บล็อกของ วิศิษฐ์

เช้า ๆ อากาศดี ๆ มีหมอกเย็นสบายที่บ้านพี่บุญรัก ( boonruk ) แปลงผักแบบมืออาชีพที่ยึดอาชีพปลูกผักอย่างเป็นล้ำสันมีผักหลากหลายชนิดนับไม่ไหว  แปลงผักที่ยาวเหยียดสีน้ำตาลแก่ ๆ ตัดกับสีขาว ๆ กับสายหมกยามเช้า ๆ ดูแล้วสบายตา  น้องเดย์ (Friday ) กับผมชวนกันไปถ่ายรูปรอบ ๆ สวนของพี่รักอากาศยามเช้าสดชื่นดีมาก ๆ

คอเดียวกันเล่นกล้องเหมือนกันแต่วันนี้เลยได้มีโอกาสยืมเลนส์ของน้องเดย์ (Friday ) ถ่ายรูปด้วย อิอิอิ...

หลังจากจัดการงานเพื่อชุมชนเสร็จสิ้น   ภารกิจ 5 วัน 4 คืนที่ต้องเดินทางไกล ๆ ก็ได้รวบให้แล้วเสร็จในครั้งนี้  2 คืนบนรถทัวร์ 1 คืนที่นครปฐม และอีก 1คืนที่ นครสวรรค์เพื่อไปเยี่ยมน้องสาว  เดินทางครั้งนี้เหนื่อยมาก ๆ สำหรับคนอย่างผมที่ไม่ค่อยไปไหนสักที

รถทัวร์ ป.1 ที่เลือกไม่ได้มี 2 คันจากอำเภอนายูง คันแรกไม่วิ่ง (กรรม) เหลือคันนี้แหละครับเบาะนวดไฟฟ้าอย่าได้คิดว่าจะมี  เห็นรถข้าง ๆ แล้วอิจฉาจริง ๆ ฮ่า ๆๆๆๆ
ขึ้นรถ 5 โมงเย็น ถึง หมอชิต ตี 4 ครึ่ง พี่อัญ (อัญชนา) เดินทางจากมุกดาหาร มาเช่นกัน น้องนัท (แม่นัทน้องโบอิ้ง) จะเป็นทับหน้ามารับ ผมกับพี่อัญที่หมอชิต สรุปหากันไม่เจอ ฮ่า ๆๆๆ นัดกันที่หน้า เซเว่น (หมอชิตเซเว่นเยอะมาก ๆ ) ได้มันส์ละทีนี้  ฮ่า ๆๆๆ

งานเพื่อชาวบ้าน..ชุมชน ยุ่ง ๆ มาเป็นเวลา เดือนกว่า ๆ ในที่สุดก็เสร็จลงจนได้ แต่กว่าจะเสร็จเล่นเอาเหนื่อย เลยปีนี้ สำหรับบทบาทคณะกรรมการ กองทุนหมู่บ้าน และ กรรมการกลุ่มสัจจะฯ ในฐานะเหรัญญิก ทั้ง 2 ตำแหน่งหนักเอาการปีนี้....

ปีนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ๆ สงสัยแก่แล้วเรา ฮ่า ๆๆๆๆ

ความแห้งแล้งกำลังจะมาเยือนแบบเต็ม ๆ ในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ น้ำในสระที่ยังพอให้ความชุมชื้นของผักที่สวนก็ลดลงเรื่อย ๆ อย่างรวดเร็ว ดีที่สระขุดลึกมาก ๆ เพื่อกักเก็บน้ำ แต่เมื่อปลูกเยอะก็ต้องใช้น้ำเยอะ เหนื่อยมากขึ้น แต่สิ่งที่ได้ตอบกลับมาก็เป็นความสุข มีอยู่มีกินมากขึ้น (ไม่เน้นขาย..มีแต่แจก..ฮ่า ๆ)

