกตามเคย

หยุดมาฆบูชาสามวัน เพื่อนๆ ชวนไปเดินป่าเขาสอยดาวใต้ อ.โป่งน้ำร้อน จ.จันทบุรี เก็บบรรยากาศป่าเขาและดอกกล้วยไม้ป่ามาฝากค่ะ

รูปแรกๆ นำเสนอเป็นกล้วยไม้ป่าดอกจิ๋วๆ ส่วนมากกล้วยไม้ป่าจะดอกเล็กๆ ไม่น่าดูเท่ากับพวกลูกผสมที่ขายอยู่ทั่วไปนะคะ ต้องเลนส์มาโครถึงพอจะถ่ายได้ แล้วความที่มีขนาดเล็กมาก ก็จะไหวไปมา Slowlife อดทนถ่ายมาได้เท่านี้แหละค่ะ

ภาพแรกไม่ใช่กล้วยไม้ค่ะ แต่เป็นดอกไม้ป่าระหว่างทางที่เดินผ่าน

     ตอนนี้คงเป็นตอนสุดท้ายของประเทศอินโดนีเซีย แน่นอนว่าอินโดนีเซียไม่ได้มีดีแค่เกาะชวาและบาหลี ยังมีอีกหลายๆ ที่ที่น่าสนใจ แต่โอกาสของเรามีเท่านี้ ถ้ามีโอกาสเราอาจะได้ไปสัมผัสดินแดนที่เต็มไปด้วยมนต์เสน่ห์นี้อีกครั้ง ...ไปค่ะ...ไปบาหลีกัน เผื่อใครจะได้ไปสัมผัส  ดอกแก้ว - การะบุหนิง

ขอบคุณแผนที่จาก oath ...

เปิด facebook ก๊วนเพื่อนอัพโหลดภาพจิปาถะจากภูกระดึง ข้อดีอีกอย่างหนึ่งของเทคโนโลยี่คือทำให้เพื่อนที่ไม่ได้ไปอิจฉาตาร้อนได้เร็วขึ้น เพื่อนสี่คนขึ้นภูไปตั้งแต่วันพุธ อีกสองคนแวะไปเชียงคานก่อนค่อยมาขึ้นภูวันนี้...คราวนี้นัดกันไปจะเข้าป่าปิด Slowlife ไม่ได้ไปแจม ติดงานและมีทริปเดินป่าเขาสอยดาวใต้ช่วงวันมาฆะ ไปบ่อยๆ เป็นอันตรายกับกระเป๋าตังค์ นักเดินทางประกาศสัจธรรมข้อหนึ่งเอาไว้ว่า

"สัมภาระที่หนักอึ้งสำหรับนักเดินทาง คือกระเป๋าตังค์ที่ว่างเปล่า"

เฮ้อ...ดูภาพกล้วยไม้จากธรรมชาติสวยๆ กันดีกว่า พอสบายตา สบายใจ

Blog ที่แล้วเราไปเที่ยวชวาตะวันออกกันแล้ว เป็นภาคโบราณสถาน พราบานัน - มหาเจดีย์บุโรพุทโธ แล้วต่อด้วย ภูเขาไฟโบรโม ที่มีข่าวพ่นเถ้าถ่านไปเมื่อเร็วๆ นี้ ท่านใดต้องการอ่าน blog เก่าเชิญที่นี่นะคะ ชวาดินแดนแห่งภูเขาไฟ
วันนี้เป็นตอนสั้นๆ เราไปดูเขาทำเหมืองกำมะถัน เป็นภูเขาไฟเหมือนกัน ดูรูปกันก่อนค่ะ