แปลงผักของน้องโฟกัสก็ได้เก็บกินแล้ว...เจ้าของแปลงผักจะได้เก็บละวันนี้..อิอิอิ

"ภาคอีสาน" ใคร ๆ ก็รู้จักกันในความแห้งแล้ง ยิ่งใกล้เดือน ก.พ.แม้อากาศจะหนาวเหน็บ แต่ความเย็นที่มาพร้อม ๆ กันกับอากาศที่แห้ง น้ำที่มีอยู่ก็ลดลงเรื่อย ๆ ประกอบกับฝนที่ทิ้งช่วงกันมาหลายเดือน ทำให้ต้องใช้น้ำในการปลูกผักเป็นจำนวนมาก ความแห้งแล้งที่กำลังจะมาเยือน กับความพอเพียงที่กำลังจะไปได้ดี มันจะไปด้วยกันได้หรือไม่สิ่งนี้ก็เป็นโจทย์ที่ผมกำลังคิดอยู่ในใจว่าจะทำเช่นไร กับความแห้งแล้งในวันข้างหน้าอันใกล้นี้ เฮ้อ!!! นี่แหละครับดินแดนแห่งที่ราบสูง ที่ชื่อว่า "ภาคอีสาน"

เช้า ๆ อากาศหนาว...สาย ๆ ร้อนตับแตกแถมยังเต็มไปด้วยความแห้งแล้งเสียอีก..ไม่ชอบเลยฤดูนี้

ทอดมันปลากราย...อร่อยที่สุด...วันนี้นำเสนอ ปลาที่ใคร ๆ มองข้าม เพราะตัวเล็ก ทำยากผมเลยนำมาปรับปรุงใหม่ให้กินง่าย อร่อย แถม สุดแสนจะราคาถูก มาดูกันครับ

ปลากระดี่ ที่จริงเป็นปลาเนื้อเหนียว ทำลาบ ห่อหมก หรือแม้แต่ตากแดดเดียว ก็อร่อย แต่ด้วยขนาดที่เล็ก และมีก้างเยอะเลยไม่ค่อยมีคนนิยมกินเท่าที่ควร ส่วนนมากจะถูกนำไปทำปลาร้า วันนี้ลองมาเพิ่มคุณค่าปลากระดี่กันลองดู ผลเป็นไง...ฮ่า ๆๆ

บล็อกนี้ก็คงไม่พ้นเรื่องผัก ๆ เพราะอยู่ในช่วงฤดูหนาว ซึ่งเหมาะสมกับการปลูกผักกินใบเป็นที่สุด เพราะอากาศเย็นซึ่งกิจกรรมของครอบครัวก็ยังคงวุ่น ๆ อยู่กับสวนผักทุก ๆ วันเช่นเคย วันนี้จะแนะนำเทคนิดเล็ก ๆ น้อยในการทำให้ผักกาดขาว ห่อขาว น่ากิน กันครับ


ผักกาดขาว จะมีอยู่ 2 พันธุ์ (ที่ผมรู้จัก คือ พันธุ์เบา และพันธุ์หนัก) ในภาพเป็นพันธุ์เบานะครับ

บล็อกนี้ต่อเนื่องจากบล็อกที่ผ่านมา หาปลาตะเพียนสด ๆ มาจากสวน ได้มา 4 ก.ก.มาทำเมนูแบบบ้าน ๆ ของชาวอีสานให้ชิมกันครับ วันนี้ขอเสริฟ ลาบเหนียวปลาตะเพียน ขั่วเครื่องในปลา และต้มตัวถังปลาตะเพียน (ก้าง) ฮ่า ๆ แต่จะเน้นไปที่ ลาบเหนียวปลาตะเพียนนะครับ

อาหารมื้อนี้ กินรวมกันกับญาติหลาย ๆ คนครับทำเยอะหน่อยแต่วันนี้แซบอย่าบอกไผ๋เลยละครับ อิอิอิ